Harley Davidson Club Hellas Thessaloniki: Ταξιδιάρα ψυχή
HDCH Thessaloniki chapter Ελληνική Λέσχη Φίλων Μοτοσυκλέτας Harley-Davidson…
Τόπος συνάντησης τις Παρασκευές (ενίοτε και άλλες μέρες) η Λέσχη τους στα Λαδάδικα Θεσσαλονίκης.
Προορισμός; Όπου βγάλει η καρδιά, η παρέα και η διάθεση. Στη Μεθώνη Πελοποννήσου, στον Έβρο, στην Ηγουμενίτσα, στην Αυστρία, στη Λιθουανία, ακόμη και στην Πολωνία.
Ταξιδιάρα ψυχή δεν λέει και ένας στίχος;
Γράφει ο Χρήστος Νάσκας
Το metrosport.gr πέρασε ένα βράδυ Παρασκευής με τους ανθρώπους που έχουν λατρεία με τις συγκεκριμένες μηχανές, τις Harley-Davidson, στο στέκι τους.
Που παθιάζονται με αυτές τις μηχανές και τις προσέχουν σαν τα μάτια τους. Λες και βγήκαν πριν από λίγη
ώρα από το εργοστάσιο…
Ήταν εκεί μπροστά στη Λέσχη τους καλογυαλισμένες, καλοδιατηρημένες, σε άψογη κατάσταση. Μέχρι και 2.200 κυβικά μηχανή υπήρχε...
Οι περαστικοί έριχναν ένα σύντομο ή και ... παρατεταμένο βλέμμα στις παρκαρισμένες Harley-Davidson και δικαιολογημένα. Δεν βλέπεις κάθε μέρα τέτοια καλαισθησία και ομορφιά.
Το metrosport.gr συνομίλησε με τον κύριο Φάνη Κουφόπουλο, πρόεδρο της HDCH Thessaloniki chapter Ελληνική Λέσχη Φίλων Μοτοσυκλέτας Harley-Davidson και τον κύριο Κώστα Μοστράτο, ταμία της Λέσχης.
Πάμε λοιπόν, ανεβείτε έστω και νοερά σε μια Harley-Davidson και ελάτε να σας δείξουμε με τον Φάνη, τον Κώστα, τον Παντελή, τον άλλο Παντελή και τη Γιούλη τι σημαίνει για αυτούς η συγκεκριμένη μηχανή, πως αισθάνονται όταν ταξιδεύουν μαζί της, γιατί την επέλεξαν αλλά και κάτι ακόμη πολύ σημαντικό. Τις κοινωνικές δράσεις της Λέσχης που έχουν αφήσει ένα αποτύπωμα σε Ελλάδα και εξωτερικό.
Άλλωστε κανείς τους δεν πρόκειται να ξεχάσει τη μονάκριβη εμπειρία με τα παιδιά από την Πολωνία και τις βόλτες που έκαναν παρέα.
«Πρέπει να το ζήσεις για να το καταλάβεις»
-Πώς ξεκίνησε η ιδέα για την ίδρυση της Λέσχης;
ΚΩΣΤΑΣ ΜΟΣΤΡΑΤΟΣ: «Θέλαμε να έχουμε ένα στέκι να μαζευόμαστε, να συζητήσουμε για τις μηχανές μας, να οργανώσουμε τα ταξίδια και τις δράσεις μας».
ΦΑΝΗΣ ΚΟΥΦΟΠΟΥΛΟΣ: «Για να ξεκινήσουμε τη Λέσχη έπρεπε να είμαστε τουλάχιστον 21 άτομα, για να κάνουμε καταστατικό. Τώρα έχουμε γύρω στα 35 μέλη στη Βόρεια Ελλάδα».
ΚΩΣΤΑΣ ΜΟΣΤΡΑΤΟΣ: «35 ενεργά μέλη εδώ, αλλά μαζί με της Αθήνας είμαστε πάνω από 180 μέλη».
-Αυτή η αγάπη για τις Harley-Davidson πώς προέκυψε;
ΦΑΝΗΣ ΚΟΥΦΟΠΟΥΛΟΣ: «Είναι προσωπικό γούστο του καθενός. Ανέκαθεν είχαμε μηχανάκια, τώρα πως καταλήξαμε στο Harley. Μας αρέσουν».
ΚΩΣΤΑΣ ΜΟΣΤΡΑΤΟΣ: «Ο καθένας είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση. Ας πούμε, εγώ έκανα μότο κρος, καμία σχέση. Αλλά πάντα το όνειρό μου, λόγω της κουλτούρας, ροκ μουσική, είχα ροκ μαγαζιά, πάντα ήθελα να πάρω μια Harley. Αφού σταμάτησα το μότο κρος, βρέθηκε στα χέρια μου μια Harley και μπήκα στον χορό.
Ρώτησα, είδα, έμαθα, τα ταξίδια, η παρέα, όλος αυτός ο τρόπος ζωής.
Είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση, πρέπει να το ζήσεις για να το καταλάβεις».
Στην παρέα μας ήταν και ο Παντελής Πατσακιόγλου, κάτοχος και λάτρης της Harley και αυτός.
«Και εγώ είχα διάφορα μηχανάκια, αλλά πάντα ήθελα να πάρω μια μεγάλη μηχανή, μια Harley, να ακούω τον ήχο. Να απολαμβάνω τις βόλτες μου, όχι με ταχύτητα, να άνω ταξίδια, να ακούω τη μουσική μου, να γνωρίζω καινούριο κόσμο», λέει στο metrosport.gr για τη σχέση αγάπης που έχει αναπτύξει και αυτός για τις Harley-Davidson.
«Απλά να είμαι στον δρόμο και να ταξιδεύω»
-Τι σημαίνει για τον καθένας σας Harley-Davidson;
ΦΑΝΗΣ ΚΟΥΦΟΠΟΥΛΟΣ: «Τρόπος ζωής, ειλικρινά τρόπος ζωής. Δηλαδή όλα κινούνται, αν εξαιρέσουμε τη δουλειά και την οικογένεια, γύρω από τη μηχανή. Το μυαλό σου είναι εκεί.
Αν εξαιρέσουμε το κομμάτι που έχουμε γίνει οικογενειάρχες, αν σου μιλούσα 15 χρόνια πριν θα σου έλεγα: Να τελειώσω τη δουλειά, να το καβαλήσω και να εξαφανιστώ.
Χωρίς να έχω κλείσει ούτε μέρος διαμονής, ούτε προορισμό. Απλά να είμαι στον δρόμο και να ταξιδεύω. Και όπου σταματήσω και όπου με βγάλει εκεί να αράξω. Είναι ένας τρόπος ζωής».
-Θα τον άλλαζες αυτόν τον τρόπο ζωής;
ΦΑΝΗΣ ΚΟΥΦΟΠΟΥΛΟΣ: «Με τίποτα, όχι. Ούτε τη συγκεκριμένη μηχανή, αυτή που έχω δεν θα άλλαζα».
ΚΩΣΤΑΣ ΜΟΣΤΡΑΤΟΣ: «Κι εγώ το ίδιο. Είναι τρόπος ζωής. Ο μοτοσυκλετισμός είναι ένας τρόπος ζωής, πόσο μάλλον η Harley σαν ιδεολογία. Εγώ μετά το 2004 σταμάτησα το μότο κρος και μπήκα στον κόσμο της Harley. Από παιδάκι είμαι πάνω σε μια σέλα, πόσο μάλλον τώρα που έχουμε την παρέα μας, κάνουμε τα ταξίδια μας με τα αδέρφια μας.
Με τίποτα δεν θα την άλλαζα. Ούτε τη μηχανή, ούτε τον τρόπο ζωής Η κάθε μηχανή, πέρα που έχει μια περιουσία η κάθε μια είναι και μια φωτογραφία του αναβάτη».
ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΠΑΤΣΑΚΙΟΓΛΟΥ: «Όλοι το ίδιο θα σου πουν πάνω κάτω, όποιον και να ρωτήσεις. Είναι ιδέα, είναι τρόπος ζωής. Θέλεις να ανεβείς πάνω στη μηχανή και να πηγαίνεις, δεν σε νοιάζει που».
-Πώς γίνεται η συντήρηση μια τέτοιας μηχανής;
ΦΑΝΗΣ ΚΟΥΦΟΠΟΥΛΟΣ: «Συντηρείται, κάποια πράγματα τα κάνεις και εσύ. Στο συνεργείο πας για τα αναγκαία, αν είναι κάτι μηχανικό. Βέβαια, τα περισσότερα τα κάνεις εσύ».
ΚΩΣΤΑΣ ΜΟΣΤΡΑΤΟΣ: «Κόβεις κάποια άλλα πράγματα (γέλια). Κάποια πράγματα τα κάνουμε και μόνοι μας, για αυτό δένεσαι με τη μηχανή σου. Κάποια πράγματα τα φτιάχνεις μόνος σου».
Την Κυριακή η HDCH Thessaloniki chapter Ελληνική Λέσχη Φίλων Μοτοσυκλέτας Harley-Davidson θα είναι στα Κουφάλια Θεσσαλονίκης την Κυριακή16 Ιουνίου, όπου θα έχουν όλοι την ευκαιρία να δουν από κοντά εντυπωσιακές μηχανές και φυσικά να γνωρίσουν τους οδηγούς τους.
Ο αργαλειός από την Κρήτη και τα παιδιά από την Πολωνία
Ο Φάνης Κουφόπουλος εξηγεί μέσω του metrosport.gr τις δράσεις της Λέσχης: «Συνήθως ξεκινούσαμε με πάρτι, αλλά τα τελευταία χρόνια έχουμε κάνει πολλές δράσεις. Βοηθάμε σωματεία, ιδρύματα.
Κάναμε ένα αργαλειό σε ένα σύλλογο ΑΜΕΑ στον Άγιο Αθανάσιο Θεσσαλονίκης.
Βασικά ρωτάμε τι ανάγκες υπάρχουν και ανάλογα πράττουμε. Τον αργαλειό π.χ. τον φέραμε από την Κρήτη. Τώρα δώσαμε δυο laptop σε νηπιαγωγεία στο Ανατολικό Θεσσαλονίκης».
ΚΩΣΤΑΣ ΜΟΣΤΡΑΤΟΣ: «Κάναμε μια εκδήλωση με παιδιά με αυτισμό από την Πολωνία. Το κρατικό κανάλι της Πολωνίας κάνει μια εκπομπή για παιδιά με αυτισμό που γυρίζουν όλο τον κόσμο. Και το κανάλι προβάλλει πως τα παιδιά με αυτισμό μπορούν να κάνουν τα πάντα.
Τους κάναμε βόλτες με τις μηχανές, τους δώσαμε δώρο γιλέκα, κάναμε μια ολόκληρη δράση και προβληθήκαμε στην Πολωνία σαν Ελληνική Λέσχη Harley-Davidson».
-Οι μικροί, αλλά και οι μεγάλοι πως το αντιμετωπίζουν όλο αυτό;
Όταν βλέπουν τέτοιες μηχανές
ΚΩΣΤΑΣ ΜΟΣΤΡΑΤΟΣ: «Το πιο εύκολο είναι να έρθεις μια βόλτα μαζί μας και να σταματήσεις σε ένα φανάρι δίπλα σε ένα αμάξι που έχει παιδάκια. Κατευθείαν θα σε χαιρετήσουν. Εκεί βλέπεις ότι είναι μόνο στην ιδεολογία των μεγάλων, α, να, οι αλήτες με τα γιλέκα. Κατάλαβες; Εκεί βλέπεις πόσο το παιδί είναι κοντά σε αυτό».
ΦΑΝΗΣ ΚΟΥΦΟΠΟΥΛΟΣ: «Συμφωνώ απόλυτα. Είναι αυτό που είπε ο Κώστας. Βλέπεις το παιδί να κολλάει στο τζάμι και να σε χαιρετάει, και αυτό σε κάνει χαρούμενο».
-Από όλα αυτά που έχετε ζήσει ποια στιγμή δεν θα ξεχάσετε ποτέ; Με αφορμή μια δράση
ΦΑΝΗΣ ΚΟΥΦΟΠΟΥΛΟΣ: «Αυτή με τα παιδάκια με τον αυτισμό ήταν από τις καλύτερες στιγμές. Φαντάσου, βάλαμε από ένα παιδάκι πίσω στο κάθισμα και γυρίσαμε σχεδόν όλη την πόλη. Ήταν τόση η χαρά που δώσαμε στα παιδιά που ήταν κάτι το συγκλονιστικό.
Στο τελείωμα, όταν μαζευτήκαμε εδώ, στον χαιρετισμό παίζει να κλαίγαμε όλοι. Όλοι…».
ΚΩΣΤΑΣ ΜΟΣΤΡΑΤΟΣ: «Κάθε εκδήλωση είναι διαφορετική και λες στο τέλος, γαμ…, τελείωσε. Κάθε εκδήλωση. Το Super Rally ήταν μια από τις μεγαλύτερες εκδηλώσεις, ήταν 6.000 μηχανές πέρυσι στην Ηγουμενίτσα. Και αυτό που είχαμε κάνει το 2010 στην Πάτρα που πήραμε το βραβείο Γκίνες. 6.000 μηχανές πάνω σε αερογέφυρα».
Στην Αυστρία με την κόρη, ταξίδι και στη Λιθουανία
-Το πιο μακρινό ταξίδι που έχετε κάνει με τη Harley;
ΦΑΝΗΣ ΚΟΥΦΟΠΟΥΛΟΣ: «Πέρυσι το έκανα εγώ με την κόρη μου. Είχαμε πάει στην Αυστρία. Εκεί γίνεται μια εκδήλωση κάθε Σεπτέμβριο πανευρωπαϊκή, της Harley, και είναι το πρώτο Σαββατοκύριακο του Σεπτεμβρίου.
Έχει τουλάχιστον 100.000 μηχανές εκεί, με συναυλίες, με ότι μπορείς να φανταστείς.
Ήταν ιδιαίτερη περίπτωση γιατί πήρα την κόρη μου μαζί και μου έμεινε αξέχαστη η εμπειρία. Και για εμένα και για τη μικρή. Έχω γυρίσει όλη την Ελλάδα με τη μηχανή, αλλά δεν έχω πάει Κρήτη».
ΚΩΣΤΑΣ ΜΟΣΤΡΑΤΟΣ: «Τα πιο μακρινά ταξίδια με τη μηχανή είναι Γερμανία, Λιθουανία, Τσεχία, Πολωνία. Ήμουν και στο club της Αθήνας πολλά χρόνια.
Ήταν πιο οργανωμένοι και ξεκινήσαμε πιο νωρίς τα πανευρωπαϊκά ταξίδια. Όχι ότι είμαι πιο έμπειρος από τον Φάνη. Έχω ταξιδέψει σε πολλά μέρη στην Ελλάδα, δεν έχω πάει Καλαμάτα. Και δεν έχω πάει από Αλεξανδρούπολη, Θράκη, από εκεί δεν έχω πάει, δεν έτυχε».
ΦΑΝΗΣ ΚΟΥΦΟΠΟΥΛΟΣ: «Φαντάσου, έχουμε φύγει από εδώ και έχουμε φτάσει κάτω στη Μεθώνη, στην Πελοπόννησο. Πήγαμε και στο εκκλησάκι της Αγίας Θεοδώρας, που είναι μέσα στα δέντρα. Φαντάσου, από τα διόδια Μαλγάρων μέχρι εκεί είναι 900 χιλιόμετρα».
«Πάντα φοράμε κράνος, από το σπίτι μέχρι το περίπτερο, πάντα κράνος»
-Αν σας ζητούσα να περιγράψετε με λίγες λέξεις πως νιώθετε όταν είστε πάνω στη μηχανή και ταξιδεύετε, ποιες λέξεις θα ήταν αυτές;
ΦΑΝΗΣ ΚΟΥΦΟΠΟΥΛΟΣ: «Σαν να κάνεις έρωτα. Τόσο ωραίο συναίσθημα, κάτι που δεν θέλεις να τελειώσει. Από τα καλύτερα συναισθήματα που μπορεί να νιώσει ένας άνθρωπος».
ΚΩΣΤΑΣ ΜΟΣΤΡΑΤΟΣ: «Είναι ένα συναίσθημα πρωτόγνωρο που δεν μπορώ να στο περιγράψω. Απλά ο χρόνος περνάει χωρίς να το καταλάβεις. Έχεις τόσες πολλές εικόνες, τόσα συναισθήματα. Σκέψου, φεύγω από Αθήνα και έρχομαι Θεσσαλονίκη και λέω: Έφτασα κιόλας;».
-Η…κακή φήμη που συνοδεύει τους αναβάτες αυτών των μηχανών;
ΦΑΝΗΣ ΚΟΥΦΟΠΟΥΛΟΣ: «Δεν είμαστε δολοφόνοι. Είμαστε οικογενειάρχες, έχουμε τις δουλειές μας, τις οικογένειες μας. Και μόνο τις δράσεις μας να δεις κάποιος φτάνει.
Είμαστε ένα κομμάτι της κοινωνίας και εμείς, απλά ντυνόμαστε και οδηγούμε κάτι διαφορετικό».
ΚΩΣΤAΣ ΜΟΣΤΡΑΤΟΣ: «Απλά ήταν οι πρώτες ταινίες που έγιναν με Χαρλεάδες και λοιπά και πιστεύω για αυτό έδωσε το κακό στίγμα. Αλλά δεν είναι έτσι, η Harley είναι οικογένεια. Θα δεις ότι όλοι εδώ έρχονται με τις γυναίκες τους, περνάμε ωραία, είμαστε όλοι μια οικογένεια».
-Ποια συμβουλή θα δίνατε σε ένα νέο παιδί που οδηγεί μηχανή;
ΚΩΣΤΑΣ ΜΟΣΤΡΑΤΟΣ: «Να έρθουν να μας γνωρίσουν, να μη φοβούνται να το κάνουν. Πάντα κράνος, πάντα προστασία».
ΦΑΝΗΣ ΚΟΥΦΟΠΟΥΛΟΣ: «Πάντα κράνος, χωρίς κράνος ούτε από το σπίτι στο περίπτερο. Και μέσα στο χωριό.
Οπωσδήποτε το κράνος στο κεφάλι με το που έβαλες μπροστά το μηχανάκι, οπωσδήποτε. Ξεκινήσαμε μια δράση στη Βαλμάδα με τίτλο «Το κράνος σώζει ζωές» με σκοπό να ενημερώσουμε τα γυμνάσια και τα λύκεια της περιοχής, μαζί με πιστοποιημένους φορείς. Προς μεγάλη μας απογοήτευση δεν ήρθαν πολλά παιδιά».
«Έχω μια δύναμη μέσα μου όταν οδηγώ τη Harley»
Η ώρα περνούσε αλλά η παρέα των Χαρλεάδων μεγάλωνε και προστέθηκε σε αυτή η κυρία Γιούλη Παπαδοπούλου, η μοναδική οδηγός Harley της Λέσχης και από τις λίγες σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Όπως είπε η ίδια στο metrosport.gr για την αγάπη της για τις συγκεκριμένες μηχανές: «Ερχόμουν εδώ, περνούσαμε ωραία και κάποια στιγμή μου είπαν τα παιδιά αν θέλω να γίνω μέλος στο club.
Μου άρεσε η ιδέα, μου αρέσουν οι μηχανές, οδηγώ εδώ και 44 χρόνια. Είχα αρχίσει με BMW και μετά πήγα στη Harley. Γιατί τη Harley; Είναι ο θόρυβος μάλλον. Θα την άλλαζα μόνο με μια καλύτερη Harley, πιο καινούρια.
Έχω ταξιδέψει με τη μηχανή Έδεσσα, Σέρρες, Χαλκιδική και Ηγουμενίτσα μεταξύ άλλων.
Έχω μια δύναμη μέσα μου όταν οδηγώ τη μηχανή και είμαι στον δρόμο, νιώθω μια δύναμη ψυχής. Τόσο καλά, δεν περιγράφεται».
Όση ώρα συνομιλούσαμε με την κυρία Γιούλη Παπαδοπούλου στην παρέα μας ήταν και ο κύριος Παντελής Κατρατζιώτης.
Εννοείται πως τον ρωτήσαμε και αυτόν πως αισθάνεται όταν οδηγεί Harley.
«Είναι ελευθερία και αγάπη προς τη μοτοσυκλέτα. Από μικρός αγαπούσα τις μηχανές, στα Harley έχω από το 2007, αλλά παλιότερα είχα και Γιαπωνέζικα. Αλλά τη Harley δεν θα την άλλαζα. Δεν αλλάζει αυτή η μηχανή. Η μηχανή είναι ελευθερία, ταξιδεύει το πνεύμα, το αμάξι τον άνθρωπο.
Η μηχανή το πνεύμα και την ψυχή, τέλος.
Έχω ταξιδέψει παντού στην Ελλάδα με τη μηχανή, έχω κάνει αρκετά ταξίδια στην Ελλάδα» ήταν η απάντησή του στο metrosport.gr.
