Έξυπνη, ταλαντούχα, ευγενική και γεμάτη πάθος για τη ζωή. Είναι μόλις 25 ετών και χάρη σε έναν τραυματισμό έχει βρει αυτό που την εκφράζει και προσπαθεί καθημερινά να γίνει καλύτερη και να κατακτήσει την κορυφή. Ο δρόμος δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα. Η δύναμη, η θέληση και επιμονή της την έκαναν αυτό που είναι σήμερα.
Η Κατερίνα Καραλή είναι από εκείνα τα παιδιά που χαίρεσαι να μιλάς μαζί τους και σου φτιάχνουν τη διάθεση. Με ένα μόνιμο χαμόγελο στα χείλη, το οποίο κάποια στιγμή έσβησε από λάθος ιατρικές διαγνώσεις αλλά όπως λέει και η ίδια όταν αγαπάς κάτι οφείλεις να υπερβείς τα όρια σου. Αυτό έκανε και πέτυχε. Σε ένα καθαρά ανδροκρατούμενο άθλημα, το freestyle football, βρήκε τη δική της θέση, εντυπωσιάζει άπαντες με την μπάλα και έχει μια καλή απάντηση σε όσους την υποτιμούν επειδή είναι γυναίκα.
Το metrosport.gr ήρθε σε επαφή μαζί της και ξετύλιξε το κουβάρι της μέχρι τώρα ζωής της. Η αθλήτρια μίλησε για την επιλογή της, τα εμπόδια και τα κίνητρα της ενώ αναφέρθηκε και στη στιγμή εκείνη που η αποτυχία φάνταζε μονόδρομος αλλά βρήκε τη δύναμη να χαράξει ένα αντίθετο μονοπάτι.
Πώς άρχισες να ασχολείσαι με το freestyle;
«Αρχικά έπαιζα ποδόσφαιρο. Στο Λαύριο, όπου μεγάλωσα, είχαμε μια γυναικεία ομάδα ποδοσφαίρου και εκεί άρχιζα να παίζω σε ηλικία 10 ετών. Αυτή η ομάδα, όμως, μια διαλυόταν και μια ξαναφτιαχνόταν. Τέλη του 2011 η ομάδα είχε διαλυθεί ξανά. Έτσι αποφάσισα να αναζητήσω έναν άλλο δρόμο για να ασχοληθώ με το αντικείμενο του ποδοσφαίρου. Με ενδιέφερε πολύ και ήθελα να συνεχίσω. Είχε τύχει να δω βιντεάκια στο youtube από έναν Μαροκινό και πήρα την μπάλα να δοκιμάσω. Πιο εντατικά το άρχισα το 2012. Μπήκα στη διαδικασία να ψάξω περισσότερα πράγματα. Να δω τι είναι, πώς είναι στη χώρα μου, αν υπάρχουν παιδιά που ασχολούνται.
Τι ιδιαίτερο σου προσφέρει;
«Τα τελευταία οχτώ χρόνια που ασχολούμαι μου έχει δώσει πολλά πράγματα τόσο προσωπικά όσο και γενικά. Έχω ταξιδέψει σε αρκετές περιοχές της Ελλάδας για να δείξω το άθλημα. Μπορεί μια ακαδημία ή ένας σύλλογος να με καλέσει για να το παρουσιάσω. Το 2014 είχαμε κάνει το πρώτο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα εδώ στην Ελλάδα. Είχα καταταχθεί στην πρώτη θέση στις κοπέλες και βρέθηκα και στο Top 10 ανδρών και γυναικών».
Έχεις συμμετάσχει και σε κάποιο τουρνουά και στο εξωτερικό;
«Στο εξωτερικό, βέβαια, είναι πιο διαδεδομένο το άθλημα. Γίνονται περισσότερα πρωταθλήματα, υπάρχουν και χορηγίες. Για πρώτη φορά πήρα μέρος το 2018 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στην Πράγα (το οποίο γίνεται κάθε χρόνο) αλλά επειδή ήμουν με ρήξη μηνίσκου από παλιό τραυματισμό βρήκα 19η ανάμεσα σε 21 κοπέλες. Ήταν μια εμπειρία που μου έμεινε και με ικανοποίησε. Βελτίωσα τον εαυτό μου. Ξεπέρασα τα όρια μου σε κάποιες φάσεις».
«Η άλφα βήτα του freestyle είναι τα γκελ»
Πόσο διάστημα απαιτείται για να μάθεις να κάνεις όλα αυτά τα κόλπα;
«Στην αρχή ασχολούμουν πέντε με έξι ώρες την ημέρα. Το κλειδί στο freestyle είναι η υπομονή και η επιμονή. Κάποιες φορές ένα κόλπο μπορεί να σου πάρει από πέντε λεπτά έως και μια εβδομάδα».
Πόσα χτυπήματα της μπάλας αντέχεις μέχρι να πέσει κάτω;
«Γκελάκια μπορώ να κάνω πάνω από 1000. Βοηθά να βελτιώσεις την τεχνική σου και να έχεις καλύτερα πατήματα στο κοντρόλ της μπάλας κάνοντας τα. Το να μπορείς να κάνεις γκελ είναι από τα πιο απλά. Σαν την άλφα βήτα».
Υπάρχουν κατηγορίες ασκήσεων;
«Υπάρχουν τρεις κατηγορίες. Τα uppers που αναφέρονται στο πάνω μέρος του σώματος, κεφάλι και ώμους. Τα lowers που κάνεις διάφορα κόλπα με τα πόδια και η τρίτη κατηγορία που είναι τα sit downs, όπου είσαι καθιστός και εκτελείς. Το πιο δύσκολο, για μένα, είναι να μπορείς να κάνεις δύο κυκλάκια στον αέρα. Δηλαδή το πόδι σου κάνει δύο κύκλους κάνεις την πρώτη επαφή με την μπάλα και έπειτα κάνεις δύο σβούρες γύρω από την μπάλα ενώ βρίσκεται στον αέρα».
«Πέρυσι έκανα χειρουργείο και η αποκατάσταση, λόγω της κατάστασης με τον κορωνοϊό, έμεινε λίγο πίσω. Δεν έχω κάνει αρκετά καλή ενδυνάμωση και αυτό με περιορίζει από το να προπονούμαι εντατικά. Πλέον, κάνω προπόνηση μισή με μια ώρα ανά μια ημέρα περίπου».
«Ένιωθα άσχημα που αναγκάστηκα να ζητήσω χρήματα»
Είχες ένα σοβαρό τραυματισμό και πέρυσι διοργανώθηκε μια καμπάνια για να καταφέρεις να βρεις το απαιτούμενο ποσό; Υπήρχε συμμετοχή; Έγινε η εγχείρηση;
«Είχα πάθει ρήξη έσω μηνίσκου. Από λάθος διαγνώσεις γιατρών ταλαιπωρούν τρία χρόνια. Από το 2016 που το έπαθα και μέχρι και το 2019 έπαιρνα διαφορετικές γνώμες γιατρών. Ο ένας μου έλεγε χρειάζεσαι χειρουργείο, ο άλλος ότι δεν είναι απαραίτητο».
Αυτό είχε επιπτώσεις;
«Ναι, είχε επιπτώσεις καθώς το σώμα μου έπεφτε. Κάποια στιγμή τα είχα παρατήσει, μάλιστα. Μετά ξεκίνησα πάλι αλλά για ένα διάστημα σταματούσα και άρχιζα από την αρχή. Η ψυχολογία μου ήταν αρκετά πεσμένη. Δεν ήξερα τι να κάνω. Είχα βρει ένα άθλημα που με έκανε να νιώθω χαρούμενη. Κάθε φορά που πήγαινα στην προπόνηση ήμουν χαρούμενη, είχα ψυχολογία και ήμουν συγκεντρωμένη να πετύχω κάποια κόλπα. Είχα ένα πλάνο».
Τι σε έκανε να στραφείς σε μια καμπάνια;
«Για το συγκεκριμένο χειρουργείο μπήκα σε αυτή τη διαδικασία. Δεν ήμουν καλά οικονομικά, ένιωθα απεγνωσμένη που δεν μπορούσα να κάνω κάτι που αγαπούσα. Δεν μπορούσα να επιστρέψω στις προπονήσεις μου. Το να κάνω την καμπάνια ήταν η έσχατη επιλογή αλλά το έκανα. Ένιωθα άσχημα γιατί δεν μου αρέσει να ζητάω από τους άλλους αλλά σκέφτηκα ότι αφού θέλω να συνεχίσω να κάνω κάτι που αγαπώ είναι μια λύση για να καταφέρω να μαζέψω αυτά τα χρήματα. Με βοήθησαν αρκετά άτομα και από τη χώρα μας και από το εξωτερικό. Ήταν άτομα του αθλήματος. Άτομα που με γνώριζαν και με είχα στηρίξει στο παρελθόν, με βοήθησαν και εκείνη τη στιγμή».
Οι τραυματισμοί είναι μέσα στο παιχνίδι λοιπόν. Υπάρχει τρόπος να μειώσεις τις πιθανότητες;
«Έχει να κάνει με το πόσο καλό ζέσταμα γίνεται πριν την προπόνηση και χρειάζεται μια παγοθεραπεία μετά».
«Όσοι λένε ότι είναι δύσκολο, απλά βρίσκουν δικαιολογία»
Είναι θέμα ικανότητας, σκληρής δουλειάς ή ταλέντου το freestyle;
«Είναι ένας συνδυασμός ταλέντου, θέλησης και ικανότητας. Αν θέλεις να κάνεις κάτι καινούργιο, σίγουρα θα βρεις και τον τρόπο και το πάτημα για να το αρχίσεις. Οι άνθρωποι που έλεγαν ότι είναι δύσκολο, απλά έβρισκαν δικαιολογία. Το βλέπουν και δεν το προσπαθούν. Προσπάθησε το και μετά πες αν είναι δύσκολο».
Μπορείς ακόμη και με ψηλοτάκουνα; Πόσο δύσκολο είναι;
«Το είχα δει σε βιντεάκι από μια κοπέλα στη Βραζιλία. Αποφάσισα να το δοκιμάσω και είδα ότι ήταν αρκετά εύκολο μπορώ να σου πω και χρειάστηκα περίπου ένα μισάωρο. Την πρώτη προσπάθεια την έκανα το 2016 και φαντάσου είχα και τη ρήξη».
Ποια πρωταθλήματα διοργανώνονται;
«Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στην Πράγα ξεκίνησε το 2008 και γίνεται κάθε χρόνο. Γενικά υπάρχουν διάφορα τουρνουά που γίνονται ετησίως σε Πράγα, Τσεχία, Αγγλία και σε άλλες χώρες. Υπάρχει άλλο ένα πρωτάθλημα που διοργανώθηκε από την Red Bull αυτές τις μέρες. Βέβαια, έγινε διαδικτυακά. Είχα προκριθεί στις καλύτερες 60 αλλά δεν κατάφερα να πάω στην επόμενη φάση καθώς είχα αφήσει λίγο τις προπονήσεις».
Υπάρχουν κάποιο κανόνες;
«Όταν είναι να συμμετέχεις σε κάποιο τουρνουά ναι. Σε κάποια απαγορεύεται για παράδειγμα να πιάσεις την μπάλα με τα χέρια σε άλλα είναι κομμάτι της διαδικασίας.. Υπάρχουν τρεις, τέσσερις και πέντε κριτές ανάλογα. Ο κάθε παίκτης έχει στη διάθεση του 30 λεπτά σε κάθε γύρο. Οι γύροι είναι τρεις. Εκτελείς μια άσκηση. Κάποιο λάθος σίγουρα θα μετρήσει αρνητικά στην τελική βαθμολογία. Σε ένα street ή σε μια εκδήλωση το να παίζεις με τα χέρια είναι από τα βασικά καθώς είναι ένας τρόπος να φανεί πιο εντυπωσιακό στο θεατή»
Αγαπημένος παίκτης εντός και εκτός συνόρων;
«Εκτός συνόρων θα επέλεγα τον Μέσι και από τους πιο παλιούς τον Ροναλντίνιο. Ο δεύτερος έβαζε στοιχεία του freestyle στην προπόνηση του. Ήταν πρότυπο για την εποχή του και έκανε κάποια κόλπα. Ελληνικό ποδόσφαιρο δεν παρακολουθώ πολύ αλλά θα διάλεγα τον Φορτούνη».
«Προσπαθούν να μειώσουν αυτό που κάνω και ένα παραπάνω γιατί είμαι κοπέλα. Δεν μπορώ να το καταλάβω»
Έχετε ιδρύσει ένα σύλλογο. Ποιοι οι στόχοι του;
«Ιδρύθηκε το 2014 όταν έγινε και το πρώτο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα στην Ελλάδα. Λέγεται Freestyle Football Hellas. Αυτή τη στιγμή τη διαχείριση την έχουν δύο άτομα. Σε όλη την Ελλάδα είμαστε περίπου 20 άτομα και σιγά σιγά βλέπω ότι και άλλα άτομα αρχίζουν να ασχολούνται. Ο σύλλογος έχει σκοπό να παρουσιάσει και να διδάξει το άθλημα.
Αναλαμβάνουμε να κάνουμε προπονήσεις σε παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν ανάλογα με την περιοχή που βρίσκονται. Δηλαδή αν κάποιος είναι από τη Θεσσαλονίκη και θέλει να ξεκινήσει, θα μας στείλει μήνυμα στο site ή στα social media του συλλόγου και έπειτα θα επικοινωνήσει κάποιος μαζί του για να τον ενημερώσει για τον προπονητή που βρίσκεται στην περιοχή του. Ακόμη, συμμετέχουμε στα Παγκόσμια Πρωταθλήματα που γίνονται και είμαστε ανοιχτοί για όσους θέλουν να ασχοληθούν ή να τους παρουσιάσουμε κάτι σε κάποιο event».
Πήρες μέρος σε μια εκδήλωση στην ομάδα γυναικών των προσφύγων. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία;
«Πήγα ως guest εκεί. Είχα μιλήσει με την Κατερίνα Σάλτα, που ήταν υπεύθυνη στο κομμάτι αυτό, και μου είχε προτείνει να παρουσιάσω κάτι σε μια προπόνηση. Δέχθηκα και πήγα στην προπόνηση. Χάρηκαν πολύ, τους άρεσε. Μετά μου έστελναν μηνύματα για το πότε θα ξαναπάω και πότε θα τους μάθω. Ήταν μια άκρως θετική εμπειρία».
Σε ένα ανδροκρατούμενο άθλημα ο ανταγωνισμός με τους άνδρες πώς είναι;
«Οι κοπέλες ανταγωνίζονται τους άνδρες. Κάτι που είναι δύσκολο. Εκείνοι έχουν κίνητρο, συνήθως έχουν και κάποιο χορηγό από πίσω τους και μάνατζερ και ασχολούνται όλη την ημέρα με αυτό. Έχουν ένα επιπλέον κίνητρο για να προπονηθούν και να γίνουν πιο ανταγωνιστικοί».
Έχεις ακούσει ποτέ αρνητικά σχόλια επειδή είσαι γυναίκα; Και αν ναι, πώς τα αντιμετώπισες;
«Άπειρες φορές. Για παράδειγμα έχει τύχει να κάνουμε με ένα φίλο μου street show και να ακούσω από δίπλα «έλα σιγά τι κάνει αυτή εκεί πέρα!». Όταν το άκουσα, γύρισα το κεφάλι μου, του έδωσα την μπάλα και του είπα δοκίμασε. Ο κύριος έσκυψε το κεφάλι και έφυγε.
Μια άλλη φορά, στη ΔΕΘ φορούσα τζιν και έκανα διάφορα κόλπα και ένας κύριος είπε «σιγά τι κάνει!» και τον κοίταξα και του πρόσφερα την μπάλα. Μου είπε ότι φοράει τζιν και δεν μπορεί. Μα και εγώ τζιν φορούσα. Προσπαθούν να μειώσουν αυτό που κάνω και ένα παραπάνω γιατί είμαι κοπέλα. Δεν μπορώ να το καταλάβω γιατί γίνεται.
Επειδή είμαι κοπέλα και ίσως να το κάνω καλύτερα από εσένα. Δεν ξέρω γιατί τους βγαίνει να το πουν τόσο αρνητικά και με τόσο άσχημο τρόπο. Εφόσον, επιλέγεις να με προσβάλλεις με αυτόν τον τρόπο, θα το κάνω και εγώ με το χιούμορ μου».
«Φυσικά, όπως και όλους γύρω μας. Με έχει περιορίσει στις προπονήσεις καθώς δεν μπορώ να βγω έξω και να κάνω προπόνηση όποτε και για όσο θέλω. Στο σπίτι δεν είναι εύκολο καθώς δεν υπάρχει ο απαιτούμενος χώρος. Στο επαγγελματικό κομμάτι μας έχει επηρεάσει, επίσης, καθώς δεν μπορούμε να κάνουμε κάποια παρουσίαση».
Τι είναι τελικά το freestyle για σένα;
«Τρόπος ζωής. Εφόσον, έχεις ενταχθείς κάπου και το αγαπάς όσο περνούν τα χρόνια γίνεται κομμάτι σου. Όταν θα έρθει αυτή η ώρα του αποχωρισμού θα είναι δύσκολο. Βέβαια, δεν το σκέφτομαι. Εξάλλου, είναι ένας κύριος στην Πάτρα που είναι 78 και κάνει κόλπα».
