Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΝΕΛΛΑΚΗΣ
Οι νομικοί που ασχολούνται με το αθλητικό δίκαιο και έχουν χειριστεί υποθέσεις κυρώσεων από πλευράς FIFA σε συλλόγους λόγω οφειλών προς ποδοσφαιριστές, επιμένουν ότι για την παγκόσμια ομοσπονδία τα πράγματα είναι ξεκάθαρα.
Λένε ότι η FIFA δεν ξέρει τι σημαίνει ΑΦΜ. Ξέρει μόνο το σήμα της ομάδας, το όνομα της ομάδας, την έδρα της ομάδας. Κι όταν τα προαναφερθέντα στοιχεία δεν αλλάζουν, για την FIFA καμία οφειλή προς ποδοσφαιριστή δεν διαγράφεται, ακόμη κι αν μια ομάδα αλλάξει 10 ΑΦΜ.
Αυτός είναι ο λόγος της επιβολής απαγόρευσης μεταγραφών στον Αρη, αν δεν πληρώσει 1.000.000, που είναι τα χρήματα (συν τους τόκους) τα οποία οφείλονται σε Σιστόν, Ούμπιδες, Πορτίγια, Μαγκνταλέν.
Ωστόσο, το ερώτημα που προκύπτει με αφορμή το θέμα του Αρη, είναι γιατί η FIFA δεν λειτούργησε με τον ίδιο τρόπο και σε άλλες περιπτώσεις ελληνικών ομάδων που είχαν το ίδιο πρόβλημα με τους «κίτρινους»
Εξίσου σημαντικό είναι και το ερώτημα που αφορά στο ποιο από τα δύο είναι πιο ισχυρό: αυτό που αφορά στο δίκαιο της FIFA ή αυτό που αφορά στην ελληνική νομοθεσία.
Διότι στο συγκεκριμένο ζήτημα FIFA και ελληνική νομοθεσία δεν εναρμονίζονται, αφού στα καθ’ ημάς ομάδα η οποία αλλάζει ΑΦΜ και ανεβαίνει κατηγορία υποχρεούται να πληρώσει το 50% των απαιτήσεων για να αδειοδοτηθεί, κάτι το οποίο, προφανώς, συνέβη στην περίπτωση του Αρη γιατί διαφορετικά δεν θα μπορούσε να πάρει την άδεια συμμετοχής στο πρωτάθλημα της Super League το καλοκαίρι του 2018.
Οσοι γνωρίζουν πώς λειτουργεί η FIFA, επιμένουν ότι αν θέλει να επιβάλλει την δική της άποψη μπορεί να το κάνει, ό,τι κι αν της λέει ο Αρης και η ΕΠΟ.
Μένει να δούμε αν θα το κάνει ή, τελικώς, θα κρατήσει μια πιο συναινετική στάση…
