Ποτέ κανείς δεν αμφέβαλλε για το dna που έχει αυτή η Εθνική Ομάδα της Ελλάδας. Μιλάμε βέβαια για την επίσημη αγαπημένη όλων των Ελλήνων. Των δυο χρυσών μεταλλίων σε Ευρωμπάσκετ, της δεύτερης θέσης στο Παγκόσμιο και των αμέτρητων επιτυχιών στο παρελθόν.
Όμως, οι τελευταίες αποτυχίες έδειξαν μια λιγοψυχία, μια αδυναμία καλής ψυχολογίας. Η Εθνική μας με τις δυο νίκες με τη Τουρκία ξαναβρήκε τo dna της. Όταν έχεις βάλει δίπλα στη Εθνική φυσιογνωμίες όπως ο Νίκος Ζήσης και ο Δήμος Ντικούδης, τότε είναι λογικό να μπολιαστούν και οι παίκτες με νοοτροπία νικητή.
Ο Βαγγέλης Λιόλιος κάνει καλή δουλειά ως τώρα και όλα θέλουν τον χρόνο τους. Η ήττα από τη Μεγάλη Βρετανία πλήγωσε το γόητρο όλων και τα αποτελέσματα ήταν φανερά. Τρεις νίκες και πλέον πρώτη θέση στον όμιλο, με τη πρόκριση να είναι μάλλον δεδομένη.
Όμως, το μεγαλύτερο κέρδος ήταν η δυναμική παρουσία των Παπαγιάννη, Αγραβάνη (ναι του Δημήτρη, που ήταν ξένο σώμα για την Εθνική το 2016) και η ωρίμανση του Μωραΐτη. Σπουδαία προσθήκη σε μια εποχή λειψανδρίας για την περιφέρεια!
Η ελληνική ομάδα, αν πάρει τα δυο ματς του Ιουνίου (με Λευκορωσία-Βρετανία) φτάνει σε ρεκόρ 5-1, κάτι που σημαίνει ότι απέναντι σε Σερβία, Βέλγιο και Λετονία που αντιμετωπίζει στην επόμενη φάση θα τις φτάνουν δυο ή τρεις νίκες για να σφραγίσει την πρόκριση στα τελικά.
Πολλά τα εύσημα και για τον Σωτήρη Μανωλόπουλο, που κάνει καλή δουλειά και πανηγύρισε με την ψυχή του τις νίκες. Η ενότητα και η συσπείρωση επιστρέφει στην Εθνική Ομάδα και το μόνο σίγουρο είναι πως το Ευρωμπάσκετ του 2022 και το Παγκόσμιο του 23 θα ζήσουμε σπουδαίες στιγμές!
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook
