Ο Γιώργος Αβραμίδης έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα στη Δόξα Ελευθερίου
Κορδελιού. Αγωνίστηκε
στη συνέχεια σε Αίαντα
Ευόσμου, ΠΑΟΝΕ, Φοίνικα Πολίχνης, Οδυσσέα Κορδελιού, Παύλο Μελά, ΑΕ
Ευόσμου και πλέον φορά
την φανέλα του Ηρακλή
Θερμαϊκού. Ο έμπειρος
τερματοφύλακας μίλησε
στη Metrosport για την
κατάσταση που βιώνουμε λόγω του κορωνοιού
αλλά και για την ομάδα
του τον Ηρακλή. Αναλυτικά:
«Σίγουρα η συνέχεια θα
είναι δύσκολη.
Η φετινή χρονιά πιστεύω είναι ήδη χαμένη
λόγω της μεγάλης αποχής.
Οι πέντε μήνες είναι πολύς
καιρός τόσο για εμάς τους
ερασιτέχνες, όσο κι για τους
επαγγελματίες της Β εθνικής
που ουσιαστικά ζούσανε από
αυτό. Ας ελπίσουμε να ομαλοποιηθεί η κατάσταση και
να επανέλθουμε στην κανονικότητα με ποδόσφαιρο και
γεμάτα γήπεδα».
Ποιος ήταν ο στόχος του
Ηρακλή Θερμαϊκού;
«Στον Ηρακλή έχουμε την
τύχη να έχουμε ένα πρόεδρο
που αγαπάει την ομάδα και
θέλει να την δει ψηλότερα.
Φέτος αρχίσαμε την χρονιά πολύ καλά στο κύπελλο,
προκριθήκαμε στην επόμενη
φάση και στο πρωτάθλημα
ο στόχος ήταν η άνοδος. Η
ομάδα είναι χτισμένη για αυτό
το στόχο».
Κάποιος δικός σου στόχος;
«Ο προσωπικός μου στόχος
είμαι να βοηθάω την ομάδα
να κερδίζει και να επιτευχθούν οι ομαδικοί στόχοι
που είναι η άνοδος και μια
καλή πορεία στο θεσμό του
κυπέλλου».
Κάποια ξεχωριστή στιγμή όλα αυτά τα χρόνια;
«Νομίζω η πιο έντονη στιγμή στην καριέρα μου ήταν
όταν σώθηκε η ΑΕ Ευόσμου
στα πλέι άουτ με μειονέκτημα
έδρας στα πέναλτι»
Θα μπορούσες να παίξεις
και σε υψηλότερο επίπεδο
«Κοίτα θα μπορούσα ή όχι
δεν τον γνωρίζω. Σίγουρα θα
μπορούσα να προσπαθήσω,
αλλά μετά από ένα σημείο
βάζεις μια γραμμή στα επαγγελματικά και στο ποδόσφαιρο και γνωρίζοντας ότι στην
Ελλάδα οι ευκαιρίες είναι λίγες, ιδιαίτερα στην θέση του
τερματοφύλακα, η ζυγαριά
έκλεισε στις σπουδές μου και
στα επαγγελματικά μου».
Τι μένει από όλα αυτά τα
χρόνια στο ποδόσφαιρο;
«Σίγουρα το πιο σημαντικό
πράγμα που μου έχει μείνει
στο ποδόσφαιρο είναι οι φιλίες. Οπως και να το δούμε το
ποδόσφαιρο είναι μια μικρογραφία της ζωής. Πρέπει να
συμβιβαστείς και να μάθεις
να λειτουργείς ομαδικά αλλά
ταυτόχρονα και ατομικά για
να πας μπροστά»
Σε ποιον θα έλεγες ευχαριστώ;
«Σε πολλούς θα μπορούσα
να πω ευχαριστώ, αλλά το
μεγαλύτερο ευχαριστώ έχω
να το πω στους προπονητές
τερματοφυλάκων μου τον
Στέφανο Αϊβαλιώτη και τον
Γιάννη Θεοφάνους με τους
οποίους έχω και προσωπικές
σχέσεις πέρα από ποδοσφαιρικές»
Κάποιος μελλοντικός
στόχος;
«Ο μελλοντικός μου στόχος
βρίσκεται εκτός ποδοσφαίρου
και συγκεκριμένα στην επαγγελματική μου εξέλιξη και στις
μεταπτυχιακές σπουδές. Παρ' όλα αυτά το ποδόσφαιρο
πάντα θα υπάρχει μέσα στην
ζωή μου όσο μου το επιτρέπει
ο χρόνος μου»
