Γιώργος Ανατολάκης: Από τη χρυσή εποχή στη χρεοκοπία

Καμία δουλειά δεν είναι ντροπή, έτσι και στην περίπτωση του Γιώργου Ανατολάκη η είδηση ότι πλέον είναι κούριερ δεν αποτελεί λόγο για είναι δακτυλοδεικτούμενος, αλλά προκαλεί απορία και έκπληξη πως ένας πρώην βουλευτής και ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού πλέον να μεταφέρει ανταλλακτικά αυτοκινήτων.

Στρώθηκαν εκατομμύρια στα πόδια του

Σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής, η συμφωνία της μεταγραφής του Γιώργου Ανατολάκη από τον Ηρακλή προβλεπόταν να κοστίσει στον Ολυμπιακό 250 εκατ. δραχμές για 4 χρόνια. Από αυτά, τα 100 εκατ. αντιστοιχούσαν στην αμοιβή του Ανατολάκη, σε δόσεις των 25 εκατ. δρχ. για κάθε χρόνο του αρχικού συμβολαίου. Οπως ήταν φυσικό, με κάθε επόμενη ανανέωση του συμβολαίου του, οι απολαβές του αυξάνονταν ακόμη περισσότερο.

Κι έτσι, ένα παιδί φτωχών βιοπαλαιστών από τη Θεσσαλονίκη, με πατέρα σιδερά και μητέρα εργαζόμενη στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο, έφτασε να εξαργυρώνει το ποδοσφαιρικό του ταλέντο με χρηματικά ποσά που θα προκαλούσαν ίλιγγο στον καθένα, πόσο μάλλον σε έναν νεαρό λαϊκής καταγωγής.

Η στροφή στην πολιτική

Στις εκλογές του Οκτωβρίου 2009, έθεσε υποψηφιότητα για το βουλευτικό αξίωμα, ως εκπρόσωπος του ΛΑΟΣ του Γιώργου Καρατζαφέρη. Η περιφέρειά του τίμησε τον πρώην στόπερ με την ψήφο της, αναδεικνύοντάς τον, μάλιστα, πρώτο σε σταυρούς για τη Β’ Πειραιώς, σε ό,τι αφορά τον ΛΑΟΣ, εννοείται. Συνολικά 5.340 ψηφοφόροι πείστηκαν ότι η φωνή του Γιώργου Ανατολάκη πρέπει να ακούγεται στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.

 Και πράγματι ακούστηκε: λαμβάνοντας σοβαρά υπ’ όψιν του ένα δημοσίευμα εφημερίδας ταυτισμένης με την προβολή κάθε είδους θεωρίας συνωμοσίας, ο Ανατολάκης κατέθεσε ερώτηση για τους «αεροψεκασμούς», το φαινόμενο των «νεφοειδών γραμμών» (τις «λευκές ουρές» κοινώς) κ.λπ. Δυστυχώς για τον ίδιο και την υστεροφημία του ως μέλους της Εθνοσυνέλευσης, το έντονο ενδιαφέρον του για τις γραμμές στον ουρανό και το κατά πόσο είναι αθώοι οι αεροψεκασμοί, στη συλλογική μνήμη τον τοποθέτησαν στην πλευρά των «ψεκασμένων» - ή, για την ακρίβεια, των προδρόμων της συγκεκριμένης τάσης.

Η κατάρρευση

Προς το τέλος του Ιουνίου 2013, όταν πλέον ο Ανατολάκης είχε ολοκληρώσει τη θητεία του ως βουλευτής, στα ΜΜΕ κυκλοφόρησε μια παράξενη είδηση: με απόφαση του τότε υπουργού Παιδείας -και βουλευτή Πειραιά- Κωνσταντίνου Αρβανιτόπουλου, ο Γιώργος Ανατολάκης προσλαμβανόταν σε κάποια υπηρεσία του υπουργείου ως μετακλητός υπάλληλος. Με μηνιαίο μισθό περί τα 800 ευρώ. Οσοι υπέθεταν ότι ο Ανατολάκης ήταν εξασφαλισμένος διά βίου, έχοντας συσσωρεύσει αρκετά εκατομμύρια ώστε να μη χρειαστεί να εργαστεί ποτέ ξανά, εξοργίστηκαν. Επρόκειτο περί σκανδάλου. Ωστόσο, η αλήθεια ήταν αρκετά διαφορετική, καθώς ο Γιώργος Ανατολάκης είχε εν τω μεταξύ χρεοκοπήσει.

Αλλά και η προσωπική του ζωή είχε καταρρεύσει, ύστερα από τον επεισοδιακό χωρισμό με την επί 15 χρόνια σύζυγό του, τη Ζάννα Χολέβα. Η διαμάχη του ζευγαριού λύθηκε στα δικαστήρια και το διαζύγιο συνεπαγόταν μια ογκώδη αποζημίωση διατροφής την οποία έπρεπε να καταβάλλει ο Ανατολάκης για τα έξοδα διαβίωσης της κυρίας Χολέβα και των δύο παιδιών τους. Φαίνεται πως κάπου εκεί ο έλεγχος χάθηκε οριστικά και άρχισε ο μεγάλος κατήφορος. Ταυτόχρονα, διάφορες άστοχες επενδύσεις στις οποίες είχε προχωρήσει κατά καιρούς ο Ανατολάκης καθ’ υπόδειξιν διαφόρων καλοθελητών επιτάχυναν το οικονομικό του ναυάγιο. Στο τέλος έχασε ακόμη και το σπίτι του, μια μεζονέτα στο Πανόραμα Βούλας, την οποία κατέσχεσε η τράπεζα έναντι των χρεών του. Το πολυτελές, τριών επιπέδων ακίνητο, συνολικού εμβαδού 333 τ.μ., εκπλειστηριάστηκε τον Σεπτέμβριο του 2019, με τιμή εκκίνησης τα 500.000 ευρώ.

Από εκεί και πέρα, ακόμη και για έναν παλιό ποδοσφαιριστή που διακρινόταν για τη θέλησή του να μην εγκαταλείπει ποτέ, το παιχνίδι ήταν χαμένο. Και το σκορ δεν γύριζε με τίποτα. Η αποδοχή της ήττας, όσο επώδυνη και εάν ήταν, οδήγησε τον Γιώργο Ανατολάκη στην ελεύθερη αγορά εργασίας, μακριά από τα γήπεδα και το άθλημα που τόσα πολλά του πρόσφερε. Σήμερα ο ίδιος επιχειρεί να στήσει τη ζωή του από την αρχή, χωρίς να προκαλεί και χωρίς να εκβιάζει τον οίκτο. Το καινούριο ξεκίνημά του από το μηδέν, απ’ όσο πιο χαμηλά γίνεται, μπορεί ίσως να ερμηνευτεί σαν συμβολική αναγνώριση των σφαλμάτων που τον οδήγησαν σε μια πολλαπλή χρεοκοπία. Αν μη τι άλλο, η σιωπηρή απόσυρση στην ανωνυμία δεν είναι μόνο εργαλείο αυτοτιμωρίας για τον ίδιο, αλλά και μια επίδειξη αξιοπρέπειας.

Με πληροφορίες από protothema.gr