Με περίεργο τρόπο τελειώνει η χρονιά στον ΠΑΟΚ. Με δεδομένο ότι δεν υπάρχουν ακόμη οριστικές μεταγραφικές εξελίξεις, τα θέματα που κυριαρχούν είναι το «παιχνίδι» που γίνεται με τον Τζαβέλλα και η «σερβοποίηση» του τεχνικού τιμ από τον Βλάνταν Ιβιτς. Εχω την αίσθηση ότι ο ΠΑΟΚ «μικραίνει» όταν υποχρεώνει τον κόσμο του να ασχοληθεί με λεπτομέρειες, που σε μεγάλες ευρωπαικές ομάδες, δεν απασχολούν κανέναν.
Αφήνω τον Ιβιτς που έχει δικαίωμα να στελεχώσει την ομάδα των άμεσων συνεργατών του με όποια πρόσωπα εκείνος θέλει, άλλωστε η ουσία του ζητήματος δεν είναι οι αλλαγές που κάνει στο τιμ, αλλά το γεγονός ότι τις αποδέχεται ο Ιβάν Σαββίδης, πράγμα που σημαίνει ότι αυτή τη στιγμή (για αργότερα κανείς δεν ξέρει...) τον στηρίζει απόλυτα και θέλει να τον βοηθήσει στο έργο του.
Πάω στο θέμα του Τζαβέλλα, που ο ίδιος ο οργανισμός του ΠΑΟΚ δημιούργησε, όχι μόνο με τις γνωστές επιπόλαιες δηλώσεις του Ιβιτς, αλλά και με τον τρόπο που είχε φερθεί στον παίκτη νωρίτερα, αναδεικνύοντάς τον, μετά βαίων και κλάδων σε «δερβέναγα». Τα λεφτά είναι πολλά. Πάρα πολλά. Γι’ αυτό και μετά τις πρώτες σαχλαμάρες, τον λόγο πήραν οι νομικοί για να «συμμαζέψουν» την κατάσταση. Δουλειά τους ήταν να προστατεύσουν τον ΠΑΟΚ από ενέργειες που θα έδιναν τη δυνατότητα στον παίκτη να κερδίσει όποια προσφυγή και όποια αγωγή κατέθετε. Και έγινε σωστά η δουλειά. Τώρα, αυτό που μένει είναι να απαλλαγεί ο ΠΑΟΚ αναίμακτα από το «παχυλό» συμβόλαιο του Τζαβέλλα, το οποίο, επίσης μετά βαίων και κλάδων, είχαν υπογράψει φαρδιά – πλατιά οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ, πριν από τρεις μήνες.
Προσωπικά, πιστεύω ότι όταν έναν παίκτη αξίας αποφασίζεις ξαφνικά ότι δεν τον θέλεις, πρέπει να φροντίσεις να τον πουλήσεις και όχι να τον απαξιώσεις, καθιστώντας απαγορευτική την όποια προσέγγιση από άλλη ομάδα. Από τη μια απαλλάσσεσαι από το συμβόλαιό του και από την άλλη παίρνεις ό,τι μπορείς να πάρεις πουλώντας τον. Αλλά για να γίνει αυτό, πρέπει να υπάρχει συνεργασία με τον παίκτη. Εδώ, τον Τζαβέλλα, από αγαπημένο παιδί της οικογένειας Σαββίδη τον έκαναν σε μια στιγμή εχθρό. Λογικό είναι να τρέχουν τώρα να ξεμπλέξουν, με στόχο όχι να κερδίσουν, αλλά να χάσουν όσο το δυνατόν λιγότερα. Εύχομαι να είναι ο τελευταίος λανθασμένος χειρισμός και το τελευταίο δυσάρεστο ζήτημα που δημιουργεί η εσωστρέφεια του ασπρόμαυρου «συστήματος».
Από την άλλη, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί να θέλει ο ΠΑΟΚ να ελέγξει σε ποια ομάδα θα μετακινηθεί ο Τζαβέλλας. Κακώς ασχολούνται. Ας πάει όπου θέλει. Ας πάει στον Ολυμπιακό, ή τον Παναθηναικό. Ποιος είναι στο κάτω – κάτω ο Τζαβέλλας; Ο Μέσι; Κι ύστερα, αφού είναι ο ανεπιθύμητος, το κακό παιδί, το μαύρο πρόβατο, αυτός που έκανε την ομάδα άνω – κάτω και, για ορισμένους, την «πούλησε», γιατί να μην πάει στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναικό; Ας πάει να τους κάνει κι αυτούς άνω – κάτω, ή (για ορισμένους...) και να τους «πουλήσει» ακόμη. Ο ΠΑΟΚ δεν θα έπρεπε να ασχολείται με το πού θα συνεχίσει την καριέρα του ο Τζαβέλλας και κάθε Τζαβέλλας. Με την επιμονή αυτή γίνεται «μικρός»...
Γιατί να θέλει να έρθει τώρα ο Βιειρίνια;
Κούρασε η παραφιλολογία για τον Βιειρίνια. Τα πράγματα είναι πολύ απλά. Να έρθει να κάνει στην Ελλάδα τι; Να φύγει από την Μπουντεσλίγκα γιατί; Τι να λιμπιστεί από τον ΠΑΟΚ για να εγκαταλείψει τον παράδεισο στον οποίο ζει τα καλύτερα χρόνια της ποδοσφαιρικής καριέρας του;
Ναι, κάποτε είναι πιθανόν να επιστρέψει. Αλλά μόνο τότε που θα πλησιάζει το τέλος της καριέρας του και θα θελήσει ίσως να κρεμάσει τα παπούτσια του στην Τούμπα. Να το κάνει στα 30 του; Οχι βέβαια. Εχει ακόμη δυο – τρία χρόνια μπροστά του για καλό ποδόσφαιρο. Μετά τα 33 βλέπουμε. Κάθε λογικός επαγγελματίας ποδοσφαιριστής που κάνει καριέρα σε προηγμένη ποδοσφαιρικά χώρα, έτσι θα σκεφτόταν. Γιατί όχι και ο Βιειρίνια;