Αγαπητή Metrosport
“Αδοξο φινάλε σε μια απίθανη σεζόν” τιτλοφορείται η ανάρτηση της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, μετά τη λήξη του τελικού του Κυπέλλου, που σήμανε και τη λήξη της αγωνιστικής περιόδου. Και οι δύο χαρακτηρισμοί, όμως, του φινάλε και της σεζόν, απέχουν από την πραγματικότητα.
Το φινάλε, ο τελικός δηλαδή, δεν ήταν μόνο άδοξο. Ηταν και άδικο, άσχετα με το αν δεν το πιστεύει ο ίδιος ο επίσημος ΠΑΟΚ !) Αδοξο ήταν μόνο επειδή ο ΠΑΟΚ δεν ήταν ΠΑΟΚ επί 80 ολόκληρα λεπτά και έγινε στα τελευταία 10 και τα 5 των καθυστερήσεων.
Ο Λουτσέσκου, με τις αποτυχημένες επιλογές του και οι παίκτες (στη συντριπτική πλειονότητά τους), με την κακή απόδοσή τους, αδίκησαν τους εαυτούς τους, περνώντας κάτω από τον πήχη των απαιτήσεων του τελικού.
Αδικο ήταν γιατί, πολύ απλά, ο Λαόθ σφύριξε ως φανατικός εχθρός του ΠΑΟΚ, αλλοιώνοντας το αποτέλεσμα του αγώνα με ένα πέναλτι που χρειαζόταν… διαστροφικό σκεπτικό για να το καταλογίσει και μια σειρά άλλων σημαντικών αποφάσεων και αβλεψιών υπέρ του Παναθηναικού.
Ούτε ο Αλαφούζος θα έκανε τέτοια διαιτησία. Αυτόν τον τελικό ο Παναθηναικός τον κέρδισε χωρίς να κάνει απολύτως τίποτε. Δεν έχασε ούτε μία μεγάλη ευκαιρία, δεν χρειάστηκε ούτε μία σοβαρή επέμβαση από τον Πασχαλάκη. Φρόντισε, όμως, να σκοράρει ο Λαόθ.
Ωστόσο, το κυρίως ζητούμενο δεν είναι αυτή τη στιγμή το “φινάλε”, αλλά η “σεζόν”. Η οποία, για όνομα του Θεού, “απίθανη” μπορεί να χαρακτηριστεί μόνο από τις… κατ’ επάγγελμα παρηγορήτρες και όσους ανθρώπους της ΠΑΕ θέλουν να ωραιοποιήσουν τη μετριότητα. Κι αν δεν καταλήξουμε στα απολύτως ρεαλιστικά συμπεράσματα για τη σεζόν που πέρασε, δεν θα μπορούμε να ελπίζουμε σε κάτι καλύτερο στις σεζόν που έρχονται.
Ιδού, λοιπόν, ο ειλικρινής απολογισμός: Ο ΠΑΟΚ άφησε τον Ολυμπιακό, από πολύ νωρίς, να κάνει περίπατο στο Πρωτάθλημα και τελικά να κατακτήσει τον τίτλο με 19 βαθμούς διαφορά, μολονότι στα πλέι οφ είχε τα χάλια του. Ο ΠΑΟΚ είχε χειρότερα χάλια και μόνο στην τελευταία αγωνιστική κράτησε τη δεύτερη θέση, ενώ κινδύνευσε να βρεθεί τέταρτος. Απίθανη πορεία δεν τη λες…
Στο Κύπελλο απέκλεισε την ΑΕΚ με την ψυχή στο στόμα, χάρη στα “μαγικά” γκολ του Κούρτιτς και του Μιτρίτσα στη λήξη της ρεβάνς, απέκλεισε λεβέντικα τον Ολυμπιακό και έχασε στον τελικό από τον Παναθηναικό, που αν ήταν πραγματικός ΠΑΟΚ θα τον είχε “ξεπετάξει” από το πρώτο ημίχρονο. Και αυτόν και τον Λαόθ. Αλλά ο πραγματικός ΠΑΟΚ εμφανίστηκε στο γήπεδο μόνο όταν το ρολόι πλησίαζε στο 80ο λεπτό. Αξιέπαινη η προσπάθεια στο Κύπελλο, αλλά απίθανη δεν τη λες…
Στο Κόνφερενς Λιγκ απέκλεισε μικρές ομάδες στα προκριματικά, προκρίθηκε ως δεύτερος από έναν όμιλο μικρομεσαίων την τελευταία αγωνιστική επειδή η Κοπεγχάγη δεν χαρίστηκε στη Σλόβαν, προκρίθηκε επί της επίσης μικρομεσαίας Γάνδης και αποκλείστηκε από τη Μαρσέιγ. Επίσης αξιέπαινη προσπάθεια, αν τη συγκρίνουμε μάλιστα με την παταγώδη αποτυχία προηγούμενων ετών, αλλά ούτε αυτή τη λες απίθανη…
Σε κάθε περίπτωση, η σεζόν δεν μπορεί να θεωρηθεί πετυχημένη. Αλλά για να είμαστε απόλυτα δίκαιοι απέναντι σε όλους, πρέπει να υπογραμμίσουμε το εξής: Οι παίκτες του ΠΑΟΚ πέτυχαν. Ο ΠΑΟΚ απέτυχε. Οι συγκεκριμένοι παίκτες που υπήρχαν στο ρόστερ ξεπέρασαν τις (περιορισμένες, συνολικά) δυνατότητές τους. Το κλαμπ ΠΑΟΚ, όμως, απέτυχε, γιατί όφειλε να δημιουργήσει μια πολύ πιο ποιοτική ομάδα. Και δεν το έκανε γιατί άφησε αναξιοποίητες δύο μεταγραφικές περιόδους. Με κύριο υπεύθυνο φυσικά τον προπονητή, ο οποίος υπερεκτίμησε τις δυνατότητες πολλών παικτών αλλά και τις δικές του...
Ναι, υπάρχει θυμός για τον τρόπο που χάθηκε το Κύπελλο, υπάρχει στενοχώρια για την απώλεια ενός τίτλου, αλλά ο θυμός και η στενοχώρια οδηγούν σε… αισιοδοξία, αν πιστέψουμε ότι οι υπεύθυνοι του ΠΑΟΚ θα κάνουν αυτή τη φορά ειλικρινή κριτική (και αυτοκριτική) στον απολογισμό της αγωνιστικής περιόδου. Με Κυπελλούχο τον ΠΑΟΚ θα πετούσαν πάλι στα σύννεφα. Οπως έκαναν και πέρσι, όπως έκαναν και μετά το νταμπλ του 2019. (Να το θυμηθείτε: Το ίδιο θα πάθει ο Παναθηναικός. Οπως το ίδιο είχε πάθει η ΑΕΚ όταν της έκαναν χάρισμα το Πρωτάθλημα το 2018). Με κέρδος, όμως, μόνο την καλή πορεία στην Ευρώπη, ίσως καταλάβουν ότι ο ΠΑΟΚ για να πάρει πάλι νταμπλ και να παίξει επιτέλους σε όμιλο του Τσάμπιονς Λιγκ θα χρειαστεί ΠΟΛΛΕΣ και ΠΟΛΥ ΚΑΛΕΣ μεταγραφές. Θα χρειαστεί μια ΓΕΝΝΑΙΑ ενίσχυση του ρόστερ του, αδειάζοντας θέσεις παικτών που είναι ήδη βετεράνοι και θέσεις παικτών που δεν έχουν το αγωνιστικό ανάστημα να φορούν τη φανέλα ενός ΠΑΟΚ με υψηλούς στόχους.
Για παράδειγμα, δεν είναι δυνατόν να μαθαίνουμε ότι ο Λουτσέσκου θέλει να διατηρήσει στην ομάδα τον Ελ Καντουρί και τον Μπίσεσβαρ. Υπάρχει κι αυτό που λέγεται “τιμητική αποστρατεία”. Ελεος πια. Ούτε μπορούν να ξαναγίνουν αποδεκτές μεταγραφές τύπου Τέιλορ. Τέτοιες επιλογές ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ αν θέλουμε να δούμε έναν ΠΑΟΚ που θα κάνει αληθινά απίθανες σεζόν...
ΥΓ. Σκεφθείτε το: Από τους 26-27 παίκτες του ΠΑΟΚ που αγωνίστηκαν στο δεύτερο μισό της σεζόν, πόσους θα θέλατε στην ομάδα για να δείτε του χρόνου έναν… απίθανο ΠΑΟΚ; Επ’ αυτού, θα τα πούμε αναλυτικά. Πρέπει όλοι μας να κάνουμε ό,τι μπορούμε για ξυπνήσουμε, εν όψει της μεταγραφικής περιόδου, τον γίγαντα που κοιμάται…
