Η βραδιά της Τετάρτης αποτελεί αναντίρρητα άλλον έναν κρίκο στην αλυσίδα των ξεχωριστών Ευρωπαϊκών παραστάσεων και διακρίσεων για τον ΠΑΟΚ. Ο αποκλεισμός, με τον τρόπο που ήρθε και με ότι τον «συνόδευσε» σίγουρα αποτελεί ένα «θέμα» που χρειάζεται να προσεγγιστεί και να εκτιμηθεί από όλους όσους είναι κοντά στο λαοφιλή σύλλογο και οι οποίοι από το οποιοδήποτε πόστο, δίνουν τη δική τους μάχη για να τον στηρίξουν και να τον θωρακίσουν.
Άπαντες οι «εμπλεκόμενοι» λοιπόν, όπως είναι λογικό με τη λήξη του φετινού ευρωπαϊκού συναγερμού, αποτιμούν κέρδη και ζημίες και καταθέτουν απόψεις αλλά και προβλέψεις για την επόμενη ημέρα. Νομίζω πως όσοι έχουν την υποχρέωση να προχωρήσουν και να κάνουν «ταμείο» για το πως κύλησε μέχρι προχθές η ευρωπαϊκή προσπάθεια, είναι ο κόουτς, οι παίκτες και οι διοικούντες. Πιστεύω ειλικρινά πως ήδη το έχουν κάνει. Βέβαια στο ποδόσφαιρο δεν μπορείς ποτέ να είσαι σίγουρος ότι όλα θα εξελιχθούν όπως τα προγραμματίζεις.
Όμως αυτή τη στιγμή και με όλα όσα θετικά προκύπτουν και διαπιστώνονται (έστω και με ορισμένες παρεκκλίσεις και καθυστερήσεις) δεν θεωρείται παρακινδυνευμένη η πρόβλεψη ότι ο ΠΑΟΚ βαδίζει προς τη σωστή κατεύθυνση. Μέσα από τους αγώνες που έχει δώσει αλλά και τη συνολική διαχείριση του ρόστερ, εκπέμπονται μηνύματα που επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές. Θα μπορούσε κανείς υποστηρίζοντας την παραπάνω άποψη να επικαλεστεί τα σημαντικά στοιχεία βελτίωσης που υπάρχουν. Όπως είναι ο προσεκτικός τρόπος προσέγγισης των μεταγραφών του χειμώνα, με την πετυχημένη επιλογή παικτών που είχε απόλυτη ανάγκη η ομάδα, σε συνδυασμό βέβαια και με την αντίστοιχη έξυπνη προσαρμογή του κόουτς στις μεγάλες ανάγκες που υπάρχουν και ως εκ τούτου στην ισότιμη παραχώρηση ευκαιριών σε όλους. Η εντυπωσιακή επανεργοποίηση του Μαλεζά, οι διορθωτικές κινήσεις στις περιπτώσεις επιστροφής του Κάτσε - πρόσφατα και του Χατζησαΐα – όπως και η εμπιστοσύνη στη «νέα γενιά» (Δεληγιαννίδης, Πούγγουρας, Σιαμπάνης) ασφαλώς είναι περιπτώσεις που «πιστώνονται» στον κόουτς.
Και οι οποίες αποδεικνύουν ότι οι εμμονές εξαφανίστηκαν και το ρόστερ ενισχυμένο και… ισοζυγισμένο αποτελεί πλέον ένα ισχυρότατο όπλο στην περαιτέρω διεκδίκηση των εναπομείναντων στόχων. Ναι, έγιναν λάθη και χάθηκαν ευκαιρίες. Θα έλεγε κανείς όμως ότι μέσα από αυτά τα αρνητικά και μηδενικά, μέσα από αυτά δηλαδή τα παθήματα, τα μηνύματα που προέκυψαν, βοήθησαν στο να μην επαναλαμβάνονται συχνά. Μέσα από τα παθήματα λοιπόν, ο ΠΑΟΚ πήρε τα μαθήματα για να γίνει καλύτερος, όπως τουλάχιστον δείχνει σήμερα. Προσωπικά έχω αυτή την άποψη (ή αίσθηση αν θέλετε) μαζί και την ελπίδα, ότι δεν θα υπάρξουν από εδώ και πέρα οπισθοδρομήσεις. Ο Ίβιτς και οι παίκτες του μετά τη «δοκιμασία» της Ευρώπης επιστρέφουν στην «περιπέτεια» του ελληνικού πρωταθλήματος και την διεκδίκηση ενός τίτλου, όπως είναι το κύπελλο. Κατά σύμπτωση στην επιστροφή του, έχει απέναντι του τον συμπολίτη Ηρακλή. Μια ομάδα αξιόμαχη και αποφασισμένη. Υπόθεση δική τους λοιπόν (του Ίβιτς και των παικτών) πως θα ξεπεράσουν το εμπόδιο. Αυτοί γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα τις δυσκολίες του τοπικού ντέρμπι. Σε εμάς μένει να ευχηθούμε ώστε να διεξαχθεί ένα όμορφο παιχνίδι.
Όσο για τον τίτλο του σημερινού σχολίου; Είναι αυτό ακριβώς που νιώθουμε και που μας εξοργίζει. Βέβαια δεν αξίζει κανείς να ασχολείται με πρόσωπα και καταστάσεις που δεν αξίζουν ούτε την περιφρόνηση του. Ωστόσο δεν μπορούμε και δεν θέλουμε να μην πάρουμε θέση και να μην πούμε δύο κουβέντες για όσα εμετικά και άθλια σκαρφίστηκαν κάποιοι μικρόνοες και αναξιοπρεπείς οπαδοί της Σάλκε, που χωρίς να το καταλάβουν προφανώς μετέτρεψαν το γήπεδο τους σε υπόνομο ξεχειλισμένο από Σκοπιανά βοθρολύματα. Πήραν όμως το μάθημα τους αυτοί οι μισεροί και ανιστόρητοι βάρβαροι και αυτό το μάθημα τους το έδωσε ο προπονητής της ομάδας του, με το να δηλώσει ότι υποκλίνεται στο μεγαλείο των οπαδών του ΠΑΟΚ, αλλά και στην αγωνιστική λεβεντιά και παρουσία της ομάδας του. Θα περάσουν χρόνια μάλλον για να ξεβρωμίσει το «Φέλτινς Αρένα» και πολύ περισσότερα για να ξεχαστεί η συμπεριφορά των πνευματικά διαταραγμένων βαρβάρων, που έχουν μπερδέψει τη μοχθηρότητα και το χολεριασμένο ανθελληνισμό τους, με την φυσιολογική οπαδική αντιπαράθεση. Υψηλόφρονα αισθήματα όπως η φιλοξενία σε αυτόν τον εμετικό εσμό, είναι παντελώς άγνωστα και προκαλούν αλλεργία.