Φραντζεσκάκης: «Πάνω από 80μ του χρόνου - Ζητάω απλά ένα χωράφι 60Χ100»

Κάνοντας προπόνηση σε χωράφι δανεικό και με σύμμαχο το πείσμα και την αγάπη του για τη σφυροβολία ο Χρήστος Φραντζεσκάκης προσπαθεί να καθιερωθεί στην ελίτ του αθλήματος. Ο νεαρός αθλητής βγήκε ένατος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Όρεγκον και πλέον, έχει θέσει ως στόχο μια καλή επίδοση στο Ευρωπαϊκό του Μονάχου.

Ο Χρήστος μίλησε στο Metrosport.gr για την εμπειρία της Αμερικής, την περσινή κακή χρονιά που δεν σώζεται με το μετάλλιο στο Ταλίν και το ταξίδι του στο Τόκιο.

Θυμήθηκε πως άρχισε το ταξίδι του στη σφυροβολία, τα εμπόδια που βρήκε μπροστά του, το άγχος που κατάφερε να νικήσει ενώ μας εξήγησε κάποια μυστικά του αθλήματος.

Τέλος, αναφέρθηκε στο «δώρο» που του έκανε ο κ. Θωμαδάκης, στην αναγκαιότητα ύπαρξης χορηγών ενώ τόνισε ότι το μόνο που ζητά είναι ένα χωράφι 60Χ100 για να κάνει σωστά την προπόνηση του.

«Ήθελα κάτι παραπάνω στο Όρεγκον, του χρόνου τα 77 ο χειρότερος μου αγώνας»

Βγήκες ένατος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Όρεγκον. Είσαι ικανοποιημένος;

«Ναι, είμαι ικανοποιημένος. Ο αρχικός μου στόχος ήταν να πάω στον τελικό και τα κατάφερα. Δεν έκανα την υπέρβαση, θα ήθελα κάτι παραπάνω. Θέλω ένα μεγαλύτερο βήμα».

Πώς ήταν η εμπειρία στις ΗΠΑ; Υπήρξε κάτι που σε εντυπωσίασε;

«Δεν μπορώ να πω ότι με εντυπωσίασε κάτι. Ωστόσο, μου αρέσει η κουλτούρα τους. Στις πολιτείες που επισκέφθηκα η ζωή ήταν χαλαρή και υπήρχαν στοιχεία της φύσης. Δεν ήταν μόνο κτίρια. Στο Σιάτλ που βρέθηκα αρχικά, το φαγητό δεν ήταν αθλητικό, όλα τηγανητά και λίγα φρούτα. Μετά από λίγες μέρες τα σιχαθήκαμε. Στο Όρεγκον υπήρχε φαγητό προσαρμοσμένο στις ανάγκες μας».

Στο Πανελλήνιο της Θεσσαλονίκης πήρες το χρυσό με βολή στα 77.95, η οποία είναι η δεύτερη καλύτερη της καριέρας σου. Είσαι ευχαριστημένος;

«Ήταν μια ωραία βολή. Θα προτιμούσα να ξεκινάω με τέτοιες βολές τους αγώνες μου γιατί θα μπορώ πιο εύκολα να βρεθώ στην οχτάδα και στα Παγκόσμια. Ήμουν σταθερός φέτος και ελπίζω του χρόνου τα 77 μέτρα να είναι ο χειρότερος μου αγώνας. Είμαι αυστηρός κριτής του εαυτού μου και θέλω να πετύχω τους στόχους μου».

«Απογοήτευση στο Τόκιο, δεν σώζει τη χρονιά το μετάλλιο στο Ταλίν»

Στο Μπόρο της Σουηδίας έδωσες μεγάλη μάχη με τον Μιχαίλο Κόχαν. Τι θυμάσαι και τι πήγε στραβά και δεν πήρες το χρυσό;

«Δεν πήγε τίποτα στραβά (γέλια). Τις προηγούμενες δυο χρονιές είχα ακυρωθεί. Δεν είχα κλωβό να κάνω προπόνηση σωστά και στους αγώνες έκανε τρεις άκυρες και έφευγα. Στο Μπόρο είχα κάνει προπόνηση, ήμουν σε καλή κατάσταση αλλά είχα άγχος. Έπρεπε να το παλέψω ψυχολογικά. Έκανα την πρώτη άκυρη, στη δεύτερη έτρεμαν τα πόδια μου και στην τρίτη έριξε τη σφύρα στα 75μ. και πήρα την πρόκριση στον τελικό. Χάρηκα που δεν ακυρώθηκα.

Στον τελικό έκανα δύο άκυρες και μετά αγχώθηκα. Είπα στον προπονητή μου ότι θα κάνω τρεις στροφές και θα ρίξω την επόμενη. Το έκανα, έριξα 75μ και πέρασα στους οχτώ. Άφησα τον εαυτό μου ελεύθερο και η σφύρα έφτασε στα 84.22μ, που ήταν η βολή της ζωής μου. Μετά σκέφτηκα ότι θα πρέπει να κάνω παγκόσμιο ρεκόρ. Έριξα δύο άκυρες και δεν το έκανα (γέλια)».

Βρέθηκες στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Τόκιο. Πώς βίωσες την εμπειρία;

«Ήταν στόχος να βρεθώ στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Είναι η μεγαλύτερη γιορτή του αθλητισμού αλλά για εμάς είναι σαν Παγκόσμιο. Αντιμετωπίζεις τους ίδιους αθλητές. Το 2021 ήταν μια δύσκολη χρονιά. Είχα πρόβλημα με το γόνατο μου αλλά δεν μπορούσα να ξεκουραστώ γιατί κυνηγούσα τους αγώνες για το ranking. Πήγα στον αγώνα με ελάχιστη προπόνηση, πονούσε το γόνατο και έριξα 72μ. Ήταν μια μεγάλη απογοήτευση».

Στο Ταλίν ήσουν και πάλι στο βάθρο. Τι κρατάς από τον αγώνα και πώς ήταν η διαμονή εκεί;

«Πέρυσι ήταν μια κακή χρονιά, την οποία δεν μπορεί να τη σώσει αυτό το μετάλλιο. Με πέρασε ξανά ο Ουκρανός. Το Ταλίν μου άρεσε και θα μπορούσα να μείνω εκεί. Η ζωή ήταν ήρεμη».

«Υστερώ σε δύναμη»

Πώς άρχισες το στίβο; Τι σε τράβηξε στη σφυροβολία;

«Ήμουν έκτη δημοτικού και συμμετείχα στους σχολικούς αγώνες. Ήμουν στη σειρά και ο προπονητής μου με διάλεξε και με κάλεσε να δοκιμάσω να πετάξω τη σφύρα. Πήγα και σιγά σιγά άρχισε να μου αρέσει. Είναι ένα δύσκολο αγώνισμα. Θέλει υπομονή, επιμονή και δεν είναι για όλους. Το είδα αρχικά σαν challenge και σιγά σιγά παθιάστηκα».

Δοκίμασες και άλλα αγωνίσματα;

«Είχα κάνει δίσκο, κολύμπι, καράτε, κωπηλασία, ποδόσφαιρο».

Ήταν εύκολο να ρίξεις για πρώτη φορά; Θυμάσαι την πρώτη σου βολή;

«Ξεκινήσαμε στο στάδιο των Χανίων με πλαστικές μπάλες. Την πρώτη φορά με κανονική σφύρα, ακολούθησα τις οδηγίες του προπονητή μου και έριξα καλα».

Για να ρίξεις περνάς από τρία στάδια. Τις ωθήσεις, τις περιστροφές και την εκτίναξη. Ποιο θεωρείς ότι είναι πιο δύσκολο;

«Κάθε στροφή έχει κάτι διαφορετικό. Χρειάζεται να έχεις ρυθμό. Μετράει το καλό ξεκίνημα, δηλαδή πρέπει να είναι καλή η πρώτη στροφή. Είναι σημαντική για να πάρει σωστά φόρα η σφύρα αλλιώς η βολή δεν μπορεί να σωθεί».

Υπάρχει ιδανική βολή; Και αν ναι, τι χαρακτηριστικά πρέπει να έχεις για να την πετύχεις;

«Υπάρχουν πολλοί τρόποι να ρίξεις μια τέλεια βολή. Στόχος σου πρέπει να είναι η επιτάχυνση της σφύρας και όχι ο αθλητής. Πρέπει η ταχύτητα να περνά στο όργανο, όχι στο σώμα σου. Κάθε αθλητής έχει τη δική του τεχνική».

Τι θα ήθελες να βελτιώσεις τα επόμενα χρόνια;

«Υστερώ σε δύναμη. Δεν θέλω να έχω τραυματισμούς και όλα τα υπόλοιπα θα βελτιωθούν με σκληρή δουλειά».

«Δεν θέλω να αλλάξω προπονητή, είναι ο λόγος που έφτασα εδώ»

Πόσες ώρες προπονείσαι;

«Συνήθως τρεις με τέσσερις ώρες την ημέρα».

Τι περιλαμβάνει η προπόνηση σου;

«Ξεκινάμε με ρίψεις για περίπου δύο ώρες. Κάνουμε ειδικές ασκήσεις, βάρη και μετά ασκήσεις με μπάρα ή κιλά».

Ποιος ο ρόλος του προπονητή σου;

«Δε νομίζω να είχα φτάσει σε άλλο επίπεδο με άλλο προπονητή. Ξέρει άψογα την τεχνική, έχει βρει το σωστό πρόγραμμα εκγύμνασης, γνωρίζει τις αντιδράσεις στο σώμα μου. Δεν θέλω να αλλάξω προπονητή. Είναι ο λόγος που έφτασα εδώ».

Κάνεις κάτι συγκεκριμένο πριν ρίξεις;

«Προσπαθώ να συγκεντρωθώ. Δεν χρειάζεται σκέψη η βολή, απλά να μπεις και να την εκτελέσεις. Παλαιότερα, έμπαινα στη βαλβίδα και σκεφτόμουν άσχετα πράγματα».

«Ερεθίστηκαν τα γόνατα μου στο τέλος, προσπαθώ να αντιγράψω τη χαλαρότητα του Γάλλου»

Στη διάρκεια του αγώνα μπορεί μια βολή να βγει άκυρη. Πώς το διαχειρίζεσαι;

«Έμαθα να το διαχειρίζομαι. Όταν κάνω άκυρη, κάθομαι και βλέπω τα λάθη μου. Στην επόμενη προσπαθώ να τα βελτιώσω».

Έχεις άγχος; Πώς το μετριάζεις;

«Έχω αλλά κατάφερα να το αποβάλλω μέσα από τους αγώνες. Βάζω ως στόχο να περάσω τον εαυτό μου και δεν κοιτάω τίποτα άλλο».

Το βάρος της σφύρας διαφοροποιεί και τον τρόπο που ρίχνεις;

«Κάνεις παντού το ίδιο απλά όταν είναι ελαφριά, το κάνεις πιο γρήγορα, και όταν είναι βαριά, πιο αργά. Θέλει περισσότερη προσπάθεια στις βαριές και μεγαλύτερη ταχύτητα στις ελαφριές. Με την ελαφριά πρέπει η βολή να φαίνεται πιο γρήγορη και πιο αργή με τη βαριά».

Η σφύρα φεύγει με μεγάλη ταχύτητα. Τι μέτρα υπάρχουν για την ασφάλεια σας;

«Ο κλωβός κάνει όλη τη δουλειά. Αν είναι άκυρη η βολή, θα την κρατήσει και δεν θα πάει δίπλα στο μήκος για παράδειγμα».

Είχες κάποιο τραυματισμό που σε ταλαιπώρησε;

«Φέτος, η χρονιά ήταν καλή. Στο τέλος ερεθίστηκαν λίγο τα γόνατα μου αλλά όχι κάτι το ιδιαίτερο. Πέρυσι, με ταλαιπώρησαν πολύ. Γενικά έχω και από κάτι τα τελευταία χρόνια. Πέρυσι τα γόνατα, πιο πριν η μέση και ο προσαγωγός. Είναι μεγάλα τα φορτία, είναι φυσιολογικοί οι τραυματισμοί».

Παρουσιάζεις μια σταθερότητα στις βολές σου. Πώς τα καταφέρνεις; Υπάρχει κάποιο μυστικό;

«Το μυστικό είναι η σωστή προπόνηση. Είμαι σε καλή κατάσταση και μου φαίνεται εύκολο να ρίξω στα 77μ. Πιστεύω ότι μπορεί και μια τέλεια βολή φέτος. Περιμένω ένα κλικ για να φύγει παραπάνω».

Στο Παγκόσμιο αγωνίσθηκες με μεγάλα ονόματα του αγωνίσματος. Είδες κάτι διαφορετικό; Σου άρεσε κάτι και θέλεις να το κάνεις και εσύ;

«Δεν μπορώ να πω ότι είδα κάτι που με εντυπωσίασε. H τεχνική του Γάλλου είναι εξαιρετική. Μου αρέσει η τεχνική του. Προσπαθώ να αντιγράφω το ρυθμό και τη χαλαρότητα του στη βολή».

«Ζητάω απλά ένα χωράφι 60Χ100, κλωβό έχουμε»

Πού προπονείσαι; Είσαι ικανοποιημένος με τις εγκαταστάσεις;

«Δεν έχω μόνιμο χώρο να κάνω προπόνηση. Μας έχει δανείσει ο Μανώλης Θωμαδάκης, ένας φίλος του προπονητή του, ένα χώρο και αν δεν το είχε κάνει, μπορεί και να μην βρισκόμουν εδώ σήμερα ».

Τι θα ήθελες να αλλάξει;

«Περιμένω να φτιάξουν ένα προπονητήριο στα Χανιά. Δεν ζητάω κάτι περίεργο. Ένα χωράφι 60Χ100, δυο μπουλντόζες να το στρώσουν και μια περίφραξη. Τον κλωβό τον έχουμε».

Η χρηματοδότηση είναι επαρκής;

«Δεν είναι η καλύτερη δυνατή. Η Ομοσπονδία και οι σύλλογοι στηρίζουν αλλά οι χορηγοί είναι απαραίτητοι. Ευτυχώς, εμένα με στηρίζουν η Εθνική Τράπεζα, η betshop, το ΙΕΚ Δέλτα, το μαγειρείο «Κουζίνα ΕΠΕ» που μου κάνει κάθε μέρα φαγητό και το physioplus».

Είναι εύκολο να βρεθούν χορηγοί;

«Είναι δύσκολο γιατί το αγώνισμα δεν είναι τόσο δημοφιλές. Θα πρέπει να κάνω μια πιο σημαντική επίδοση για να με προσέξουν».

«Από του χρόνου να φτάσω πάνω από τα 80μ»

Ποιο είναι το μεγαλύτερο σου όνειρο;

«Ένα χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο ή στους Ολυμπιακούς Αγώνες».

Ποιος είναι ο επόμενος στόχος σου;

«Να κάνω μια καλή επίδοση στο Ευρωπαϊκό. Από του χρόνου να φτάσω πάνω από τα 80μ».

Βρέθηκες στη γεωπονική. Πώς προέκυψε το ενδιαφέρον για τη γη;

«Είχα κάποιο ενδιαφέρον γιατί μεγάλωσα μέσα στα χωράφια. Έχουμε παραγωγικά δένδρα και βοηθούσα τον πατέρα μου. Ήταν δύσκολο να το παρακολουθήσω γιατί δεν είχα χώρο για ρίψεις και προπονητή. Έμεινα στα Χανιά και προσπάθησα να διαβάζω από εδώ αλλά δεν πέτυχε (γέλια)».

Και έτσι, τα παράτησες και πήγες σε ΙΕΚ να σπουδάζεις διοίκηση επιχειρήσεων…

«Ναι, σπουδάζω διοίκηση στα ΙΕΚ Δέλτα 360. Είναι κάτι που μου αρέσει. Σκέφτομαι όταν αποσυρθώ να το ακολουθήσω».

Tips

Πρότυπο: «Μου αρέσει ο τρόπος που συμπεριφέρεται ο Μίλτος (Τεντόγλου). Κερδίζει μετάλλιο σε παγκόσμιο και δεν είναι ευχαριστημένος, με εκφράζει απόλυτα. Δεν ξεχνά τους στόχους του. Είναι ένα είδωλο για όλους»

Αγαπημένο φαγητό: «Κοτόπουλο»

Αγαπημένο τραγούδι: «Ακούω γενικά Deep house»

Κατοικίδιο: «Όχι»

Γούρι: «Όχι»

Ελεύθερος χρόνος: «Βγαίνω με τους φίλους μου, πάω σχολή».

Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news.

Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook