Θύμα ο Δικέφαλος του βορρά μιας πρωτοφανούς – παγκοσμίως – βαθμολογικής ληστείας, που είχε σαν κορυφαία έκφραση και τη μετατροπή μιας νίκης σε ήττα, περιμένει με ψυχραιμία την ετυμηγορία της επιτροπής εφέσεων.
Ξεσηκωμός χθες στο ΟΑΚΑ! Ντελίριο στη κυριολεξία! Ο αχός από τα αλαλάζοντα και παραλληρούντα μιντιακά κύμβαλα έχει επικαλύψει την επικράτεια! «Ζήτω η πρωταθλήτρια ΑΕΚ»! Από που πρωταθλήτρια και με ποιους βαθμούς, ούτε λόγος. Το ότι υπάρχει μια επιτροπή που από την απόφαση της θα εξαρτηθούν τα πάντα, κανείς δεν την υπολογίζει. Αυτοί οι τύποι χθες μας έλεγαν κατάμουτρα ότι είναι σε θέση όχι μόνο να βγάλουν πρωταθλητές στα χαρτιά και στα δικαστήρια, αλλά και να τους ανακηρύσσουν με λαϊκή πίεση, με εκβιασμούς και με όποιον τρόπο γουστάρουν.
Στα χαρτιά θέλετε; Στα δικαστήρια; Στα υπόγεια της παράγκας; Μας βροντοφωνάζουν ότι: «εμείς κάνουμε κουμάντο σε αυτό τον τόπο και για αυτό οργανώσαμε την φιέστα μας, χωρίς να περιμένουμε ούτε τις αποφάσεις, ούτε οτιδήποτε άλλο ήθελε προκύψει μέχρι τέλους της σεζόν». Είδαμε λοιπόν χθες μια φιέστα πραγματικά άθλια, που δεν εκθέτει τόσο αυτούς που την εμπνεύστηκαν και την οργάνωσαν, αλλά περισσότερο το επίσημο κράτος. Φιέστα λοιπόν τα λαμόγια του παρακράτους… σιέστα αντίστοιχα το επίσημο κράτος. Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει η φίλαθλη κοινή γνώμη. Άλλωστε ο ίδιος ο Υφυπουργός αθλητισμού τους έδωσε το ΟΚ, αφού απλά και μόνο τους συμβούλευσε να γιορτάσουν τον τίτλο (!!!) χωρίς να δημιουργήσουν έκτροπα.
Απλά πράγματα. Στην οργάνωση και στην προπαγάνδα πήραν άριστα. Οι κουτοπόνηροι ακόμη και στα συνθήματα που είχαν στα πανό που ανάρτησαν στοχοποιημένα προειδοποιούσαν συγκεκριμένα πρόσωπα. Θα λέγαμε συγκεκριμένο πρόσωπο, αφού εκείνο το οποίο προβλήθηκε πιο έντονα ήταν αυτό που απευθυνόταν… προειδοποιητικά (μάλλον εκβιαστικά) στον Σκουτέρη. Οι γνωρίζοντες το παρασκήνιο και οι υποψιασμένοι του χώρου αυτή την επιλογή και τη μονόδρομη επίθεση στον απρόβλεπτο δικαστή, την αιτιολογούν σαν μια ομολογία πως δεν μπορούν να τον ελέγξουν.
Τώρα το πως και γιατί έχουν αυτή τη σιγουριά και γιορτάζουν τον τίτλο είναι ένα ερωτηματικό και την απάντηση βέβαια πάλι θα τη βρείτε μέσα από διαδικτυακές διαρροές αλλά και από ανεπίσημες ειδήσεις που βγήκαν τώρα τελευταία στην επικαιρότητα και όλες αναφέρουν ότι οι Ενωσίτες έχουν ισχυρότατες προσβάσεις και προστασίες κυβερνητικές. Αναφέρονται δε και συγκεκριμένα ονόματα Υπουργών φίλα προσκείμενων προς την ΑΕΚ οι οποίοι βοήθησαν για να ξεπεραστούν και όλα τα μεγάλα εμπόδια του γηπέδου τους. Παράλληλα όμως με τη χθεσινή φιέστα των γκεμπελίσκων η φίλαθλη κοινή γνώμη είχε την ευκαιρία να δει και να χαρεί την πορεία του ουσιαστικού (και ηθικού) πρωταθλητή ΠΑΟΚ. Μια νίκη κρυστάλλινη, δύσκολη βέβαια, απέναντι σε μια αξιόμαχη ομάδα, προσετέθη στη νικηφόρα διαδρομή της ομάδας του Λουτσέσκου.
Στον γκεμπελισμό λοιπόν η βόρεια Ελλάδα απαντά λεβέντικα και έντιμα. Άλλωστε λίγο πολύ όλοι γνωρίζουν τι συμβαίνει στην πατρίδα μας εδώ και δεκαετίες και όχι μόνο στο χώρο του ποδοσφαίρου. Έτσι δεν αιφνιδιάζονται και ούτε εκπλήσσονται από προκλήσεις όπως η χθεσινή του ΟΑΚΑ.
Δυο κουβέντες και για το χθεσινό παιχνίδι. Ο ΠΑΟΚ δίκαια – έστω και δύσκολα – επικράτησε και ως εκ τούτου το ίδιο δίκαια πήρε και το τρίβαθμο της νίκης. Δεν το έκλεψε, ούτε του το χάρισαν όπως σε κάποιους άλλους. Οι οποίοι χθες χωρίς ντροπή πανηγύριζαν... έξαλα την αυτοανακήρυξη τους ως πρωταθλητές. Η ομάδα του Λουτσέσκου άργησε κάπως να ξεμπλοκαριστεί και αυτό φάνηκε στο β΄ ημίχρονο με τις αλλαγές που έγιναν. Από εκείνη τη στιγμή και ύστερα ο ΠΑΟΚ παρουσίασε τη γνωστή εξαιρετική εικόνα των προηγούμενων αγώνων.
Από το παιχνίδι μένει η μεγάλη ικανοποίηση μιας πολύ σημαντικής ανατροπής, αλλά βγαίνουν και κάποια μηνύματα πολύ χρήσιμα για το Ρουμάνο κόουτς, αλλά και για κάποιους παίκτες. Ο Πασχαλάκης επί παραδείγματι θα πρέπει πλέον να είναι πολύ προσεκτικός και να περιοριστεί μόνο στις σίγουρες «εναλλαγές» με τους αμυντικούς συμπαίκτες του στο χώρο της περιοχής του. Η τραγική εικόνα του χθεσινού Κρέσπο δεν θα πρέπει να επαναληφθεί. Δίπλα του έχασε την ισορροπία του και τον συντονισμό του και ο μαχητικός Βαρέλα.
Ο αρχηγός, φεύγοντας από τα αριστερά και πηγαίνοντας στα δεξιά καθυστέρησε λίγο να προσαρμοστεί στη νέα του θέση και «πήρε φωτιά» στο β΄ ημίχρονο και στα δύσκολα. Μετριότατος ο Μαουρίσιο. Με εξάρσεις ο Κάμπος. Από τους κορυφαίους o Πρίγιοβιτς. Λίγα πράγματα ο Λημνιός, ως λυτρωτής ο Κουλούρης και ευεργετική η συμμετοχή του δεξιοτέχνη Μπίσεσβαρ.
Φιλότιμος αλλά ασταθής ο Αζεβέδο, με καλές και κακές στιγμές ο Κάνιας, καλός μπαλαδόρος ο Ελ Καντουρί αλλά με μικρή συμμετοχή στην οργάνωση και στη λειτουργία του κέντρου. Όσο για το Βάτσιο δεν είχε τη δύσκολη φάση. Ήταν πέναλτι το τράβηγμα του Κρέσπο εντός περιοχής, όπως ήταν λαθεμένη και η υπόδειξη του επόπτη σε μια φάση πολύ σημαντική, που υπέδειξε το Βιεϊρίνια σε θέση οφσάιντ.
ΥΓ1: Και κλάμα… ο Κόντης. Αφού ο θρύλος που δέχθηκε γκολ με το ξεκίνημα το παιχνιδιού επί 90 λεπτά δεν κατάφερε να ισοφαρίσει, έμεινε έκπληκτος όταν ο Κατσικογιάννης, αυτός ο απίστευτα αγαπητός για την ομάδα τους ρέφερι, δεν τους έδωσε ένα πέναλτι (που ήταν) από τη στιγμή που στο παρελθόν τους έδινε άλλα που δεν ήταν με τη σέσουλα. Θεία δίκη; Ίσως!
ΥΓ2: Δηλώσεις Μελισσανίδη ιστορικές. Ως …τίγρης θεώρησε μέσα στο πανηγύρι να εκφραστεί ελεύθερα και να χαρακτηρίσει ως Μάο – Μάο τους ΠΑΟΚτσήδες. Το περιβάλλον της κάθε ζούγκλας φαίνεται τον εμπνέει.
