Χιλιάδες κόσμου κατέκλυσαν το βράδυ της Πέμπτης το πάρκο «Αντ. Τρίτσης», στην πρώτη μέρα των εκδηλώσεων του 48ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» με σύνθημα «Η νέα γενιά με το ΚΚΕ για "το μεγάλο, το ωραίο, το συγκλονιστικό" (Ν. Μπελογιάννης) - Σοσιαλισμός, η απάντηση τον 21ο αιώνα».
Το Φεστιβάλ της ΚΝΕ-Οδηγητή απέτισε φόρο τιμής στον «πατριάρχη» του μεταπολεμικού θεάτρου, Ιάκωβο Καμπανέλλη, στον οποίο και στο έργο του είναι αφιερωμένη η χρονιά που διανύουμε.
Παράλληλα, το αφιέρωμα απέδωσε τιμή και στον σπουδαίο θεατράνθρωπο Κώστα Καζάκο, που «έφυγε» πριν λίγες μέρες και στον οποίο ήταν αφιερωμένη η πρώτη μέρα των εκδηλώσεων.
Το καλλιτεχνικό πρόγραμμα της Κεντρικής Σκηνής άνοιξε με αφιέρωμα στη μουσική στο θέατρο του Καμπανέλλη, με τίτλο «Ακουσε τη φωνή μου και έλα...». Συμμετείχαν οι Μανώλης Μητσιάς, Γιάννης Μπέζος, Βιολέτα Ίκαρη, ενώ η ενορχήστρωση και καλλιτεχνική επιμέλεια ήταν του Γιάννη Παπαζαχαριάκη. Έπαιξαν οι μουσικοί Γιώργος Κατσίκας, Μίμης Ντούτσουλης, Ντίνος Χατζηιορδάνου, Τάσος Μισυρλής, Αρης Κούκος, Θύμιος Παπαδόπουλος, Τάκης Φαραζής και ο Γ. Παπαζαχαριάκης.
Το πρόγραμμα περιλάμβανε τραγούδια από σπουδαία θεατρικά έργα του Καμπανέλλη σε μουσική των Μίκη Θεοδωράκη, Μάνου Χατζιδάκι και Σταύρου Ξαρχάκου.
Ξεχωριστή ήταν η στιγμή που ακούστηκαν τα τραγούδια από τον κύκλο τραγουδιών «Μαουτχάουζεν» που συνέθεσε ο Μ. Θεοδωράκης και τα οποία έγραψε ο Ι. Καμπανέλλης, θυμούμενος τις εμπειρίες του ως κρατουμένου στο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης, οι οποίες είναι καταγεγραμμένες και στο βιβλίο του με τον ίδιο τίτλο («Μαουτχάουζεν»).
Η συγκίνηση κορυφώθηκε όταν ακούστηκαν τραγούδια από «Το μεγάλο μας τσίρκο» και τον «Εχθρό λαό». Και τα δύο έργα είχαν παρουσιαστεί από τον Θίασο Τζένη Καρέζη - Κώστα Καζάκου τη δεκαετία του '70. Ειδικά «Το μεγάλο μας τσίρκο», οι παραστάσεις του οποίου εξελίχθηκαν σε μεγάλες αντιδικτατορικές εκδηλώσεις, ξεπέρασε κατά πολύ το θεατρικό γεγονός και έγινε πολιτικό γεγονός, με τον Καμπανέλλη να δηλώνει απερίφραστα: «Ό,τι πιο πολύ μπορεί να προσδοκά ένας συγγραφέας...».
Αποχαιρετώντας τον Κώστα Καζάκο, ο Γιάννης Μπέζος, είπε από σκηνής: «Ο Κώστας ήταν και παραμένει σημείο αναφοράς για όλους μας. Αυτό που τον χαρακτήριζε, πέρα από τους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες, ήταν η βαθιά αγάπη του για την Τέχνη. «Θα παραμείνει για πάντα στο μυαλό και στην καρδιά... Ας τον αποχαιρετήσουμε με τη λεβεντιά που του αξίζει».
