Ο Στέργιος Φαρμάκης έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα στην ακαδημία
του Οδυσσέα και από 10 ετών
συνέχισε στον Ελευθεριακό. Ο
17χρονος μεσοεπιθετικός κα-
ταθέτει τη δική του άποψη για
την κατάσταση που επικρατεί
στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο
λόγω του κορωνοιού και τους
5,5 μήνες χωρίς ποδόσφαιρο. Συγκεκριμένα επισήμανε:
« Η αποχή μας έβγαλε από
τον δρόμο μας και την καθημερινότητα μας. Η συνέχεια
θα δύσκολη για όλους τους
ποδοσφαιριστές καθώς θα
πρέπει να προσαρμοστούν
στη νέα κατάσταση και να πιεστούν πάρα πολύ ώστε να
μπορέσουν να επανέλθουν
στο επίπεδο που θέλουν»
-Ποια πρέπει να είναι η
συνέχεια;
«Φέτος δύσκολα να επαναρχίσουμε. Δεν υπάρχουν
τα χρονικά περιθώρια και τα
απαραίτητα χρήματα καθώς
υπάρχουν κάποιοι υγειονομικοί κανόνες που δεν μπορούν
να ακολουθήσουν τα ερασιτεχνικά σωματεία».
-Πως περνάς χωρίς ποδόσφαιρο;
Για ένα ποδοσφαιριστή είναι
μια ψυχοφθόρα διαδικασία,
να σε περιορίζουν στο σπίτι
σου με κλειστά γήπεδα και
να μην μπορείς να συμμετέχεις στο ποδόσφαιρο. Προσωπικά σε καθημερινή βάση
γυμναζόμουν και πήγαινα για
τρέξιμο με παιδιά της ηλικίας
μου αλλά και μεγαλύτερους
σε ηλικία ποδοσφαιριστές της
ομάδας μου».
-Τι σημαίνει για ένα
ταλέντο μια τόσο μεγάλη
αποχή;
«Είναι μια ψυχοφθόρα διαδικασία που τους έχει πάει
όλους αρκετά πίσω και δεν
ξέρουν το αύριο τους. Για τους
μεγαλύτερους μπορεί να σημαίνει από τραυματισμούς
μέχρι ψυχολογικά προβλήματα αλλά και είναι και το
οικονομικό κομμάτι καθώς
ανέτρεψε πολλές συμφωνίες
παικτών με τις ομάδες τους.
Σίγουρα και εγώ και οι άλλοι
παίκτες της ηλικίας μου χάνουμε σε εμπειρίες. Είναι πολύ
διαφορετικό να πηγαίνεις για
τρέξιμο με δύο τρεις φίλους
σου. Στη συνέχεια θα πρέπει
να πιέσουμε τους εαυτούς
μας, να κάνουμε καλύτερη
ζωή ώστε να επιστρέψουμε
στο επιθυμητό επίπεδο».
-Κάποιος προσωπικός
στόχος;
«Δικός μου στόχος είναι να
παίξω σε μεγαλύτερες κατηγορίες. Εχω συμμετάσχει σε
δοκιμαστικά του Παναθηναΐκού στα Τρίκαλα αλλά και
στην Αθήνα με την προοπτική
να κλείσω τον Μάιο στην Κ17
του Παναθηναϊκού.
Από την άλλη λόγω του κορωνοιού τα πάντα είναι ρευστά και δεν ξέρεις τι μπορεί
να γίνει από τη μια μέρα στην
άλλη».
-Ποιος ήταν ο στόχος
του Ελευθεριακού;
«Στόχος του Ελευθεριακού
ήταν να εξασφαλίσει την παραμονή όσο το δυνατόν πιο
γρήγορα και από κει και πέρα
θα βλέπαμε τι παραπάνω θα
μπορούσαμε να καταφέρουμε»
-Δύο λόγια για τον Ελευθεριακό;
«Γνώρισα ανθρώπους που
με βοήθησαν και μετέπειτα
στη ζωή μου. Να ευχαριστήσω τους προπονητές και συμπαίκτες που είχα όλα αυτά
τα χρόνια και ιδιαίτερα αυτούς
που κρατήσαμε επαφή και μετέπειτα από τη συνεργασία
μας. Θεωρώ τον Ελευθεριακό
οικογένεια μου. Εχω σκοπό να
μείνω και να αναδειχθώ μέσα
από την ομάδα αλλά πρέπει
να συζητήσουμε πρώτα να
δούμε πως θα γίνει πλέον».
