Απηυδισμένος και στα όρια μιας αθέλητης παθητικής αδιαφορίας ο κυανόλευκος οπαδός παρακολουθεί τις «εξελίξεις» γύρω από τις όποιες προσπάθειες εξαγγέλλονται ή και καταβάλλονται, ώστε να δοθεί ένα τέλος στο μαρτύριο που εκ των πραγμάτων υφίσταται, με όσα δραματικά αλλά εν πολλοίς και ακατανόητα συμβαίνουν γύρω του. Και τα οποία αφορούν (τι άλλο;) τη διαιωνιζόμενη περιπέτεια του, με όλα τα άκρως επικίνδυνα συνακόλουθα της.
Οι γραφικότητες, οι επιπολαιότητες και οι απερισκεψίες των φερομένων ως πρωταγωνιστών στα παρασκηνιακώς δρώμενα, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφιβολίας, ότι ο πολύπαθος σύλλογος εκπροσωπείται σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές από παράγοντες οι οποίοι είναι παντελώς άσχετοι και ως εκ τούτου και ακραία επικίνδυνοι. Ο τραγέλαφος με την εξαγορά ΑΦΜ και ο τρόπος με τον οποίον επικοινωνιακά αποτυπώνεται, προκαλεί και εξοργίζει. Σε αυτό το σκοτεινό παζάρι της εξαγοράς ονείρων κι ελπίδων, δεν διαφαίνεται η παραμικρή ρωγμή και υποψία, μέσα από τις οποίες θα μπορούσε να περάσει μια αχτίδα φωτός για τους κυανόλευκους.
Θες η ατζαμοσύνη και η απίστευτη αφέλεια των εκπροσώπων του, θες η καπατσοσύνη των εκάστοτε προθύμων να ξεπουλήσουν το ΑΦΜ τους, όλα κινούνται σε λάθος κατεύθυνση. Με συνέπεια οι απηυδισμένοι όπως τους χαρακτηρίσαμε εισαγωγικά κυανόλευκοι οπαδοί, σήμερα να επιθυμούν η ομάδα τους να μπει σε μια φυσιολογική ποδοσφαιρική κανονικότητα, δίχως τον ευτελισμό και τα καραγκιοζιλίκια που λούστηκαν με τις… ιστορικές πλέον διαπραγματεύσεις, ανάμεσα στον ομολογουμένως έχοντα καλή πρόθεση, αλλά ανεξήγητα τόσο αφελή Τομ Παπαδόπουλο και τον «γάτο» Αχιλλέα Μπέο. Στο χώρο του αθλητισμού (σε ποδόσφαιρο και σε μπάσκετ) σήμερα παρατηρείται ένα φαινόμενο που έχει προσλάβει την μορφή μανίας, με την απόκτηση νέων ΑΦΜ και την άνοδο κατηγορίας μέσα σε μα νύχτα. Το τι ακριβώς συμβαίνει δύσκολα μπορεί να αναλυθεί, γιατί η ταχύτητα των εξελίξεων σε αυτές τις περιπτώσεις είναι πολύ μεγάλη. Κάποιος ειδικός επί του θέματος σε σχόλιο του τονίζει πως αυτό ίσως είναι μια μόδα της εποχής. Και το ζήτημα βέβαια, αφορά τις ομάδες που λειτουργούν στη λογική της «μιας παράστασης».
Αυτές νοιάζονται μόνο για τα οικονομικά, τις χορηγίες, το πως θα επιβιώσουν σε ένα κόσμο με αξεπέραστες δυσκολίες. Μπορεί για ορισμένους αυτό το θέμα να μην είναι το μείζον, άσχετα αν κάποιοι κοιτούν το δέντρο και όχι το δάσος. Πουλώντας το ΑΦΜ τους το οποίο αφορά κι ένα προϊόν που συνεχώς φθίνει, δραπετεύουν πολύ εύκολα και γρήγορα από τα προβλήματα τους. Αυτή τη συνταγή τη δοκίμασε ο Ηρακλής με την ΑΕ Ποντίων. Όμως η λύση που δόθηκε αποδείχθηκε ρηχή, πρόσκαιρη και ως ένα σημείο αποπροσανατολιστική και αποσταθεροποιητική. Για αυτόν ακριβώς το λόγο, σήμερα και ύστερα από τις απίστευτες ταλαιπωρίες, τις μεγάλες πίκρες, την οργή και τις απογοητεύσεις, θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει με βεβαιότητα ότι ο κόσμος του Ηρακλή επιθυμεί, αλλά και απαιτεί μια λύση πλέον σοβαρή, σταθερή, μια λύση ευθύνης κι ελπίδας. Η εξαγορά ελπίδων και ονείρων από σκοτεινά παζάρια κούρασε και απογοήτευσε.
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport
