Ολόκληρη η κοινωνία μας είναι χτισμένη πάνω στην… άμμο. Πρόκειται ίσως για την αμέσως πιο σημαντική πρώτη ύλη μετά από το νερό κι όμως, οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουμε ακόμη αντιληφθεί την αξία της στην καθημερινή μας ζωή.
Η άμμος είναι συστατικό που χρησιμοποιείται για τη κατασκευή δρόμων, γεφυρών, τρένων υψηλής ταχύτητας και για πολλά ακόμη. Το πρόβλημα, ωστόσο, είναι ότι η συγκεκριμένη πρώτη ύλη αποτελεί «είδος υπό εξαφάνιση». Οι επιστήμονες προειδοποιούν πως η έλλειψη άμμου θα αποτελέσει μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για το κλίμα τον 21ο αιώνα.
«Μήπως πρέπει να πανικοβληθούμε; Αυτό σίγουρα δεν θα βοηθήσει, αλλά είναι καιρός να αναθεωρήσουμε τα όσα πιστεύαμε μέχρι σήμερα για την άμμο», δήλωσε ο Πασκάλ Πεντούτσι ειδικός στις κλιματικές αλλαγές.
«Η άμμος είναι παντού. Δεν φοβόμαστε ότι θα εξαφανιστεί ή θα τελειώσει. Όμως, ναι σε ορισμένα μέρη του κόσμου αρχίζει και λιγοστεύει. Εάν δεν βρούμε τώρα μία λύση, σε λίγα χρόνια θα είμαστε αντιμέτωποι με τεράστια προβλήματα» υποστηρίζει.
Σύμφωνα με το CNBC, ο παγκόσμιος ρυθμός χρήσης άμμου έχει τριπλασιαστεί τις τελευταίες δύο δεκαετίες γεγονός που έχει συμβεί κυρίως λόγω της εκτίναξης του φαινομένου της αστικοποίησης. Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, μόνο η Κίνα εκτιμάται ότι παράγει τουλάχιστον 4,1 δισεκατομμύρια τόνους τσιμέντου ετησίως. Για την παραγωγή ενός μόνο τόνου τσιμέντου, χρειάζονται περισσότεροι από 10 τόνοι άμμου. Αυτό σημαίνει ότι, μόνο για τις κατασκευές, ο κόσμος καταναλώνει περίπου 40 έως 50 δισεκατομμύρια τόνους άμμου σε ετήσια βάση.
Η Κίνα και η Ινδία βρίσκονται στην κορυφή της λίστας των περιοχών όπου η εξόρυξη άμμου έχει αρνητικές συνέπειες στο περιβάλλον επηρεάζοντας σημαντικά ποτάμια, λίμνες και ακτές, αποτέλεσμα κυρίως της αυξημένης ζήτησης υποδομών και κατασκευών.
Ωστόσο, το πρόβλημα αυτό δεν είναι καινούριο. Η άμμος αποτελεί «είδος υπό εξαφάνιση» ήδη από το 2019 όταν και οι κυβερνήσεις σε παγκόσμιο επίπεδο αναγνώρισαν την περιβαλλοντική κρίση για πρώτη φορά και το ζήτημα τέθηκε τελικά στην πολιτική ατζέντα ως αποτέλεσμα ψηφίσματος του ΟΗΕ.
«Δεν υπάρχει συντονισμένος και ουσιαστικός σχεδιασμός προκειμένου να αντιμετωπιστεί το ζήτημα. Δεν υπάρχει χωροταξικός σχεδιασμός για το πού πρέπει να εξαγάγετε και πού δεν πρέπει. Ήρθε η ώρα να ξυπνήσουμε», προειδοποιεί ο Πεντούτσι.
newmoney.gr
