Με τη βούλα του πρωθυπουργού που σηματοδοτεί την ύψιστη προτεραιότητα στην μεταρρυθμιστική ατζέντα της κυβέρνησης, παρουσιάστηκαν στην κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ οι άξονες του νέου χάρτη της εργασίας ο οποίος όπως τόνισε ο κ. Μητσοτάκης υιοθετεί ύστερα από σαράντα χρόνια τα ευρωπαϊκά δεδομένα για τον Έλληνα εργαζόμενο.
Το επίμαχο νομοσχέδιο με τις αλλαγές στην αγορά εργασίας δίνει έμφαση στο ελαστικό ωράριο που θα εφαρμόζεται με επιλογή του ίδιου του εργαζόμενου, κατόπιν γραπτής του αίτησης όπως ακριβώς και με την ετήσια άδεια αναψυχής.
Η λεγόμενη διευθέτηση του χρόνου εργασίας με το συμψηφισμό των υπερωριών με μειωμένο ωράριο, ρεπό ή άδεια «ξεκλειδώνει» τη δυνατότητα 4ήμερης απασχόλησης την εβδομάδα.
Tον τρόπο που θα προκύψει το τετραήμερο περιέγραψε ο υπουργός Εργασίας Κωστής Χατζηδάκης: «Οι 5 ημέρες με 8ωρη εργασία θα μπορούν να αντιστοιχούν σε 4 ημέρες με 10ωρη και μια ημέρα ανάπαυσης. Το σύστημα ωφελεί τους εργαζόμενους, που επιθυμούν να εργαστούν περισσότερο κάποιες ημέρες, προκειμένου π.χ. να μπορούν να λάβουν άδεια, ή να δουλέψουν λιγότερο άλλες ημέρες, ή τους εργαζόμενους που επιθυμούν να δουλέψουν για 4 ημέρες την εβδομάδα!
Χωρίς ούτε να μειώνονται οι αποδοχές τους ούτε να αυξάνεται ο μέσος όρος εργασίας που δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να υπερβεί τις 5 ημέρες την εβδομάδα και 8 ώρες την ημέρα. Διερωτόμαστε, αυτοί που μας κατηγορούν θέλουν άραγε να στερήσουν την τετραήμερη εργασία από τον εργαζόμενο αν την θέλει ο ίδιος; Η διευθέτηση του χρόνου εργασίας θα μπορεί να εφαρμόζεται μόνο με συλλογική συμφωνία (όπως ισχύει σήμερα) ή με αίτηση του εργαζόμενου για συμφιλίωση της προσωπικής με την επαγγελματική του ζωή».
Το κείμενο 17 ερωτήσεων- απαντήσεων του Υπουργείου Εργασίας για το νομοσχέδιο επισημαίνει τη σημαντική συμβολή της ψηφιακής κάρτας εργασίας στη θωράκιση του 8ώρου, στην καταπολέμηση της μαύρης και αδήλωτης εργασίας καθώς και των αδήλωτων υπερωριών. Παράλληλα επεξηγεί τους λόγους εκσυγχρονισμού του συνδικαλιστικού νόμου και την αναγκαιότητα διασφάλισης του ελάχιστου αναγκαίου προσωπικού κατά τη διάρκεια των απεργιών των ΔΕΚΟ.
Για τη λειτουργία της ψηφιακής κάρτας, το υπουργείο Εργασίας διευκρινίζει τα εξής:
Ο εργαζόμενος θα «χτυπά» την κάρτα του όταν ξεκινά και όταν τελειώνει την εργασία του. Η κάρτα θα συνδέεται απ’ ευθείας με online σύστημα του ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ και, με τον τρόπο αυτό, θα καταγράφεται αμέσως και σε πραγματικό χρόνο η απασχόληση του εργαζομένου, η υπέρβαση του νομίμου ωραρίου, οι υπερεργασίες και οι υπερωρίες του, κι έτσι θα επέρχονται άμεσα οι σχετικές συνέπειες (αξιώσεις για επιπλέον αμοιβή από τον εργαζόμενο και κυρώσεις στον εργοδότη, εάν η υπέρβαση του ωραρίου είναι παράνομη).
Η εισαγωγή της ψηφιακής κάρτας είναι τελικά η καλύτερη προστασία του εργαζομένου από τις καταχρηστικές συμπεριφορές του εργοδότη και ένα βασικό μέσο για να μη νοθεύεται ο ανταγωνισμός μεταξύ των επιχειρήσεων από εργοδότες που χρησιμοποιούν αθέμιτες πρακτικές. Είναι επανάσταση στην αγορά εργασίας.
Για τις υπερωρίες που αυξάνονται έως τις 150 ετησίως επισημαίνει:
Το νομοσχέδιο επιφέρει αλλαγές και στο πλαφόν των υπερωριών με αύξηση αλλά και εξίσωση του αριθμού τους σε όλους τους κλάδους της οικονομίας.
Η υπερωριακή απασχόληση, που σήμερα δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 96 ώρες τον χρόνο στη βιομηχανία και τις 120 ώρες στους λοιπούς κλάδους, εναρμονίζεται με τον μέσο ευρωπαϊκό όρο και μπορεί να φτάσει μέχρι και τις 150 ώρες. Με δεδομένο ότι θα γίνεται ακριβής καταγραφή της απασχόλησης μέσω της ηλεκτρονικής κάρτας εργασίας, διασφαλίζεται ότι οι υπερωρίες θα αμείβονται.
Άλλωστε, η ηλεκτρονική κάρτα εργασίας θα αποκαλύπτει την πραγματική υπερωριακή απασχόληση, η οποία μέχρι τώρα έμενε κρυφή, αδήλωτη και απλήρωτη. Σκοπός του νόμου είναι οι επιχειρηματικές ανάγκες που επιβάλλουν τις υπερωρίες να μπορούν να γίνονται. Ως αντίβαρο, όμως, αυτές θα παρακολουθούνται, θα αμείβονται και, σε περίπτωση παράνομης υπέρβασης των ορίων των υπερωριών, οι εργοδότες θα είναι υποχρεωμένοι να καταβάλλουν σημαντικές προσαυξήσεις στα ωρομίσθια των εργαζομένων τους.
Για το προσωπικό ασφαλείας κατά την απεργία των ΔΕΚΟ διευκρινίζει:
Με τη διάταξη που εισάγεται, προβλέπεται προσωπικό ασφαλείας που διασφαλίζει την ελάχιστη εγγυημένη λειτουργία προστατεύει τα δικαιώματα των πολιτών ως προς την παροχή ενός μίνιμουμ (33%) επιπέδου υπηρεσιών σε κρίσιμους κλάδους κατά τη διάρκεια απεργιακών κινητοποιήσεων. Σημειώνουμε ότι τέτοιες ρυθμίσεις υπάρχουν σε χώρες όπως η Γαλλία, το Βέλγιο, ο Καναδάς, η Αυστραλία κλπ.
Διευκρινίζεται ότι η ρύθμιση αυτή δεν αλλάζει το καθεστώς σε σχέση με το προσωπικό ασφαλείας και δεν αναφέρεται στο πλήθος των εργαζομένων που καλούνται να παράσχουν τις υπηρεσίες τους αλλά στο επίπεδο των παρεχόμενων υπηρεσιών. Για παράδειγμα στο μετρό, κατά τις ημέρες της απεργίας θα πρέπει να κυκλοφορεί το ένα τρίτο των συρμών, ανεξαρτήτως του αριθμού προσωπικού που πρέπει να απασχολείται, για να επιτευχθεί αυτό το αποτέλεσμα.
Πηγή: protothema.gr
