Ήταν μία από τις δυσκολότερες περιόδους που έχουμε περάσει ποτέ στην ζωή μας σαν λαός (ή, για να είμαστε ακριβέστεροι, σαν… γη): η πανδημία του κορωνοϊού έφερε το «closed» στο προσκήνιο σχεδόν στα πάντα, μετέτρεψε τα ταξίδια και τις διαδημοτικές μετακινήσεις σε απαγορευμένο καρπό του παραδείσου που ονομάζεται «Ελλάδα» και μας ανάγκασε να μετράμε αντίστροφα το πότε θα μπορέσουμε να βγούμε, επιτέλους, από το σπίτι.
Το «πότε», λοιπόν, έβγαλε το παρελθοντικό του σακάκι, φόρεσε το μαγιό του παρόντος και μας κλείνει το μάτι: μετά από ένα εξάμηνο σκληρού, μα απαραίτητου, είναι η αλήθεια, lockdown, εδώ και λίγες ημέρες τα μέτρα έχουν αρθεί και, πια, μπορούμε να πάμε όπου θέλουμε, πάντα τηρώντας στο έπακρο τα μέτρα.
Κι επειδή δεν υπάρχει καιρός για χάσιμο, τι λέτε να περιηγηθούμε, μιας και μπήκε ο Ιούνιος, σ’ έναν άγνωστο, μα θελκτικά υπέροχο, προορισμό;
Να, ας πούμε, εκεί που μπορούμε να κάνουμε διακοπές επιπέδου Ίμπιζα, μένοντας εντός των τειχών.
Ή, για να λύσουμε το μυστήριο, να πάμε μια βόλτα μέχρι την εξωτική και πανέμορφη Κορωνησία;
Ένα χωριό που… επιπλέει στο νερό
Βλέποντας κανείς τις εικόνες, πριν επισκεφτεί το επίγειο θαύμα, απορεί. Νομίζει πως είναι προϊόν επεξεργασίας και πως κάποιος μάγος των οπτικών εφέ που εργάζεται με παχυλό μισθό στο Χόλυγουντ έχει βάλει το χεράκι του κι έχει διαμορφωθεί το συγκεκριμένο αποτέλεσμα.
Άλλωστε, ρε παιδιά, πού ακούστηκε ένα ολόκληρο χωριό να στέκεται πάνω στο νερό;
Κι όμως, στην Κορωνησία οι οφθαλμαπάτες είναι «κανονικές» και δεν αποτελούν προϊόν επεξεργασίας: στο σχετικά άγνωστο χωριό των 150 περίπου μόνιμων κατοίκων που απέχει 25 χιλιόμετρα από την Άρτα, λεπτές προσχωσιγενείς λωρίδες γης αγκαλιάζουν τη λιμνοθάλασσα Λογαρού και συνδέουν το χωριό με τον κορμό της Περιφερειακής Ενότητας Άρτας, δημιουργώντας στο μεσοδιάστημα εικόνες που δεν τις έχουμε ξαναδεί.
Αυτό το εξαιρετικά παράδοξο, μα σπάνιας ομορφιάς, «τρικ» του χωριού δίνει την αίσθηση μικρών, ακατοίκητων νησιών που μετακινούνται εδώ κι εκεί. Γι’ αυτό, άλλωστε, στην Κορωνησία έχει δοθεί και ο τίτλος της «Πολυνησίας της Ελλάδας».
Οι κατάφυτες αυτές νησίδες λέγεται πως κάποτε ήταν μία, η οποία τελικά διασπάστηκε και σκόρπισε στη θάλασσα. Η θέα τους είναι τόσο μοναδική, που σας προκαλούμε να κοιτάξετε για λίγη ώρα το παρακάτω βίντεο και να μας πείτε πως δε διαταράχτηκε καθόλου ο ρυθμός της ανάσας σας.
Μπάνιο «αγκαλιά» με δελφίνια, θαλάσσιες χελώνες και αργυροπελεκάνους!
Όπως θα έχεις καταλάβει μέχρι τώρα, αγαπητέ μέλλοντα ταξιδιώτη, η Κορωνησία είναι ένας τόπος μαγικός που μοιάζει να ξεπήδησε από τις σελίδες ενός παραμυθιού και να σχηματοποιήθηκε στην πορεία, προσφέροντας ένα υπέροχο μέρος για να πάμε διακοπές (κυρίως) το καλοκαίρι.
Η πλούσια χλωρίδα γεμίζει με ζωογόνο πράσινο τον σπάνιο πίνακα και συνθέτει ένα συνολικό τοπίο που αφήνει άφωνο ακόμα και τον Έμινεμ των 9 λέξεων/ δευτερόλεπτο όταν ραπάρει, ενώ και η πανίδα της Κορωνησίας δεν πηγαίνει καθόλου μα καθόλου πίσω.
Στο φυσικό αυτό ανάγλυφο – υγροτοπικό σύμπλεγμα του Αμβρακικού Κόλπου τα ζεστά και ρηχά νερά είναι… καθημερινότητα, κάτι που κάνει το χωριό ακόμα πιο ελκυστικό προορισμό τους θερινούς μήνες.
Μπάνιο μπορεί να κάνει ο επισκέπτης όπου βρει νερό, δηλαδή παντού. Και λέμε νερό, διότι στην ουσία δεν πρόκειται ούτε για θάλασσα, ούτε για λίμνη.
Αμμουδερές ακτές δεν έχει, όμως, αλήθεια, ποιος τις χρειάζεται όταν, ας πούμε, έχει τη δυνατότητα να κολυμπήσει παρέα με τα δελφίνια, τις θαλάσσιες χελώνες αλλά και τους αργυροπελακάνους; Κανείς!
Στην Κορωνησία θα «συναντήσει» κανείς απροσμέτρητες ποσότητες ηρεμίας, γαλήνης και χαλαρότητας, κάνοντάς την τον ιδανικό προορισμό για οικογενειακές- και όχι μόνο- διακοπές μίας εβδομάδας.
Οι ψαροταβέρνες του χωριού υπόσχονται να κρατήσουν την καλύτερη παρέα στους απανταχού… κοιλιόδουλους με καλό γούστο, ενώ παρά το γεγονός πως μιλάμε για ένα πρωτοφανές, για τα ελληνικά και ίσως και για τα παγκόσμια δεδομένα, μέρος, οι τιμές που θα συναντήσεις στα πάντα (διαμονή, φαγητό κτλ) δεν είναι όχι απλά απαγορευτικές, αλλά εξαιρετικά ενθαρρυντικές.
