Επιμένει, παρά τον σάλο αντιδράσεων, στην στάση της κατά την τελετή μνήμης των θυμάτων της Σφαγής του Διστόμου η Ζωή Κωνσταντοπούλου.
Χθες η πρώην πρόεδρος της Βουλής θέλησε να εμποδίσει τον πρέσβη της Γερμανίας να καταθέσει στεφάνι, όμως ο Μανώλης Γλέζος παρενέβη και οδηγώντας τον από το χέρι, ουσιαστικά κατέθεσε μαζί του το στεφάνι στο μνημείο.
Η κυρία Κωνσταντοπούλου με ανάρτηση χθες στο προφίλ της στο facebook επιχείρησε να δικαιολογήσει την στάση της, ως προς το γιατί κατά την γνώμη της δεν είχε δικαίωμα κατάθεσης στεφάνου στο μνημείο ο Γερμανός πρέσβης. Σήμερα, με νέα ανάρτηση, επιτίθεται ουσιαστικά
στον Μανώλη Γλέζο, για τον οποίο αναφέρει: «Προτίμησε να βάλει ο ίδιος με τα χέρια του τη σημαία του κατακτητή πάνω στο μνημείο των θυμάτων».
Παράλληλα, παραθέτει ένα κείμενο του στενού της συνεργάτη Διαμαντή Καραναστάση, το οποίο, όπως λέει «προσυπογράφει» και το οποίο επιτίθεται ανοιχτά κατά του Γλέζου:
«Ο Γλέζος είναι ο ήρωας που πριν 76 χρόνια κατέβασε τη σημαία από την ακρόπολη. Ο Γλέζος είναι αυτός που χτες την έβαλε πίσω. Αυτή τη φορά πάνω στο μνήμα των νεκρών. Την άρπαξε και την έβαλε με μανία. Οδηγώντας τον
εκπρόσωπο του κατακτητή από το χέρι», γράφει χαρακτηριστικά.
Η ανάρτηση της Ζωής Κωνσταντοπούλου:
Χθες έκανα το αυτονόητο.
Για όλους τους Έλληνες.
Ο Πρέσβυς της Γερμανίας το κατάλαβε κι έκανε πίσω.
Ο Μανώλης Γλέζος προτίμησε να βάλει ο ίδιος με τα χέρια του τη σημαία του κατακτητή πάνω στο μνημείο των θυμάτων.
Τα υπόλοιπα στο κείμενο του Διαμαντή Καραναστάση, που λίγοι θα είχαν την τόλμη να γράψουν.
Προσυπογράφω.
Το κείμενο του Διαμαντή Καραναστάση:
Για όσους δεν κατάλαβαν, στη σφαγή του Διστόμου εκτελέστηκαν 218 άνθρωποι, μωρά, παιδιά και έφηβοι και πιο μεγάλοι και ηλικιωμένοι… Εκτελέστηκαν…
Όσοι έχουν παιδιά ή γονείς καταλαβαίνουν τι σημαίνει αυτό. Όσοι έχουν ζωή καταλαβαίνουν. Όσοι μπορούν να καταλάβουν, καταλαβαίνουν.
Για όσους δεν κατάλαβαν, ο πρέσβης δεν έρχεται σε εκδηλώσεις ως φυσικό πρόσωπο. Δεν έρχεται για αναψυχή. Ο πρέσβης εκτελεί καθήκοντα πρεσβεύοντας μια χώρα.
Μια χώρα που αρνείται ακόμη να ζητήσει συγνώμη και να καταβάλει στο χωριό αυτό την δικαστική αποζημίωση από το 2000, στους συγγενείς και σε όσους λίγους ζούνε ακόμη.
Για όσους δεν κατάλαβαν, ο πρέσβης εκπροσωπεί μια χώρα που αρνείται να ζητήσει συγνώμη και να αναλάβει τις συνολικές αποζημιώσεις των 341 δις ευρώ. Τουλάχιστον…
(Αν κάποιος δεν τα θέλει ή δεν τα χρειάζεται, μπορεί να αράξει στην ησυχία του. Και εμείς να ζητήσουμε τα υπόλοιπά).
Για όσους δεν κατάλαβαν το “παιδί του εγκληματία” σύμφωνα με το Μανώλη Γλέζο, εκπροσωπεί αυτήν τη χώρα (κι ας είναι ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου). Δεν ήρθε εκδρομή στο Δίστομο.
Για όσους δεν κατάλαβαν, η χώρα αυτή έχει καταλάβει τη χώρα μας.
Έχει επιβληθεί και εξοντώνει τη χώρα μας. Εξοντώνει εμάς έναν-έναν. Για όλους θα έρθει η σειρά…
Για όσους δεν κατάλαβαν, μια γυναίκα βγήκε και στάθηκε μπροστά χτες για να μη μπει η γερμανική σημαία πάνω στο μνήμα αυτών που εκτελέστηκαν, χωρίς καμία δικαίωση ακόμη για αυτούς. Το κατάλαβες;
Και προς τιμήν του ο πρέσβης έκανε πίσω, γιατί αυτός κατάλαβε. Γιατί είναι άνθρωπος.
Αυτό το καταλάβαμε.
Ο Γλέζος είναι ο ήρωας που πριν 76 χρόνια κατέβασε τη σημαία από την ακρόπολη.
Ο Γλέζος είναι αυτός που χτες την έβαλε πίσω. Αυτή τη φορά πάνω στο μνήμα των νεκρών.
Την άρπαξε και την έβαλε με μανία.
Οδηγώντας τον εκπρόσωπο του κατακτητή από το χέρι.
Μπροστά σε έναν δήμαρχο, βγαλμένο από τη χειρότερη ελληνική ταινία κατοχής, που επαναλάμβανε με λεπτή φωνή “bitte, bitte sen… bitte, bitte sen”.
Για όσους δεν κατάλαβαν ο Μανώλης Γλέζος αυτό έκανε χτες. Και αυτό δε χρειάζεται να είσαι ήρωας για να έχεις δικαίωμα να το λες.
Ήταν αυτός που παραμέρισε το “εμπόδιο” που στάθηκε μπροστά του.
Το έσπρωξε, για προσωπικούς λόγους.
Μετά τη μικροπρέπεια στην έναρξη του βιβλίου του, λίγους μήνες πριν, πάλι για προσωπικούς λόγους.
Ο Μανώλης Γλέζος, φοβήθηκε χτες ότι η Ζωή Κωνσταντοπούλου -που μπορεί να έχει μαζί της ό,τι προσωπικό θέλει- θα του πάρει τη σημαία που κατέβασε κάποτε.
Και προτίμησε να τη βάλει πίσω από το να την αφήσει στα χέρια άλλου.
Να σπρώξει αυτή τη γυναίκα και να βάλει τη σημαία πίσω. Πάνω στους νεκρούς πια.
Αρκεί να μην την πάρει άλλος.
“Παιδί εγκληματία” δεν είμαι και σίγουρα δεν είμαι παιδί του Γλέζου.
Μακριά από εμένα αυτή η ντροπή που είδα χτες.
Για όλους τους Έλληνες και για όλους τους Γερμανούς φίλους πολίτες.
Κάτι πολύ άρρωστο συμβαίνει στη χώρα μας.
Το βλέπουμε όλοι.
Και κάποιοι κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν.
πηγή: protothema.gr
