Σκεφτόμουν χθες ότι έχουν περάσει, τουλάχιστον, τρεις εβδομάδες από τότε που ο υφυπουργός Αθλητισμού, Σταύρος Κοντονής, επιλήφθηκε –ως έχει το δικαίωμα εκ του νόμου που ο ίδιος ψήφισε- για το θέμα των επεισοδίων στον αγώνα μπάσκετ Αρης-ΑΕΚ, αγώνα για τον οποίο στον Αρη επιβλήθηκε ποινή από τον αθλητικό δικαστή.
Στο διάστημα των τριών αυτών εβδομάδων τίποτε απολύτως δεν μάθαμε σχετικά με τον αν ο κ. υπουργός παρέλαβε τα υπομνήματα που ζήτησε, αν διάβασε τις εκθέσεις της αστυνομίας και της ΔΕΑΒ, αν ζήτησε να του δώσουν για να διαβάσει το σκεπτικό βάσει του οποίου επέβαλλε την ποινή ο αθλητικός δικαστής, αν σκοπεύει ή δεν σκοπεύει να την κλείσει την υπόθεση, αν κρίνει ή δεν κρίνει πως συντρέχουν λόγοι επιβολής διοικητικού προστίμου –ως έχει το δικαίωμα εκ του νόμου που ο ίδιος ψήφισε- και από αυτόν.
Βέβαια, θα μου πει κάποιος ότι «δεν γίνεται βρε αδερφέ, να επιλαμβάνεται ο υπουργός για μια υπόθεση που κρίθηκε από την αθλητική δικαιοσύνη και επιβλήθηκαν ποινές και αυτός να εκδίδει αθωωτική απόφαση. Θα είναι σαν να αμφισβητεί τους δικαστές. Κι αν το δούμε να συμβαίνει κι αυτό, να αμφισβητεί, δηλαδή, ένας υπουργός τους δικαστές, τότε θα τα έχουμε δει όλα»
Πράγματι, έτσι είναι. Διότι έχουμε έναν υπουργό ο οποίος αποφασίζει να δώσει υπεραρμοδιότητες στον εαυτό του, επειδή, προφανώς, πιστεύει ότι έτσι θα αποδίδεται οπωσδήποτε δικαιοσύνη ακόμη κι όταν δεν το πράττει ο φυσικός δικαστής, αλλά στην ουσία πέφτει στην παγίδα που ο ίδιος πάει να στήσει σε αυτούς που θεωρεί ότι δεν κάνουν καλά την δουλειά τους.
Γιατί αυτή την στιγμή ο κ. Κοντονής, με αφορμή την πρώτη υπόθεση που αποφασίζει να παρέμβει, κάνει ό,τι έκαναν τόσον καιρό, και γι’ αυτό τους κατηγορούσαμε, οι αθλητικοί δικαστές: καθυστερεί, κανείς δεν ξέρει αν ασχολείται επί της ουσίας με την υπόθεση, και, στην πραγματικότητα εκθέτει ο ίδιος την νομοθετική του πρωτοβουλία, δικαιώνοντας όλους όσοι του έλεγαν ότι δεν έχει κανένα λόγο να μπλέκει ένας υπουργός στα χωράφια της αθλητικής ή της τακτικής δικαιοσύνης.
Αφήστε που έχει ήδη δώσει πολλές αφορμές για να κατηγορείται πως επιλαμβάνεται επιλεκτικά κι ότι δεν ασχολήθηκε με ένα σωρό περιπτώσεις στις οποίες υπήρχαν εξίσου σοβαροί λόγοι για να παρέμβει και να διερευνήσει την πιθανότητα επιβολής διοικητικών προστίμων, όπως έκανε για την ΚΑΕ Αρης, παρασυρμένος, όπως πολλοί υποστηρίζουν, από το περιβάλλον του που είναι φίλα προσκείμενο στην ΑΕΚ…
ΥΓ.: Ας μην σπεύσει κανείς να σκεφτεί ότι η κατάθεση αυτών των απόψεων (ξανα) φέρνει στο προσκήνιο ένα θέμα που κόντευε να μπει στο αρχείο. Δεν με αφορά αυτή η παράμετρος του θέματος, ούτε το σκαλίζω για να πλήξω τα συμφέροντα του Αρη. Το αναδεικνύω για να δείξω ότι η εμμονή του Κοντονή σε κάποια πράγματα γίνεται μπούμερανγκ για την αξιοπιστία του.
