Όταν μία ομάδα αντιμετωπίζει τον Ολυμπιακό στο «Γ. Καραϊσκάκης», αν διακατέχεται από ρεαλισμό, το πρώτο πράγμα που βάζει ως στόχο είναι να μη χάσει. Από εκεί και πέρα ό,τι βγει. Οι Πειραιώτες δεν είναι ομάδα που έχει πρόβλημα διαχείρισης ενός αγώνα που ακολουθεί τρεις ημέρες μετά από έναν ευρωπαϊκό. Το ρόστερ τους έχει τέτοια πληρότητα που αντέχει το φορτωμένο πρόγραμμα.
Για παράδειγμα χθες, σε σχέση με τον αγώνα με τη Αϊντχόφεν, είχε τέσσερις διαφορετικούς ποδοσφαιριστές μεσοεπιθετικά; Ποιους; Βρουσάι, Φορτούνη, Μασούρα και Χασάν. Οπότε για τον προπονητή του Ολυμπιακού δεν μπαίνουν ζητήματα επιλογών. Αρα ο Αρης έκανε επαγγελματική δουλειά στα 90 λεπτά του αγώνα, πήρε έναν πολύτιμο βαθμό, σπάζοντας το σερί νικών του αντιπάλου του. Τι περισσότερο θα μπορούσε να κάνει; Αν πίστευε στον επιθυμητό βαθμός στις δυνατότητες του και είχε καλύτερη τελική πάσα, να πάρει τη νίκη. Ηταν μια καλή ευκαιρία ο χθεσινός αγώνας, για να πανηγυρίσουν οι «κίτρινοι» μετά το 2010 νίκη μέσα στο Πειραιά. Και ο βαθμός όμως, από τη στιγμή που καμία άλλη ομάδα από το big 4 δεν το κατάφερε είναι μια χαρά.
Ο Αρης μπήκε στον αγώνα με συγκεκριμένο προσανατολισμό. Πρόσεξε την μεσοαμυντική του λειτουργία, έχοντας πάρει ένα καλό μάθημα από τον αγώνα του Κυπέλλου. Κι αφού σκάναρε τον τρόπο παιχνιδιού του αντιπάλου, άρχισε να γίνεται απαιτητικός.
Η απουσία του Γκάμα, έδινε μεγαλύτερη ευθύνη στην ανάπτυξη τόσο στον Σάσα όσο και στον Μπερτόγλιο. Ο Ολυμπιακός που συνήθως εύρισκε όλο τον Αρη πίσω από την μπάλα, όταν έκανε επιθέσεις, δημιούργησε την πρώτη φάση μέσα από την περιοχή στο 37΄και αυτό λέει πολλά.
Κατάφερε όμως να αξιοποιήσει μία ευκαιρία που ξεκίνησε από λάθος του Σάσα στο δεξί άκρο της άμυνας. Και επειδή τα λάθη με ομάδες όπως ο Ολυμπιακός απαγορεύονται, έγινε το κακό.
Οι «ερυθρόλευκοι» σκόραραν, αλλά το γκολ δεν χάλασε την ισορροπία του Αρη. Αντιθέτως οι «κίτρινοι» κέρδισαν μέτρα στον αγωνιστικό χώρο και είχαν μία διπλή ευκαιρία για γκολ στο 44’. Οταν έδιωξε ο Παπασταθόπουλος πάνω από τη γραμμή την μπάλα από λάθος του Σεμέδο και στη συνέχεια ο Σάσα δεν σκόραρε με τον Σα εξουδετερωμένο.
Φάσεις που έπεισαν τον Μάντζιο και τους παίκτες του Αρη ότι ο Ολυμπιακός έχει αδυναμίες τις οποίες μπορούν να εκμεταλλευτούν. Κι αυτό προσπάθησαν να κάνουν από το ξεκίνημα του β’ ημιχρόνου. Πήραν περισσότερα μέτρα στο γήπεδο και ανέβασαν την πίεση στο κέντρο. Οσο για τον προπονητή του Αρη; Εκανε πράξη της εκτίμηση του ότι μπορούν οι «κίτρινοι» να αλλάξουν το σκορ. Εβαλε στον αγώνα τον Μπρούνο στη θέση του Ματέο που είχε προσφορά μόνο μεσοαμυντικά, τον Μαντσίνι στη θέση του Σίλβα και λίγο αργότερα τον Μήτρογλου αντί του Μάνου. Κινήσεις που έστελναν μήνυμα ότι ο Αρης δεν έχει σκοπό να φύγει με άδεια χέρια από το γήπεδο. Και επειδή όταν υποστηρίζεις αυτό που πιστεύεις συνήθως γίνεται, οι «κίτρινοι» που απέκτησαν επιθετικό τρανζίσιον κατάφεραν να ισοφαρίσουν. Σκορ το οποίο προσπάθησε και το κατάφερε, ο Αρης να κρατήσει μέχρι το τέλος.
Σε σύγκριση με τον αγώνα του ΟΑΚΑ με την ΑΕΚ ο Αρης ήταν ένα level πιο κάτω στα μαρκαρίσματα στο κέντρο και την επιθετική του λειτουργία. Σε σχέση με τον αγώνα Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό ήταν ένα επίπεδο παραπάνω. Κυρίως δεν είχε πολλά νεκρά σημεία που θα μπορούσαν να τον στοιχίσουν.
