Οι προσεκτικοί και οι σχολαστικοί, το είχαν καταλάβει. «Θέλω να μείνουν παίκτες που προσφέρουν στην ομάδα και είναι άριστοι επαγγελματίες, αρκεί να θέλουν κι εκείνοι να είναι εδώ», είχε πει μετά το ματς με την Παναχαική ο Ραζβάν Λουτσέσκου, αναφερόμενος στον Εβγέν Σάκχοφ και τον Ομάρ Ελ Καντουρί. Και επειδή ο Ουκρανός θέλει και παραθέλει και περιμένει πώς και πώς την ανανέωση του συμβολαίου του, φως φανάρι ήταν ότι η σπόντα του Ρουμάνου πήγαινε στον Μαροκινό.
Ο Ελ Καντουρί ήταν αυτός που επέμενε να φύγει. Επέμενε να πάει στην Πάρμα, μολονότι τον έπιασε δυο φορές ο Λουτσέσκου, του μίλησε και του είπε ότι τον θεωρεί απαραίτητο για την ομάδα, βάζοντάς τον, μάλιστα, να παίξει στην αρχική ενδεκάδα στα ματς με τον Πανιώνιο και την Παναχαική.
Δεν θέλει να μείνει το παλικάρι. Ή θέλει τη μεταγραφή για να επιστρέψει στην Ιταλία, όπου είχε περάσει μια χαρά. Κέφι του και καπέλο του. Δικαίωμά του. Το θέμα είναι συμφέρει στον ΠΑΟΚ να του κάνει τη χάρη. Και εδώ η απάντηση μόνο ένα τεράστιο «ναι» μπορεί να είναι.
Πρώτα-πρώτα, η προσφορά του Ελ Καντουρί στην ομάδα ήταν… ανεπαίσθητη, αν όχι μηδενική, μολονότι, ήταν στο τιμ των καλύτερα αμειβόμενων, πίσω από Πρίγιοβιτς, Μαουρίσιο, Χατσερίντι, Βιειρίνια και Βέρνμπλουμ. Κοστίζοντας ένα εκατομμύριο ευρώ τον χρόνο, κάθε άλλο παρά δικαιολόγησε αυτό το κόστος ο Μαροκινός. Επαιξε 1,5 χρόνο και δεν έκανε απόσβεση ούτε 150 χιλιάρικα, όχι ενάμιση εκατομμύριο.
Επαιξε «8άρι», έπαιξε «10άρι», έπαιξε αριστερό εξτρέμ και ήταν το ίδιο κακός και στις τρεις θέσεις. Δεν έδειξε ποτέ ποιος είναι ο ρόλος που του ταιριάζει. Δεν «κόλλησε» σε κανένα σχήμα, αν υποτεθεί ότι για να αποδώσει καλά έπρεπε να πετύχει η «χημεία» με τους υπόλοιπους παίκτες στην 11άδα. Δεν απέδωσε ποτέ, πουθενά, με όποιους κι αν είχε δίπλα του, πίσω του, μπροστά του. Ανεξήγητο για την εμπειρία και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του, αλλά συνέβη. Δεν ξεχνώ ότι θεωρήθηκε… ευτυχές γεγονός ο τραυματισμός του, πέρσι, στην Ξάνθη, ένας τραυματισμός που σήμανε την αγωνιστική αναγέννηση του ΠΑΟΚ, με την καθιέρωση του Πέλκα στη βασική ενδεκάδα.
Από τη μία πλευρά, λοιπόν, μόνο όφελος έχει ο ΠΑΟΚ «ξεφορτώνοντας» από το ρόστερ ένα ασύμφορο συμβόλαιο. Κι από την άλλη, ποιο νόημα θα είχε να κρατήσει τον Ελ Καντουρί με το ζόρι; Παίκτης που δεν θέλει να παίζει σε μια ομάδα και προτιμάει να πάει σε μία άλλη, θα είναι μονίμως «χαλασμένος» αν τον εμποδίσεις, οπότε δεν έχεις να κερδίσεις τίποτε από αυτόν. Ετσι κι αλλιώς, πρόσφερε ελάχιστα ο Ελ Καντουρί. «Χαλασμένος», θα είναι σα να μην υπάρχει. Και του χρόνου τον Ιανουάριο, έξι μήνες πριν από τη λήξη του συμβολαίου του, ο ΠΑΟΚ δεν θα έχει καν τη δυνατότητα να τον πουλήσει. Η, αν την έχει, θα τον πουλήσει με ζημιά.
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (25/1)