H νίκη του ΠΑΟΚ επί του Ολυμπιακού και όλα όσα έγιναν στην 6η αγωνιστική του Πρωταθλήματος επιβεβαίωσαν ένα συμπέρασμα που, τέτοια εποχή, είχε προκύψει και πέρσι: Τον τίτλο θα τον κατακτήσει ο λιγότερο κακός από τους “μεγάλους” και όχι ο περισσότερο καλός. Η ομάδα εκείνη, δηλαδή, που θα καταφέρει να καλύψει τις πιο πολλές από τις αγωνιστικές αδυναμίες του και θα πετύχει να πετάξει τους λιγότερους βαθμούς από τους υπόλοιπους.
Κατ' αρχάς, υποθέσαμε όλοι, με το ξεκίνημα κιόλας του Πρωταθλήματος, ότι ο Ολυμπιακός δεν θα έχει ανταγωνιστή. Το υποτιθέμενο, όμως, ακλόνητο φαβορί για την κατάκτηση (και) του φετινού τίτλου δεν έχει πείσει κανέναν ακόμη με τις εμφανίσεις του, ούτε και με τα αποτελέσματά του. Αρχισε με εύκολες νίκες σε εύκολα ματς (2-0 τον Αστέρα εντός, 2-0 τον Βόλο εκτός, 5-0 τον Πανσερραϊκό εντός (και τα πέντε γκολ μετά την αποβολή παίκτη του Πανσερραϊκού στο 35') και μετά, στα πιο δύσκολα, άρχισαν να φαίνονται τα προβλήματα. 1-1 με τον Παναθηναϊκό εκτός (η ισοφάριση στο 90'+2'), 3-2 με τον Λεβαδειακό εντός (με την ψυχή στο στόμα στην κυριολεξία και με γκολ στο 90'+6') και ήττα 2-1 από τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα. Το γεγονός και μόνο ότι ο Ολυμπιακός, μετά τις έξι πρώτες αγωνιστικές, είναι τρίτος στη βαθμολογία, δείχνει ότι η πληρότητα και η ανωτερότητα του ρόστερ του ισχύουν ακόμη μόνο σε θεωρητικό επίπεδο.
Η πρώτη της βαθμολογίας ΑΕΚ είναι ομάδα της νίκης με ένα γκολ διαφορά. (Νίκησε Αστέρα, Λεβαδειακό και Βόλο με 1-0, τον Παναιτωλικό με 2-1, την Κηφισιά με 3-2 και μόνο τον Πανσερραϊκό με 2-0, ενώ έφερε ισοπαλία 1-1 με την ΑΕΛ στη Λάρισα. Ούτε οι δικές της εμφανίσεις πείθουν, ούτε και τα αποτελέσματά της, με ένα ένα πρόγραμμα αγώνων μάλιστα το οποίο δεν την υποχρεώσε έως σήμερα να παίξει ούτε ένα ντέρμπι στο Πρωτάθλημα.
Για τον... έβδομο Παναθηναϊκό, που πρόλαβε να αλλάξει και προπονητή και ακόμη δεν ξέρει αν θα προσλάβει άλλον ή θα μείνει με τον υπηρεσιακό, ας μην το συζητάμε καν. Εκανε μόνο δύο νίκες και τις δύο με το ζόρι (1-0 τον Ατρόμητο και 2-1 τον Παναιτωλικό), πέταξε βαθμούς με ήττα 3-2 από την Κηφισιά και με το 1-1 εντός με τον Λεβαδειακό, ενώ δεν κατάφερε να κερδίσει εντός τον Ολυμπιακό (1-1). Εκκρεμεί το αναβληθέν ματς με τον ΟΦΗ, αλλά ακόμη και με νίκη θα πάει τέταρτος. Προφανώς, ούτε ο Παναθηναϊκός πείθει κανέναν.
Πείθει ο δεύτερος ΠΑΟΚ; Οχι, φυσικά. Νίκησε κι αυτός με δυσκολία 1-0 την ΑΕΛ και τον Ατρόμητο εντός, 2-1 τον ΟΦΗ στη Λεωφόρο, ενώ πέταξε βαθμούς με το 0-0 εντός με τον Παναιτωλικό και το 3-3 στην Τρίπολη με τον Αστέρα, έως ότου νικήσει τον Ολυμπιακό 2-1 στην Τούμπα και “διορθώσει” την κατάσταση στην κορυφή. Ομως, αποδεικνύεται στην πράξη ότι ακόμη και αυτός ο ΠΑΟΚ που έχει να παρουσιάσει όλο κι όλο δύο καλά ημίχρονο στο Πρωτάθλημα, το πρώτο με τον Αστέρα και το δεύτερο με τον Ολυμπιακό, δεν είναι χειρότερος από τους άλλους διεκδικητές. Δεν μπορεί κανείς να πει ότι είναι καλύτερος, δεν μπορεί να τον θεωρήσει φαβορί, δεν μπορεί να του δώσει έστω περισσότερες πιθανότητες, αλλά και δεν μπορεί να τον ξεγράψει.
Πιστεύω ότι η ομάδα που θα καταφέρει πιο γρήγορα να βρει καλύτερη “χημεία” και να βελτιωθεί, ή ακόμη και να ενισχυθεί περισσότερο τον Ιανουάριο, θα γίνει το φαβορί στο φετινό Πρωτάθλημα. Οσο και οι τέσσερις βράζουν στο ίδιο καζάνι, έδαφος θα κερδίσει εκείνος που θα κάνει πιο πολλές νίκες και θα χάσει λιγότερους βαθμούς, ανεξάρτητα από την απόδοση που μπορεί να έχει. Κι ακόμη, εκείνος που θα επηρεαστεί λιγότερο στο Πρωτάθλημα από την επιβάρυνση που θα έχει από τους αγώνες στην Ευρώπη.
Μπορεί αυτή η ομάδα να είναι ο ΠΑΟΚ; Γιατί όχι; Αν αποφύγει προσωπικές γκάφες και ολιγωρίες στην άμυνα, όπως να δέχεται εύκολα πλήγματα με κάθετες στην πλάτη των στόπερ, ή να μην πηδάει κανείς να διώξει την μπάλα σε σέντρες, κόρνερ ή φάουλ και αν ανεβάσει ταχύτητα και ενέργεια για να δημιουργήσει περισσότερες ευκαιρίες και να σκοράρει πιο εύκολα, κάλλιστα μπορεί να αποφύγει “αυτοκτονίες” τύπου Αστέρα και απώλειες τύπου Παναιτωλικού. Για να συμβούν αυτά, όμως, πρέπει να συνέλθουν κομβικοί παλιοί παίκτες (Μπάμπα, Καμαρά, Τάισον, Ντεσπόντοφ) και να αρχίσουν να προσφέρουν περισσότερα όλοι οι νεοφερμένοι. Ενα δεύτερο ημίχρονο αντάξιο της ποιότητας και της προσωπικότητάς του έκανε ο Αντρια Ζίβκοβιτς και αμέσως είδαμε όλοι πόσα πολλά κέρδισε ο ΠΑΟΚ.
Αυτόν τον Ζίβκοβιτς χρειάζεται ο ΠΑΟΚ και αυτόν τον Ζίβκοβιτς πρέπει να μιμηθούν και όλοι οι υπόλοιποι παίκτες του ΠΑΟΚ σε πάθος και μαχητικό πνεύμα. Αυτό το πνεύμα μπορεί πολλές φορές να καλύπτει τις αγωνιστικές αδυναμίες μιας ομάδας. Αυτό το πνεύμα μπορεί πολλές φορές να είναι αρκετό για να φέρει τους βαθμούς. Αυτό ακριβώς το πνεύμα είναι το mentality το οποίο ζητάει πάντα και προσπαθεί να “χτίσει” ο Λουτσέσκου.
ΥΓ. Δεν λέω όλοι να μιμηθούν και τον Κωνσταντέλια, γιατί αυτό απλά δεν γίνεται... Χωρίς να ζημιωθεί σε τίποτε αυτό το παιδί, εύχομαι ο Θεός να δώσει να μείνει στον ΠΑΟΚ μέχρι να κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά παπούτσια του.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Μπείτε στην παρέα μας στο instagram
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook
Εγγραφείτε στο κανάλι του metrosport.gr και του Metropolis 95.5 στο youtube
Μαζί και στο spotify
