Ρηχή αλλά και ανούσια η προ πολλού αναμενόμενη συνέντευξη του Γερμανού τεχνικού διευθυντή, απογοήτευσε τον κόσμο του ΠΑΟΚ κι επιβεβαίωσε το θυμοσοφικό λαϊκό: «κοιλοπονούσε το βουνό και γέννησε ποντίκι».
Παρακολούθησα με μεγάλη προσοχή τη χθεσινή «παράσταση» που δόθηκε με την πρώτη και προ πολλού αναμενόμενη συνέντευξη που εδέησε επιτέλους να παραχωρήσει για να ενημερώσει τον κόσμο του ΠΑΟΚ ο τεχνικός διευθυντής του δικέφαλου Όλαφ Ρέμπε. Αν τελικά με ρωτήσετε τι συμπέρασμα έβγαλα, δίχως δυσκολία θα σας πω ότι κάποια στιγμή ένιωσα ένα περίεργο συναίσθημα που δεν θα το χαρακτήριζα βέβαια μια ανακούφιση, αλλά ένα είδος ηρεμίας που συνοδευόταν και απο μια δόση και διάθεση εύθυμης αντιμετώπισης των όσων ελέχθησαν από το νέο τεχνικό διευθυντή του δικέφαλου.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση θυμήθηκα την ιστορική ατάκα του Ντίνου Ηλιόπουλου: «Ότι είμαστε μια πολύ ωραία ατμόσφαιρα». Δεν ξέρω αν έτσι αισθάνθηκαν και οι έχοντες την πρόθεση συνάδελφοι να υποβάλλουν σοβαρές ερωτήσεις, όπως επίσης και όσοι την παρακολούθησαν είτε απο το ραδιόφωνο, είτε από το επίσημο κανάλι της ΠΑΕ στο youtube. Αν μου πείτε τι μου «έμεινε» απο αυτή την «παράσταση» θα σας έλεγα ότι καπου «σκάλωσα» στις παρεμβάσεις του εκπροσώπου της δοίκησης, όλες υποστηρικτικές (φυσιολογικά) των όσων επιχειρούσε να περάσει περισσότερο σαν μηνύματα και όχι σαν εξηγήσεις των τεράστιων και τραγικών λαθών που έγιναν, ο συμπαθέστατος Όλαφ.
Ανάμεσα στις παρεμβάσεις του κυρίου Κυριάκου εντόπισα κάπου στα γρήγορα και στα ψιλά ένα συγνώμη, όχι για όποια λάθη έγιναν, αλλά για όσα λίγα δεν τα αντιλήφθηκαν οι διοικούντες. Το νέο στοιχείο που κατατέθηκε είναι η πολύ πρόσφατη επαφή του Ιβάν με τον Βιεϊρίνια, χωρίς βέβαια να υπάρξει ενημέρωση για το τι ειπώθηκε ανάμεσα στους δύο. Για την ώρα δεν γνωρίζουμε το περιεχόμενο της συζήτησης. Θα προσπαθήσουμε να το μάθουμε γιατί έχει ένα ξεχωριστό ενδιαφέρον, όχι μόνο για εμάς, αλλά και για τον κόσμο του ΠΑΟΚ. Για την ώρα μένουμε στην επιβεβαίωση της είδησης, υποσχόμενοι να επανέλθουμε. Εκτός από τα παραπάνω «σκάλωσα» στο χαρακτηρισμό που έκανε ο Γερμανός τεχνικός διευθυντής για τον Μάτος. Τον αποκάλεσε αλεπού, χωρίς βέβαια να μας δώσει εξηγήσεις και σε αυτή την περίπτωση, γιατί η αλεπού ήταν δεμένη τόσο καιρό και την λύσαμε όταν αισθανθήκαμε το αυγό στον ποπό μας.
Ακούγοντας τον Ρέμπε στην προσπάθεια του να δώσει εξηγήσεις σε κάποιες σοβαρές ερωτήσεις που του έγιναν, με έναν ξύλινο και ανούσιο λόγο, αποφεύγοντας να πει δυο λόγια για την «ταμπακιέρα», ένιωθες αφενός κούραση, αλλά είχες και την αίσθσση ότι αυτός ο τύπος δεν ήταν διατεθημένος να αναγνωρίσει όχι μόνο τις δικές του ευθύνες (ανυπαρξία μεταγραφικού σχεδιασμού και περήφανες πωλήσεις) αλλά και όλων των υπολοίπων (προπονητή – διοίκησης). Συνεχώς αναφερόταν στις δυσκολίες που αντιμετώπιζε ο ίδιος λόγω του κορωνοϊου στις μεταγραφές, αποφεύγοντας να μας πει με πόση άνεση την ίδια στιγμή κινούνταν, ξεπουλώντας σε τιμή ευκαιρίας όλα τα ασημικά του ΠΑΟΚ.
Το δίωρο ήταν μια απέραντη ποδοσφαιρική παραφιλολογία με προφανή στόχο συγκάλυψης και των πλέον ακόμη κραυγαλέων περιπτώσεων. Πολύς λόγος για την υποχρέωση που έχει να υποστηρίξει την διοίκηση και την ιδιοκτησία και από εκεί και πέρα τσιμουδιά γιατί εξανάγκασε τον κόσμο του ΠΑΟΚ να βγει στα κάγκελα με όσα συμβαίνουν. Οι χαρακτηρισμοί του τύπου είμαστε χαρούμενοι, ικανοποιημένοι, όλοι οι γύρω μας και οι συνεργάτες μας είναι καταπληκτικοί, να πηγαινοέρχονται μαζί με τις υποσχέσεις ότι όλα βαίνουν καλώς, κάλυψαν δύο ώρες και οδήγησαν σε αυτό που αναφέραμε και στον τίτλο μας: «Είμαστε μια πολύ ωραία ατμόσφαιρα». Δεν ξέρω αν κάπως διαφορετικά ένιωσε ο κόσμος ή και οι συνάδελφοι που πήραν μέρος στη συζήτηση. Αν τους έμεινε δηλαδή κάτι το ουσιαστικό. Θα μπορούσε να πει κάποιος και όχι μόνον ο κόσμος του ΠΑΟΚ, ότι από αυτή τη συνέντευξη κανείς δεν έγινε σοφότερος από όσα άκουσε. Κι επίσης ότι αντί να λύσει και να δώσει εξηγήσεις, άφησε νέα ερωτηματικά, αλλά και μια ανησυχία κι αυτό γιατί διαπιστώθηκε με πόση άνεση και χωρίς επιχειρήματα καλύπτονται τόσο σοβαρές παραλείψεις και τραγικά λάθη.
ΥΓ: Έφυγε χθες ο Γιώργος Καλύβας. Οι νεότεροι ΠΑΟΚτσήδες ασφαλώς και δεν γνωρίζουν ποιος είναι και ποια ήταν η προσφορά του στον ΠΑΟΚ. Φίλος καλός και μεγάλος ΠΑΟΚτσής με τεράστια προσφορά, υπηρέτησε επί δεκαετίες τον δικέφαλο, σαν στρατιώτης και σαν ηγέτης. Από απλό μέλος μέχρι και πρόεδρος του δικέφαλου, πάντοτε στην πρώτη γραμμή με γενναίες ενισχύσεις, ηθικές και υλικές για να βγει η ομάδα από αδιέξοδα. Έδωσε λύσεις στα δύσκολα κι έβαλε φρένο σε ενδεχόμενες καταστροφές. Ο ΠΑΟΚ του οφείλει πολλά, εμείς το χρέος να αναδείξουμε την προσφορά του και να προστατέψουμε την υστεροφημία του. Η ασπρόμαυρη οικογένεια πενθεί γιατί έχασε ένα εκλεκτό τέκνο της. Ο Γιώργος Καλύβας έφυγε αφήνοντας πίσω του μια υπέροχη οικογένεια και πολλούς και καλούς φίλους. Καλό ταξίδι φίλε Γιώργο.
