Με άρθρο του ο πρόεδρος της ΕΠΣ Μακεδονίας Σάββας Δημητριάδης αναφέρεται στην επόμενη μέρα του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου.
Αναλυτικά:
Στο ποδόσφαιρο υπάρχει ο στόχος της ανατροπής μίας ανεπιθύμητης κατάστασης (ήττα) που για κάποιους άλλους είναι επιθυμητή (νίκη), πάντα όμως με δεδομένο το ρίσκο που υπάρχει. Όταν δεν πραγματοποιηθεί ο επιθυμητός στόχος, δεν ακολουθεί μία ουδέτερη κατάσταση, αλλά ακριβώς το αντίθετο, η καταδίκη, η θλίψη, η κόλαση. Όλοι όσοι κινούνται μέσα στο ποδόσφαιρο και ειδικά στο ερασιτεχνικό κινούνται ανάμεσα στα δύο άκρα της νίκης και της ήττας, και πολλές φορές τους κυριεύουν ακραία συναισθήματα.
Σε αυτό ακριβώς το σημείο βρίσκεται το μυστικό της λατρείας του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου, αλλά και γενικότερα του αθλήματος που λέγεται ποδόσφαιρο. Προσφέρει αληθινές συγκινήσεις και η διαφορά που το κάνει μεγαλειώδες είναι ότι οι αρνητικές συγκινήσεις περιορίζονται μέσα από τις συγκρούσεις των αγώνων, τις δε θετικές τις απολαμβάνουν άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν ποτέ την δυνατότητα να τις γευτούν αγωνιζόμενοι.
Το προφίλ του ερασιτέχνη παράγοντα
«Η ενασχόληση του ερασιτέχνη παράγοντα ποδοσφαίρου βασίζεται στην επιθυμία του να εμπλουτίσει τον ελεύθερο χρόνο του σύμφωνα με τα ιδανικά που εκπορεύονται από τον ερασιτεχνισμό-εθελοντισμό. Τον διακρίνει το πάθος για την ομάδα του που πολλές φορές τον οδηγεί ακόμη και σε δυσάρεστες καταστάσεις στην προσωπική του ζωή. Νιώθει υπερηφάνεια και μεγάλη χαρά στις επιτυχίες, στεναχώρια και κατήφεια στις αποτυχίες, βιώνοντας τα συναισθήματα του με μεγάλη ένταση και ανεξέλεγκτο πολλές φορές θυμό.
Βέβαια η αλήθεια είναι ότι αρκετές φορές έρχεται αντιμέτωπος με μιμήσεις από τις παθογένειες του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, παρόλα αυτά αρκετοί αντιστέκονται λόγω του ρομαντισμού και της αγάπης τους για το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο και της ανιδιοτελούς προσφοράς που τους διακρίνει.
Θα μπορούσαμε να ορίσουμε το προφίλ του ερασιτέχνη παράγοντα ως εξής:
-έχει όραμα για την ομάδα του,
-έχει ιδέες για την εξέλιξη της ομάδας του,
-είναι η απόλυτη αιτία για όλα που τυγχάνουν καλώς ή κακώς για την ομάδα του,
-είναι αυτός που δεν σηκώνει «μύγα στο σπαθί του» για ότι αφορά την ομάδα του.
Άραγε όλα αυτά που ανέφερα είναι λόγοι για να βάλει προτεραιότητα στην ζωή του το ποδόσφαιρο και να μην επηρεάζεται από τις οποιεσδήποτε ανώμαλες συνθήκες (οικονομικές, υγείας κλπ.) που παρουσιάζονται στην προσωπική του ζωή;
Ένα ερώτημα που έχει απάντηση όταν βιώνει τις ανώμαλες συνθήκες, αλλά η απάντηση αυτή ξεχνιέται όταν μπαίνει στην κανονικότητα».
Κύτταρο ανάπτυξης του αθλητισμού
«Το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο εκτός της σημαντικής κοινωνικής προσφοράς του ως μέτρο αποτροπής της νεολαίας από επικίνδυνες συνήθειες, είναι και το κύτταρο ανάπτυξης του αθλητισμού, όπως επίσης είναι το υγιέστερο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας λόγω της τεράστιας προσφοράς του στην νεολαία μας.
Μάς δίνεται λοιπόν η ευκαιρία να σχεδιάσουμε ένα ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο που να απαγορεύει τα νοσηρά φαινόμενα του επαγγελματικού, γιατί η κοινωνία του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου έχει ανάγκη από υγιές ποδόσφαιρο χωρίς να μεγεθύνει τα αποτελέσματα της έστω μικρής νοσηρότητας που ενδεχομένως υπάρχει σ’ αυτό.
Όλοι όσοι απαρτίζουμε το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί και ιδιαίτερα οι παράγοντες και οι προπονητές, γιατί αυτοί είναι που δίνουν την κατεύθυνση σε μία ομάδα είτε αυτή είναι αγωνιστική, είτε οικονομική, είτε κοινωνική. Όπως επίσης είναι υπεύθυνοι για την πραγματική έννοια του ερασιτεχνισμού-εθελοντισμού χρησιμοποιώντας ποδοσφαιριστές από τις υποδομές τους επιτυγχάνοντας την οικονομική άνεση του συλλόγου τους, αλλά παράλληλα δίνοντας όραμα στα παιδιά και στους γονείς.
Αναρωτιόμαστε όλοι γιατί το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν γεννά πολλά ταλέντα και θεωρώ ότι υπάρχουν δύο λόγοι, ο πρώτος έχει σχέση με τον τρόπο λειτουργίας των ερασιτεχνικών σωματείων και ο δεύτερος έχει σχέση με την ίδια την κοινωνία του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου με τον τρόπο που αντιλαμβάνεται ορισμένα πράγματα. Πολλοί κατηγορούν το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο ότι είναι μία τραγική υπόθεση, γεννά θλίψη, συνθλίβει όνειρα και φιλοδοξίες των νέων παιδιών. Μέσα σε αυτό βρίσκουν χώρο αρκετοί άνθρωποι οι οποίοι δεν είχαν ενδιαφέρον στην προσωπική τους ζωή και έχουν την δυνατότητα να γίνουν ηγέτες της «κακιάς ώρας» νομίζοντας ότι υπηρετούν το ποδόσφαιρο αλλά αντίθετα εκπληρώνουν την ματαιοδοξία τους.
Αυτοί λοιπόν οι τυχοδιώκτες, θα μπορούσαμε να πούμε, που ασχολούνται με το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο κάνουν το μεγαλύτερο κακό διότι επενδύουν και κατευθύνουν τις ομάδες που διοικούν σε λάθος κατευθύνσεις, ξοδεύουν χρήματα στο βωμό του «πρωταθλητισμού» χωρίς πιο μπροστά να δημιουργήσουν περιβάλλον υγιούς ερασιτεχνικής απόδοσης. Ευτυχώς αυτοί είναι λίγοι και πιστεύω ότι μετά την πανδημία που περάσαμε θα καλυτερεύσουν οι συνθήκες, αν και τα πρώτα σημάδια δεν ήταν θετικά».
Οι δημοσιογράφοι δημοσιολόγοι
Ο Σάββας Δημητριάδης συνεχίζει: Ολοι οι άνθρωποι που ασχολούνται με την προβολή του ερασιτεχνικού χώρου (δημοσιογράφοι, site κλπ.) δεν έχουν την ίδια κοινή κατεύθυνση για την ανάδειξη των καλών συνθηκών του, αντιθέτως προβάλλουν μόνο τα κακώς κείμενα και τα μεγεθύνουν. Και εδώ συναντούμε «δημοσιογράφους-δημοσιολόγους» που όχι μόνο είναι τυχοδιώκτες, αλλά προσπαθούν να εκμεταλλευθούν οικονομικά και αθέμιτα τον χώρο. Ευτυχώς και εδώ είναι μικρή η μερίδα αυτών των ανθρώπων αλλά κάνουν μεγάλο κακό.
Όπως ανέφερα παραπάνω νομίζω ότι τα χρόνια που έρχονται είναι μία χρυσή ευκαιρία να αναμορφώσουμε και να δώσουμε νέα κατεύθυνση στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, είναι ευκαιρία να τολμήσουν οι άνθρωποι που ασχολούνται με αυτό και να προχωρήσουν με ρηξικέλευθες κινήσεις στην περαιτέρω ανάπτυξη και στην μακροημέρευση του ερασιτεχνισμού, με μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στις μικρές ηλικίες, δίνοντας σε όλους να καταλάβουν ότι η ήττα είναι μάθημα και η νίκη δεν είναι αυτοσκοπός.
Η αναβάθμιση-εξυγίανση του ελληνικού ποδοσφαίρου μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο μέσα από το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, το υγιές ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, που φέρνει κόσμο στα γήπεδα και γεννά ελπίδα και μεγάλους ποδοσφαιριστές. Η κοινωνία μας έχει ανάγκη τις υγιείς συνθήκες του ποδοσφαίρου και δεν έχει ανάγκη αυτούς που ευαγγελίζονται ότι θα σώσουν το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Η ώρα της ανάληψης ευθύνης απέναντι στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο έφτασε. Πρέπει όλοι να αναλογιστούμε την υποχρέωση που έχουμε απέναντι σ’ αυτό, να μην είμαστε μόνο λόγια και ευχολόγια, αλλά επιτέλους να κάνουμε πράξεις, Οι παράγοντες, προπονητές, ποδοσφαιριστές, διαιτητές, παρατηρητές και όλοι όσοι ασχολούνται μ’ αυτό να δώσουμε νέο όραμα στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο».
ΣΑΒΒΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΠΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
