Ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2 και η παχυσαρκία αποτελούν έναν από τους πιο ανησυχητικούς συνδυασμούς παθήσεων της εποχής. Οι δύο νόσοι συνδέονται στενά – μεταβολικά, κοινωνικά και οικονομικά – επιβαρύνοντας τόσο τα συστήματα υγείας, όσο και την ποιότητα ζωής των ασθενών.
Όπως εξηγεί ο κ. Ισίδωρος Μέντης, φαρμακοποιός και υποψήφιος διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής Αθηνών, η παχυσαρκία είναι ο κυριότερος παράγοντας εμφάνισης διαβήτη τύπου 2, ενώ ο όρος «diabesity» αποτυπώνει ακριβώς αυτή τη στενή σχέση. Το 90% των παγκόσμιων δαπανών για τη διαχείριση του διαβήτη αφορά τον τύπο 2 και τις επιπλοκές του, με το συνολικό κόστος να περιλαμβάνει και τις έμμεσες απώλειες παραγωγικότητας και εισοδήματος.
Οι περισσότεροι ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 είναι υπέρβαροι, γεγονός που καθιστά επιτακτική την ανάπτυξη ολοκληρωμένων θεραπειών. Οι νέες φαρμακευτικές επιλογές στοχεύουν ακριβώς εκεί: στα φάρμακα που μιμούνται τις ορμόνες ινκρετίνες (GLP-1 και GIP), οι οποίες ρυθμίζουν τη γλυκόζη και καταστέλλουν την όρεξη. Οι λεγόμενοι incretin mimetics έχουν ήδη δείξει εντυπωσιακά αποτελέσματα στη μείωση του βάρους και στη βελτίωση του γλυκαιμικού ελέγχου, ανοίγοντας τον δρόμο για μια πιο αποτελεσματική και οικονομικά βιώσιμη αντιμετώπιση του «δίδυμου» διαβήτη–παχυσαρκίας.
