Οποιαδήποτε συζήτηση αφορά στην εξυγίανση και την επιστροφή της αξιοπιστίας στο ελληνικό ποδόσφαιρο, περιστρέφεται γύρω από την ΕΠΟ.
Λογικό είναι, αφού από την ομοσπονδία εξαρτώνται τα περισσότερα από αυτά που παίζουν τον καταλυτικό ρόλο ώστε να έχουμε λιγότερο ή περισσότερο αξιόπιστο ποδόσφαιρο.
Η ΕΠΟ είναι που ελέγχει την διαιτησία, η ΕΠΟ είναι που αποφασίζει για την σύνθεση των επιτροπών από τις οποίες εξαρτάται η τύχη ποδοσφαιριστών και ομάδων.
Ακούω από πολλούς να λένε ότι όλα αυτά συμβαίνουν διότι υπάρχει ένα σύστημα το οποίο ευνοεί όποιον θέλει να πάρει υπό τον έλεγχό του την ομοσπονδία. Λένε πολλοί ότι όσο η διοίκηση της ΕΠΟ θα εκλέγεται από τους εκπροσώπους των Ενώσεων Ποδοσφαιρικών Σωματείων ανά την Ελλάδα, θα είναι εύκολο για τον εκάστοτε ισχυρό να επηρεάζει την πλειοψηφία των Ενώσεων και να εξασφαλίζει τη νίκη του εκλεκτού του. Ενώ, λένε οι ίδιοι άνθρωποι, αν υπάρξει ένα πολύ μεγαλύτερο σώμα εκλεκτόρων, τα ίδια, για παράδειγμα, τα σωματεία ανά την Ελλάδα να μπορούν το καθένα να έχει τη δική του ψήφο, δεν θα είναι καθόλου εύκολο να προαποφασίζεται ποιοι θα διοικήσουν την ΕΠΟ.
Δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι είναι έτσι. Για τον απλούστατο λόγο ότι αυτός που στήνει έναν μηχανισμό για να επηρεάσει 40-50 προέδρους Ενώσεων, με τον ίδιο τρόπο μπορεί να δουλέψει ώστε να έχει έναν πιο ισχυρό μηχανισμό ο οποίος θα δουλεύει ώστε να εξασφαλίσει την ψήφο εκατοντάδων σωματείων.
Αλλωστε, ειδικά στις μέρες μας, με τόσα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα ερασιτεχνικά σωματεία, πολλά εκ των οποίων φυτοζωούν, μια οικονομική ενίσχυση μπορεί να είναι υπεραρκετή για να πειστούν και να ψηφίσουν τον έναν ή τον άλλο υποψήφιο.
Διότι τα χρήματα παίζουν καθοριστικό ρόλο και το έχουμε δει σε πολλές περιπτώσεις κατά το παρελθόν, με αποκορύφωμα τις εκλογές της Αλεξανδρούπολης.
Όπως, επίσης, έχουμε δει στο παρελθόν και τις παρεμβάσεις της εκάστοτε κυβέρνησης στις εκλογές της ΕΠΟ. Οι κυβερνήσεις δεν είναι αδιάφορες για το ποιος θα διοικήσει το ελληνικό ποδόσφαιρο, ασχέτως αν μπορούν ή δεν μπορούν να παρέμβουν μετά, επειδή η επίκληση του αυτοδιοίκητου έρχεται όποτε τα πράγματα δυσκολεύουν για να θέσει τις κόκκινες γραμμές.
Λέγεται, μάλιστα, ότι ο λόγος για τον οποίο έχασε ο Βασίλης Γκαγκάτσης τις τελευταίες εκλογές, ήταν ότι η κυβέρνηση δεν τον συγχώρησε για όσα στο παρελθόν είχε κάνει προκειμένου να είναι ισχυρή η έννοια του αυτοδιοίκητου στο ελληνικό ποδόσφαιρο και να μην τολμάει κανείς να την αμφισβητήσει.
Αρα, μιλάμε για ένα… παιχνίδι στο οποίο όλοι θέλουν να έχουν ρόλο και όλοι να συμμετέχουν στο μοίρασμα της τράπουλας. Οπότε, μόνο αν όλοι αυτοί μαζί θελήσουν να δούνε διαφορετικά τα πράγματα, μόνο τότε μπορεί να υπάρξει πραγματική αλλαγή.