Αγαπητή Metrosport
Με την αυτοκαταστροφική ανοησία που έγινε στις καθυστερήσεις του χθεσινού αγώνα της Τούμπας και γυρίζει τον ΠΑΟΚ πολλά χρόνια πίσω δεν θέλω να ασχοληθώ. Οφείλουν να ασχοληθούν όσοι είναι υπεύθυνοι για την προστασία των συμφερόντων του ΠΑΟΚ.
Αγωνιστικά, ο ΠΑΟΚ έχασε το ματς γιατί στο πρώτο ημίχρονο ο Αρης ήταν καλύτερη ομάδα. Πιο φρέσκια, με μεγαλύτερη ταχύτητα και περισσότερη ενέργεια. Η ομάδα που πίεσε ψηλά, που έκλεψε μπάλες, που έκανε ταχύτατες αντεπιθέσεις, απέναντι σε έναν ΠΑΟΚ αργοκίνητο με μεγάλη αδυναμία να συντονιστεί και με... σλόου μόσιομ μεταβάσεις και προς την επίθεση και προς την άμυνα. Όσο για το δεύτερο ημίχρονο, έκλεισε τον οπισθοχωρημένο Αρη στα καρέ του, ωστόσο έδινε την εντύπωση ότι δεν επρόκειτο να σκοράρει ακόμη κι αν έπαιζε δέκα 90λεπτα.
Στο πρώτο ημίχρονο, μετρήσαμε δύο καλές στιγμές για τον ΠΑΟΚ και πέντε για τον Αρη. Ο ΠΑΟΚ ατύχησε στην εκτέλεση φάουλ του Κούρτιτς, αλλά, κατά τα άλλα, ήταν απόλυτα προβλέψιμος, ανοργάνωτος, αργός και ακίνδυνος. Ο Άρης είχε την κλασική ευκαιρία με την απίθανη απόκρουση του Πασχαλάκη στην κεφαλιά του Γκαρσία, είχε ακόμη δύο πολύ επικίνδυνα σουτ και, φυσικά, σκόραρε με τον Μαντσίνι.
Οι του ΠΑΟΚ δεν υστέρησαν μόνο επιθετικά, αλλά και ανασταλτικά και αυτό ήταν που πλήρωσαν. Εχαναν πολύ συχνά την μπάλα, ήταν αργοί στις επιστροφές και δυσκολεύονταν να ανακόψουν τις γρήγορες αντεπιθέσεις του Αρη, που οι ίδιοι επέτρεπαν να γίνουν. Αυτός ακριβώς; ο φαύλος κύκλος εκδηλώθηκε μεγαλοπρεπώς στη φάση του γκολ. Η μπάλα “πουλήθηκε” στον Ντιαγέ, εκείνος έτρεξε στο μισό γήπεδο χωρίς να τον μαρκάρει κανείς και έδωσε την μπάλα στον Μαντσίνι που την έστειλε άνετα στα δίχτυα, καθώς ο Τέιλορ ήταν απών και ο Μουργκ που βρέθηκε δίπλα του απλά τον παρακολουθούσε.
Αν αυτή τη φάση τη δουν και την ξαναδούν οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ, θα καταλάβουν ποια ακριβώς είναι τα αγωνιστικά προβλήματα της ομάδας. Αδυναμία στους συνδυασμούς για να βγει η φάση, “πούλημα” της μπάλας, αργές επιστροφές και σύγχυση στην άμυνα, που συνήθως συλλαμβάνεται ανοργάνωτη και απροετοίμαστη, Αν προσθέσεις και τις ατομικές γκάφες σαν αυτή που έκανε στο πρώτο ημίχρονο ο Βαρέλα χωρίς να κστίσει, συμπληρώνεται ένα παζλ, που δεν μπορεί να αλλάξει με “σκληρή δουλειά”, με “αυτοπεποίθηση” και άλλα τέτοια γραφικά, αλλά μόνο με ποιοτική αναβάθμιση του ρόστερ.
Στο δεύτερο ημίχρονο ο ΠΑΟΚ έπαιξε μονότερμα τον Αρη, αλλά παρέμεινε φλύαρος, μονότονος και ακίνδυνος. Επί 47 λεπτά, μέχρι δηλαδή τη διακοπή, έχασε όλο κι όλο μία ευκαιρία, με την κοντινή καρφωτή κεφαλιά του Κούρτιτς, που απέκρουσε ενστικτωδώς ο Κουέστα. Επί 47 λεπτά ο ΠΑΟΚ γυρόφερνε την περιοχή του Αρη, πίεζε, αλλά δημιούργησε μόνο μία φάση για γκολ. Αυτό τα λέει. Και στέλνει σαφέστατο μήνυμα σε όσους δεν το πήραν χαμπάρι ακόμη: Με έναν Ζίβκοβιτς δεν πας πουθενά...
