Συνέντευξη μετά την πρόσφατη απόπειρα δολοφονίας του παραχώρησε στην εφημερίδα «Espresso» ο Στέφανος Χίος.
Ο δημοσιογράφος και εκδότης υποστήριξε ότι ήταν πολτική εντοολή η απόπειρα κατά της ζωής του και εμφανίστηκε αποφασισμένος να βρει ο ίδιος τους δράστες.
Μεταξύ άλλων ο Στέφανος Χίος ανέφερε:
Για την υγεία του: «Είμαι σε εξαιρετική κατάσταση. Ποτέ δεν ήμουν καλύτερα. Πήρα ανάσες στο ΚΑΤ. Ξεκουράστηκα. Όσο κι αν σας φαίνεται παράξενο. Τα τελευταία τρία χρόνια δεν κοιμόμουν σχεδόν καθόλου φυσιολογικά».
Για τις απειλές που είχε δεχθεί: «Είχε ζητηθεί αστυνομική φύλαξη πάνω από πέντε φορές. Υπάρχουν έγγραφα και πλήρη αποδεικτικά στοιχεία. Τα φαινόμενα ήταν πιεστικά, τα έβλεπα να έρχονται. Αρνήθηκαν. Ρίσκο τους, εγώ το δικό μου πήρα. Δικαίωμα τους και δικαίωμα μου να προχωρήσω αλλιώς και να διεκδικήσω νομικά ότι μου αναλογεί. Δεν πέσαμε να κλάψουμε τη μοίρα μας μετά την άρνηση. Εμείς επιλέξαμε αυτή τη δουλειά. Ο λαός δεν έχει να πληρώνει τη φύλαξη των πλουσίων. Εγώ πλούσιος δεν ήμουν ποτέ και δεν θα γίνω. Ας γίνει ότι προβλέπει ο νόμος . Για το χτύπημα ήμουν προετοιμασμένος. Τους περίμενα. Είχα “εκπαιδευτεί” στον φόβο. Ζούσα με τον φόβο. Νίκησα τον φόβο. Κι αυτό σας το λέει ένας άνθρωπος που, αν καθίσει μέσα σε ένα ασανσέρ πάνω από 5 λεπτά, μπορεί να πεθάνει από κλειστοφοβία».
Για το πως έγινε η δολοφονική επίθεση: «Το ωστικό κύμα από τον πυροβολισμό είναι μια στιγμή σαν σε πετάνε σε έναν μαύρο ωκεανό μεσάνυχτα. Αυτό νιώθεις στον πρώτο πυροβολισμό που τρως. Ήρθε από πίσω σαν σαΐτα. Με αιφνιδίασε, παρά το γεγονός ότι τους είχα συνέχεια στο νου μου. Είχε μιλιταριστική εκπαίδευση. Δεν τον είδα στον καθρέφτη. Το μπαμ πάνω σου και η πρώτη τρύπα είναι σαν να έχει γίνει ένα ναυάγιο και να πνίγεσαι. Ένας κατακέφαλος που σου κατεβάζει την πίεση στο μηδέν. Κέρασμα θανάτου. Εάν συνέλθεις μπορεί να ζήσεις. Εάν όχι... τα τριήμερα, που μου είπε κι ένας γιατρός, σημαντικός, στο ΚΑΤ. Από κει και πέρα, επαφίεται στον ψυχισμό σου να το ξεπεράσεις ή να μην το ξεπεράσεις ποτέ. Πρόκειται για 5-10 δεύτερα επαφή με τον Άδη. Με τα καζάνια. Τόσο απλά. Θέλω να πω στον παρ΄ ολίγον δολοφόνο μου, εάν δεν τον βρει η Αστυνομία, θα τον βρω μόνος μου ή με παρέα. Ξέρετε η Μάνη, απ΄ όπου κατάγομαι, η Σπάρτη, ξέρει να λύνει ζητήματα. Ελπίζω να τον βρει η Αστυνομία πριν από μένα. Έχω δει πολλές ανάλογες ξένες ταινίες. Δεν διαφέρουν και πολύ από την πραγματικότητα.
Ατρόμητος δεν γεννήθηκε κανείς . Μετά το πρώτο χτύπημα, ήρθε η δεύτερη σφαίρα. Σήκωσα το χέρι και αυτό με έσωσε. Μετά ένιωσα θυμό. Γιατί σε μένα, ρε γ@@@; Αυτό φώναξα και πετάχτηκα έξω. Το δείχνουν και οι κάμερες. Είμαστε μεγάλα παιδιά πια, δεν γράφουμε και λέμε αηδίες. Δεν περίμενα τη μάσκα όμως. Πάντως, δεν του πήγαινε του έμμισθου αγύρτη, γ@@@ δολοφόνου. Ήταν αποκριάτικη. Τόσο κοστολογημένη όσο τα αργύρια αίματος του αφεντικού του. Κρίμα που η Πολιτεία μου έχει αφαιρέσει την άδεια οπλοφορίας. “Τον είχα” στο μισό μέτρο. Θα τον έκανα κομμάτια. Κρίμα...»
Για το από ποιον δόθηκε η εντολή δολοφονίας: «Η εντολή είναι πολιτική. Η εκτέλεση της Μαφίας των παράνομων ταμείων και των παρακρατικών μηχανισμών που τροφοδοτεί την εξουσία με μαύρο χρήμα. Οι μηχανισμοί είναι γνωστοί, τους ξέρουμε καλά και θα τους κατεβάσουμε μέχρι τον πάτο. Αυτό που θέλω διακαώς να μάθω είναι πόσο κόστισε το δικό μου συμβόλαιο. Εκτός αν ξεπληρώθηκε με αίμα, λόγω αποτυχίας του».
Για το μήνυμα που θέλει να στείλει στον άνθρωπο που έστρεψε το όπλο κατά πάνω του: «Έαν είναι ακόμα ζωντανός, θα τον βρω. Ακόμα και στον κάτω κόσμο. Εκεί που μ΄ έστειλε για 5 δευτερόλεπτα και ξαναγύρισα. Γι΄ αυτούς που πλήρωσαν το συμβόλαιο θανάτου, τους ξέρω, κάποιοι απ΄αυτούς έχουν γίνει ήδη πρωτοσέλιδο στην εφημερίδα μας».
