INFO: Οι δύο τελευταίοι τεχνικοί διευθυντές του ΠΑΟΚ διέπραξαν ποδοσφαρικά τερατουργήματα, στερώντας το δικαίωμα και την ευκαιρία της κεκτημένης ταχύτητας από το νταμπλ. Αλλοίωσαν και αποσάθρωσαν το ποιοτικό του ρόστερ, δίνοντας τη δυνατότητα στους αναταγωνιστές του να εκμεταλλευτούν το κενό που δημιουργήθηκε.
Μπορεί να τα έχουμε ξαναγράψει κάποια πράγματα. Και μάλιστα στην ώρα τους. Τότε που ήταν ζεστό και κολλούσε το σίδερο, όπως λέει και θυμόσοφος λαός. Ποιος μας άκουγε όμως; Ποιος σήκωσε μαζί μας τη φωνή του για να προειδοποιήσει τους απερίσκεπτους όταν προχωρούσαν σε εκείνες τις ολέθριες γκάφες τους; Να τους κάνει έστω και μια απλή σύσταση βρε αδερφέ, ότι αυτό που προσπαθούσαν δεν ήταν τίποτε άλλο από το να σφίγγουν την θηλιά στο λαιμό τους ή από το να πυροβολούν τα ίδια τους τα πόδια. Καμία αντίδραση. Υπήρξαν κάποιες λίγες και ανάμεσα τους και η δική μας, η μέχρι παρεξηγήσεως εμμονική που χτυπούσε διαρκώς το καμπανάκι του κινδύνου. Και να ήταν μόνον αυτό; Από πάνω είχαμε και την ακραία αβάντα του υπερθεματισμού και των συγκαλύψεων με την καραμέλα του οικονομικού εξορθολογισμού να επιστρατεύεται όχι μόνο εκεί που σωστά έπρεπε να χρησιμοποιηθεί, αλλά και στην κάθε... μακακία που έβγαζε μάτια και προκαλούσε δικαιολογημένα καχυποψίες, αλλά και οργή στον κόσμο του ΠΑΟΚ.
Το κακό ξεκίνησε μετά την αποχώρηση του Λουτσέσκου και τις πρώτες κινήσεις του διαδόχου του, ο οποίος συνεργαζόμενος άψογα όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων με τον απελθόντα (τελούντα υπό απόλυση για αρκετό διάστημα) τότε τεχνικό διευθυντή Μάριο Μπράνκο (σ.σ για τον οποίο ο Γιώργος Κούδας είχε πει: «είναι ο δεν υπάρχω») και στη συνέχεια τον Γερμανό Όλαφ Ρέμπε αποκαλούμενο μάλιστα και μετρ των πωλήσεων (!!!) κατάφεραν - γιατί περί κατορθώματος πρόκειται – να αποσυντονίσουν και να απορρυθμίσουν τα πάντα, αποσαθρώνοντας στην κυριολεξία το εκτός συναγωνισμού ποιοτικό ρόστερ της ομάδας που κατέκτησε το διπλό νταμπλ (αν συνυπολογίσουμε και το κλεμμένο). Κάτι που είχε σαν συνέπεια η ομάδα να στερηθεί της ψυχολογίας και του αέρα της κεκτημένης ταχύτητας που υπήρχε από τις μεγάλες επιτυχίες της. Θα μείνουν στην ιστορία οι περήφανες πωλήσεις για ψίχουλα πολύτιμων μονάδων και η αντικατάσταση τους στο σύνολο τους, πριν μιας εξαιρέσεως, από παλτά. Εξαφανίστηκαν εν ριπή οφθαλμού μονάδες όπως ο Πέλκας, ο Άκπομ, ο Λημνιός, ο Μαουρίσιο, ο Μάτος, ο Μίσιτς και ευτυχώς διασώθηκε την τελευταία στιγμή ο Βιεϊρίνια.
Χωρίς να αναφερθούμε στο αγωνιστικό κομμάτι εκείνης της εποχής που ξήλωναν τα πάντα κόουτς και τεχνικοί διευθυντές, εμείς αναζητούσαμε όπως και ο κόσμος του ΠΑΟΚ την αφορμή γιατί γινόντουσαν όλα αυτά. Ψάχναμε να βρούμε ποιο ήταν το σκεπτικό τους. Τελικά καταλήξαμε στην άποψη ότι το πιο πιθανό ήταν ότι οι συγκεκριμένοι επιθυμούσαν να «διαγράψουν» από τη μνήμη των ΠΑΟΚτσήδων την θρυλική ομάδα του νταμπλ. Κι αυτό γιατί η θύμιση της και η εικόνα της, τους προκαλούσε φόβο και δέος. Το πιο πιθανό όμως είναι ότι τους προκαλούσε φθόνο και μίσος. Έπρεπε πάση θυσία να απαλλαγούν από το φάντασμα της. Έτσι ξεκίνησαν την επιχείριση της απαξίωσης της.
Για να μην σας κουράζω με λεπτομέρειες και αναφορές των όσων τραγικών και ασυγχώρητων λαθών προκάλεσαν ζημιά στον ΠΑΟΚ οι δύο τεχνικοί διευθυντές και εν μέρει ο Πορτογάλος κόουτς, ας έρθουμε για λίγο στα σημερινά και σε όσα ιδιαίτερα ακούστηκαν ή γράφτηκαν για τον προχθεσινό αγώνα. Στο χθεσινό μας σχόλιο καταθέσαμε τις απόψεις μας για αυτά που είδαμε και προσθέσαμε τα συμπεράσματα μας, κάτι που συνηθίζουμε αλλά και που οφείλουμε να το κάνουμε. Οι συγκρίσεις και οι συσχετισμοί πάντοτε πιστεύουμε ότι βοηθούν για να κατασταλλάξουν ακροατές ή αναγνώστες σε ένα συμπέρασμα. Και να το συνδυάσουν αυτό το συμπέρασμα με όσα είδαν και οι ίδιοι. Ως εκ τούτου κι επικεντρωμένοι σε μια δήλωση του Πάμπλο Γκαρσία που προφανώς σε κάποιους δεν άρεσε ή από άλλους αμφισβητήθηκε, έχουμε να πούμε τα εξής: Ο Πάμπλο Γκαρσία όταν είπε πως «είδατε πως η διαφορά αναμέσα στις δύο ομάδες δεν είναι αυτή που διακινείται και πως αυτό φάνηκε στο παιχνίδι ολοκάθαρα», εννοούσε τη συνολική εικόνα και αποτίμηση του 90λεπτου. Δεν μιλούσε για την διαφορά του ρόστερ όπως έχει διαμορφωθεί αυτή τη στγμή. Γιατί από τη μια μεριά υπήρξε σταθερότητα (Ολυμπιακός) και από την άλλη η στρεβλή και αυτοκαταστροφική διαχείριση που έκανε μεγάλη ζημιά (ΠΑΟΚ). Ωστόσο δεν ξέρουμε εάν δεν κάθισε καλά αυτό που είπε ο «Κανάριο», το ότι ήμασταν καλύτεροι από αυτούς που εσείς (προφανώς) υποστηρίζετε και πάτε με τα χίλια. Επ΄ αυτού νομίζω πως δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Ούτε ελπίζω κι από τη NOVA.
ΥΓ1: Όσο για την αποθέωση του Ουάρντα; Ο κόσμος έχει μνήμη και θυμάται. Δεν ξέχασε ποιοι ήταν εκείνοι που αγωνίστηκαν για την επιστροφή του και ποιοι τον είχαν πετάξει στα σκουπίδια. Το ίδιο θυμάται τι ακριβώς συνέβη στην περιπέτεια της επιστροφής του Βιεϊρίνια. Οι γνωρίζοντες καλά τα όσα συμβαίνουν στην ποδοσφαιρική ΠΑΟΚτσήδικη Ιερουσαλήμ, υποστηρίζουν πως την επιστροφή του Αμρ την πιστώνεται ο Γιώργος Σαββίδης και την αντίστοιχη του Βιεϊρίνια ο πατέρας του.
ΥΓ2: Εξόχως σημαντικά αλλά και σοφά ήταν όσα είπε στην παρέα του ο Γιάννης Μιχαλήτσος για το παιχνίδι της Τετάρτης. Συγκεκριμένα ανέφερε πως τα χαρακτηριστικότερα σημεία που θα πρέπει να σταθεί κάποιος σε αυτόν τον αγώνα είναι η φάση που ο Ουάρντα διεκδικεί, παίρνει κεφαλιά και νικά κατά κράτος τον γιγαντόσωμο Μπα και ανοίγει το δρόμο για το 1-0 και το άλλο ότι οι δυο μπακ του ΠΑΟΚ Βιεϊρίνια και Γιανούλης μπορεί να μην είχαν επελάσεις πολλές, αλλά είχαν περιορίσει στο μηδέν σχεδόν τις άκρες του Ολυμπιακού.
