Χαίρομαι όταν δημοσιογράφοι (πραγματικοί δημοσιογράφοι) βρίσκουν δουλειά αυτή τη δύσκολη χρονική περίοδο. Ο κλάδος μαστίζεται από την ανεργία και οι θέσεις εργασίας μειώνονται συνεχώς.
Για την ακρίβεια, μειώνονται οι πραγματικές θέσεις εργασίας για πραγματικούς δημοσιογράφους, λόγω της δραματικής υποχώρησης των έντυπων Μ.Μ.Ε. και δημιουργούνται ψευτοθέσεις με ψευτοαμοιβές για δημοσιογράφους απαίδευτους και αγράμματους που εξυπηρετούν τη ροή ειδήσεων στις… άπειρες ιστοσελίδες που απέκτησε η Ψωροκώσταινα Ελλάς, αντιγράφοντας ο ένας τον άλλο.
Με ικανοποιεί, λοιπόν, το να υπάρχει η δημόσια ραδιοτηλεόραση, η οποία δεν είναι ιδιωτική επιχείρηση και δεν τσιγκουνεύεται σε αριθμό θέσεων και ύψος αμοιβών, οπότε βολεύει αξιοπρεπώς κάμποσους δημοσιογράφους (και όχι μόνο), από την άλλη, όμως, με εξοργίζει το να πέφτω συνεχώς σε διαφορετικούς παρουσιαστές ενημερωτικών εκπομπών και διαφορετικούς ρεπόρτερ κάθε φορά που πατάω το τηλεκοντρόλ για να ενημερωθώ από κρατικό κανάλι.
Υπάρχει ένας… ατέλειωτος στρατός δημοσιογράφων στην ΕΡΤ, που προφανώς υπερ-πλεονάζει σε σχέση με τον όγκο δουλειάς και τις εκπομπές που μεταδίδονται. Ας μην το κουράσουμε. Το ότι η ΕΡΤ αμείβει 2.500 υπαλλήλους (κάθε ειδικότητας) μιλάει από μόνο του.
Παρά τη συναδελφική αλληλεγγύη και παρά την επίγνωση της δραματικής κατάστασης που επικρατεί στον κλάδο, θεωρώ ότι αυτό το 2.500 είναι ένας αριθμός – πρόκληση. Και είναι μια πρόκληση που γίνεται μεγαλύτερη αν αναλογιστούμε ότι πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους (κάθε ειδικότητας, ξαναλέω) προσλήφθηκαν από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους και για να τακτοποιηθούν “κολλητοί” και “ημέτεροι”.
Θεωρώ λογικό από κάθε άποψη να ασχοληθεί η νέα κυβέρνηση, κατά προτεραιότητα με το θέμα της ΕΡΤ και ήδη ο Κυριάκος Μητσοτάκης άρχισε από χθες να ασχολείται επίσημα, λαμβάνοντας σε σύσκεψη μια πρώτη ενημέρωση.
Τίθενται δύο ζητήματα, τα οποία είναι κομβικά. Η αξιοπιστία της δημόσιας τηλεόρασης και οι δαπάνες της. Και στους δύο τομείς χρειάζονται οπωσδήποτε διορθωτικές παρεμβάσεις.
Ελπίζω, όμως, να μην πάρει δρεπάνι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας για να θερίσει ρεβανσιστικά ό,τι και όποιους βρει μπροστά της. Να κάνει ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΑ τις επιλογές της σε έμψυχο δυναμικό και ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΑ τις παρεμβάσεις της στον οικονομικά τομέα. Και, προς Θεού: Δεν έχουμε καμία ανάγκη να πάμε από τη ροζ προπαγάνδα στη γαλάζια προπαγάνδα. Φτάνει τόσο με την ελεγχόμενη και κατευθυνόμενη ΕΡΤ που παπαγαλίζει τις δράσεις και τις θέσεις των εκάστοτε κυβερνώντων και βιάζει την κοινή νοημοσύνη με τις τοποθετήσεις εγκάθετων που εξοφλούν με συνέπεια πειθήνιων οργάνων τα γραμμάτια για την πρόσληψή τους.
Η ΕΡΤ ανήκει σε όλους τους Ελληνες, συντηρείται από όλους τους Ελληνες και όλοι οι Ελληνες απαιτούν να είναι ουδέτερη και αντικειμενική. Και κάτι ακόμη: Καιρός είναι, επιτέλους, να αναπτύξει τους μηχανισμούς για την εξασφάλιση εσόδων που θα υπερκαλύπτουν τα έξοδά της. Να λειτουργήσει στα πρότυπα μιας ιδιωτικής επιχείρησης που δεν είναι κρατικοδίαιτη και πασχίζει να έχει κέρδη, όχι ζημίες...
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport
