Aγαπητή Metrosport
Νέλσον Ολιβέιρα επέλεξε για φορ ο Λουτσέσκου, Νέλσον Ολιβέιρα τού πήραν. Γιάσμιν Κούρτιτς επέλεξε για χαφ ο Λουτσέσκου, Γιάσμιν Κούρτιτς τού πήραν.
Και τα δύο ονόματα τα βρήκε ο Ρουμάνος στις λίστες που του παρουσίασαν οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ. Ηταν, για να μη γίνει καμία παρεξήγηση, γραμμένα ονόματα παικτών τους οποίους ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να αποκτήσει χωρίς να τους αγοράσει. Χωρίς, δηλαδή, να χρειαστεί να πληρώσει τις ομάδες τους. Με άλλα λόγια, ήταν όλες επιλογές χαμηλού κόστους, όπως ήταν βέβαια και ο Λούκας Τέιλορ.
Αυτός είναι ο ένας από τους δύο λόγους για τους οποίους αντιμετωπίζονται με κάποια δυσπιστία οι μέχρι τώρα μεταγραφικές επιλογές του ΠΑΟΚ. Ο άλλος είναι το γεγονός ότι τον Τέιλορ δεν τον ήξερε κανείς, τον Κούρτιτς τον ξέρουν ελάχιστοι και τον Ολιβέιρα της ΑΕΚ τον ξέρουν όλοι, αλλά είναι αδύνατο να έχουν καλή άποψη για την αξία του.
Εχω τη γνώμη ότι ο πρώτος λόγος δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Πρώτα-πρώτα, ναι, ο ΠΑΟΚ δεν μπορεί να κάνει πέντε-έξι μεταγραφές και όλοι να είναι παίκτες που θα τους αγοράσει. Δεν θα έφταναν ούτε 20, ούτε ίσως και 30 εκατομμύρια. Υστερα, το πόσα ξοδεύεις για να πάρεις, δεν σημαίνει απολύτως τίποτε. Ανέκαθεν πίστευα στις έξυπνες μεταγραφές. Εκείνες που κοστίζουν ελάχιστα, αλλά οι παίκτες που αποκτάς αποδεικνύονται λίρα 100. Αυτό είναι επιτυχία. Να πάρεις παίκτη που θα σου προσφέρει χωρίς να σου κοστίσει πολλά.
Πάμε τώρα σ' αυτούς καθεαυτούς τους τρεις παίκτες. Ο Τέιλορ είναι προφανές ότι αποκτήθηκε για να υπάρχει μια ακόμη εναλλακτική λύση στους πλάγιους μπακ και όχι για βασικός. Ο Ολιβέιρα, όπως εξήγησε ο Λουτσέσκου, αποκτήθηκε γιατί έχει τελείως διαφορετικά χαρακτηριστικά από τον Σφιντέρσκι, οπότε θα παίζει πότε ο ένας, πότε ο άλλος, ανάλογα με τον αντίπαλο και τις συνθήκες ενός αγώνα, αλλά κάλλιστα μπορούν να παίζουν και οι δύο μαζί, όποτε αυτό χρειάζεται. Θα μπορούσε να γίνει μια καλύτερη επιλογή; Σίγουρα ναι. Αλλά μέσα από αρκετούς παίκτες, αυτόν διάλεξε ο Λουτσέσκου.
Οσο για τον Κούρτιτς, συμπλήρωσε μια 10ετία στην Ιταλία, παίζοντας σε Παλέρμο, Βαρέζε, Σασουόλο, Τορίνο, Φιορεντίνα, Αταλάντα, Σπαλ και Πάρμα. Ναι, ούτε στη Γιουβέντους, ούτε στη Μίλαν, ούτε στην Ιντερ, ούτε στη Νάπλι, ούτε στη Ρόμα. Και όχι κάθε χρόνο στη Serie A. Αλλά το ερώτημα είναι αν θα μπορούσε ο ΠΑΟΚ και κάθε ΠΑΟΚ να αγοράσει έναν μεγάλο παίκτη από τους μεγάλους της Ιταλίας. Η απάντηση προφανής: Οχι. Ούτε καν να τον πλησιάσει θα μπορούσε, αν έμενε ελεύθερος, γιατί προηγούνται πολλές άλλες ευρωπαικές ομάδες με ταμεία που ξεχειλίζουν από χρήμα και προσφέρουν και άλλα κίνητρα που το δκαιολογημένα κακόφημο ελληνικό ποδόσφαιρο δεν διαθέτει.
Ας είμαστε, λοιπόν, ρεαλιστές. Και ας περιμένουμε να δούμε αν οι επιλογές θα δικαιωθούν στην πράξη. Τουλάχιστον αυτή τη φορά ξέρουμε ότι όλοι οι παίκτες επιλέγονται από τον προπονητή και δεν τους φορτώνει στην καμπούρα του ο κάθε άσχετος.
ΥΓ. Επίσης, ας περιμένουμε και τις επόμενες κινήσεις. Αυτές τις “τρεις-τέσσερις” που είπε ο Ρουμάνος. Ισως να ειναι και οι πιο σημαντικές...
