Χθεσινή «διαρροή» από την ΠΑΕ ΠΑΟΚ ανέφερε ότι έχουν κατατεθεί προτάσεις για τον Χρήστο Τζόλη, αλλά ο παίκτης δεν είναι προς πώληση. Βερεσέ το ακούω. Προφανώς δεν είναι προς πώληση ΤΩΡΑ. Διότι τώρα τα χρήματα είναι λίγα. Ενώ το καλοκαίρι θα είναι περισσότερα. Και το μεθεπόμενο καλοκαίρι πολλά περισσότερα. Τόσο χρονικό περιθώριο δίνω στην παραμονή του Τζόλη στον ΠΑΟΚ. Το πολύ μέχρι το καλοκαίρι του 2022. Μέχρι τότε θεωρώ βέβαιο ότι θα έχει γίνει τάληρα. Αν βέβαια εξακολουθήσει να βγάζει μάτια και αν η ΠΑΕ ΠΑΟΚ δεν αλλάξει ρότα, ώστε είτε να μπορεί κρατά τον κάθε Τζόλη, είτε όταν πουλάει έναν Τζόλη να έχει έτοιμους άλλους δύο.
Σας καλώ να απαντήσουμε σε ένα απλό ερώτημα: Ποιο λόγο θα είχε ο ΠΑΟΚ να μην πουλήσει τώρα τον Τζόλη αν υπήρχε ομάδα που θα πρόσφερε 15 ή 20 εκατομμύρια; Θα ήθελε να τον κρατήσει για να πάρει το Πρωτάθλημα; Θα τον κρατούσε για να προχωρήσει περισσότερο στο Τσάμπιονς Λιγκ ή το Γιουρόπα Λιγκ; Η, μήπως, αν υποτεθεί ότι η ομάδα είναι ικανή να πάρει το Κύπελλο, θα το χάσει επειδή δεν θα έχει τον Τζόλη; Αστεία πράγματα.
Αλλά, βέβαια, το θέμα δεν είναι αν και πότε θα πουληθεί ο Τζόλης. Είναι να γίνει επιτέλους στον ΠΑΟΚ αυτό που δεν έγινε ποτέ επί Ιβάν Σαββίδη. Να βάλουν κάτω ένα συγκεκριμένο πλάνο και να το ακολουθήσουν πιστά. Να αποφασίσουν τι ακριβώς θέλουν, να θέσουν συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα και να βρουν ανθρώπους ικανούς να υπηρετήσουν τον σχεδιασμό.
Εκατό φορές μας έχουν μιλήσει στον ΠΑΟΚ για πλάνα και για πρότζεκτ, αλλά στην πράξη αποδείχτηκε ότι ποτέ δεν υπήρχε πλάνο και ποτέ δεν υπήρχε πρότζεκτ. Κι αν υπήρχαν, ξεχάστηκαν μέσα σε ελάχιστους μήνες. Αλλά για ποια πρότζεκτ να συζητάμε όταν δεν έγιναν συγκροτημένες κινήσεις ούτε καν σε μία μεταγραφική περίοδο; Μεταγραφές καλές βγήκαν, κατά καιρούς, αλλά ήταν ελάχιστες μέσα στο πλήθος των παικτών που αλόγιστα (και πάντα καθυστερημένα) αποκτήθηκαν. Και, βέβαια, πολλοί από τους καλούς παίκτες που προέκυψαν από μεταγραφές, κάποια στιγμή, πολύ σύντομα, πουλήθηκαν. Με άλλα λόγια, άρτζι, μπούρτζι και λουλάς...
Αν κάποιοι νεότεροι αναρωτιούνται τι σημαίνει αυτή η φράση, διευκρινίζω: Μια κατάσταση με γεγονότα ή λόγους που δεν έχουν καμία συνοχή. Αλλιώς, άλλα αντ' άλλων. Αλλιώς, μια κατάσταση πανικού και ανοργανωσιάς. Όλα μαζί ισχύουν για τον ΠΑΟΚ του Ιβάν. Και όχι μόνο στις μεταγραφές, φυσικά. Καμία λογική, καμία συνοχή, μπόλικος πανικός και παντελής έλλειψη οργάνωσης. Αν δεν υπήρχαν αυτές οι διοικητικές αδυναμίες, ο εύρωστος οικονομικά ΠΑΟΚ του Ιβάν θα είχε μονοπωλήσει τους τίτλους στην Ελλάδα τουλάχιστον τα τελευταία πέντε-έξι χρόνια και στην Ευρώπη θα είχε περάσει τουλάχιστον δυο-τρεις φορές στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ.
Ναι, αν δεν εμφανιζόταν ο Ιβάν, ένας Θεός ξέρει ποια θα ήταν η μοίρα του κατεστραμμένου οικονομικά ΠΑΟΚ. Ναι, ο Ιβάν είναι ο ευεργέτης του ΠΑΟΚ. Ναι, στα χρόνια του Ιβάν, ο ΠΑΟΚ κατέκτησε, αναλογικά, τους περισσότερους τίτλους στην ιστορία του. Αλλά είναι κρίμα αυτός ο ΠΑΟΚ να μην μπορεί να κατακτήσει αυτά που του αξίζουν επειδή δίπλα στην οικονομική άνεση του ιδιοκτήτη του δεν υπάρχουν η οργάνωση και οι κατάλληλοι άνθρωποι που ξέρουν να δημιουργήσουν μια μεγάλη ομάδα και να τη διατηρήσουν σε υψηλό επίπεδο.
Και είναι δυο φορές κρίμα να μην είναι ο ΠΑΟΚ ο απόλυτος πρωταγωνιστής στο ελληνικό ποδόσφαιρο αυτή την εποχή, με δεδομένο ότι έχει να αντιμετωπίσει μόνο τον Ολυμπιακό και όχι την ΑΕΚ και τον Παναθηναϊκό, που μέχρι όχι πολύ παλιότερα ήταν εξίσου δυνατοί και ανταγωνιστικοί. Μια ζωή ο ΠΑΟΚ και, μάλιστα, χωρίς να διαθέτει οικονομική ισχύ, είχε να αντιμετωπίσει και τους τρεις «μεγάλους» της Αθήνας. Όλα τα τελευταία χρόνια, διαθέτει οικονομική ισχύ και ο ανταγωνιστής είναι μόνο ένας. Συνεπώς, το να βγαίνει ο ΠΑΟΚ δεύτερος είναι αποτυχία. Το να βγει φέτος, ο μη γένοιτο, τρίτος ή τέταρτος, έχοντας πολύ υψηλότερο μπάτζετ από ΑΕΚ, Παναθηναϊκό και Άρη, θα είναι τραγωδία...
ΥΓ. Εννιά χρόνια τώρα, έχω την ίδια απορία: Είναι τόσο δύσκολο για έναν επιχειρηματία του βεληνεκούς του Ιβάν Σαββίδη να βρει πέντε-έξι ανθρώπους για να υπηρετήσουν επάξια τον δικό του ΠΑΟΚ και τη δική του επένδυση;
