Είναι αυτό που απελπισμένα αναζητεί ο Αρης στα πρώτα αγωνιστικά λεπτά κάθε παιχνιδιού, αυτό που θα ψάξει και απέναντι στον Παναιτωλικό αύριο (16:00) στο «Κλ. Βικελίδης» γιατί αποτελεί τον μοναδικό τρόπο απλοποίησης μιας κατάστασης πριν αυτή γίνει περίπλοκη.
Αυτό δίδαξε τουλάχιστον ο πρότερος (φετινός) βίος του Αρη συμπεριλαμβανομένων μάλιστα και των ευρωπαϊκών αγώνων απέναντι στην Αστάνα. Οποτε η ομάδα του Ακη Μάντζιου μετουσίωσε την κυριαρχία της και απέκτησε προβάδισμα στο σκορ, χαμένη από το γήπεδο δεν βγήκε. Αυτό έγινε στον δεύτερο αγώνα με την Αστάνα ανεξαρτήτως του ότι αποκλείστηκε στην παράταση, κόντρα στον Παναθηναϊκό επίσης το βρήκε στο 10ο λεπτό με τον Αμπουμπακάρ Καμαρά και φρόντισε να θωρακίσει την άμυνά του στην πρώτη νίκη της σεζόν, το ίδιο όμως έκανε και απέναντι στον Ατρόμητο στο Περιστέρι με το τέρμα του Ντάνιελ Μαντσίνι.
Γενικώς η (μη) αξιοποίηση των πρώτων 1-2 φάσεων εμπεριέχουν ακριβό τίμημα για τους «κίτρινους» με πιο χαρακτηριστική περίπτωση αυτή με τον Απόλλων Σμύρνης στη λευκή ισοπαλία στο «Κλ. Βικελίδης». Η πορεία εκείνου του αγώνα θα ήταν εντελώς διαφορετική αν ο Καμαρά αξιοποιούσε τη μοναδική στιγμή του 4ου λεπτού. Κάτι αντίστοιχο ισχύει και στον εντός έδρας αγώνα με τον ΟΦΗ όπου τα σώματα των παικτών της κρητικής ομάδας «στέρησαν» από τον Ντάνιελ Σούντγκρεν το πρώτο γκολ στη σεζόν. Ομοίως και στη Νίκαια όπου πέρασαν ανεκμετάλλευτες τρεις σημαντικές στιγμές στο πρώτο ημίχρονο με τον Ιωνικό.
Η συνέχεια είναι γνωστή και ως ένα βαθμό μπορεί να χαρακτηριστεί και αναμενόμενη, δεδομένης της δυσκολίας που αντιμετωπίζουν οι «κίτρινοι» απέναντι στις κλειστές άμυνες κι αυτές των ΟΦΗ, Ιωνικού και Απόλλωνα Σμύρνης, δεν έκλεισαν απλά αλλά … έστησαν κοτζαμάν λεωφορείο μπροστά στην περιοχή τους στον βωμό της εξασφάλισης αποτελέσματος. Η αλήθεια είναι ότι (μέχρι στιγμής) ο Παναιτωλικός δεν έχει εκδηλώσει τέτοιου είδους συνήθειες, πράγμα ουδόλως αφύσικο βάσει της επιθετικής φιλοσοφίας του προπονητή του Γιάννη Αναστασίου, επειδή όμως υπάρχει και το ρητό περί του σκοπού που αγιάζει τα μέσα, το σπουδαιότερο για τον Αρη είναι να μην φτάσει και πάλι στο σημείο για να αγκομαχά για το προβάδισμα.
Επί του τελευταίου, υπάρχει και ως παράδειγμα, το μεγαλύτερο μέρος της περσινής χρονιάς όπου, όποτε η ομάδα του Ακη Μάντζιου είχε το γρήγορο γκολ ή εν πάση περιπτώσει αποκτούσε το προβάδισμα, συνήθως έφευγε με τους βαθμούς της νίκης από τον αγωνιστικό χώρο, ανεξαρτήτως έδρας.
