Από τη στιγμή που Άρης και Παναθηναϊκός τερμάτισαν από τις θέσεις 1-6 στο πρωτάθλημα της Stoiximan Super League, ήταν θέμα χρόνου να συγκρουστούν δύο φορές στα play off. Η τρίτη και... τελική είναι για διαφορετικό θεσμό. Πρόσωπα κοινά θα υπάρχουν -είναι αναπόφευκτο- οι καταστάσεις όμως είναι ασαφείς και δεν θα είναι οι ίδιες με το ματς της Λεωφόρου.
Οι «κιτρινόμαυροι» ηττήθηκαν στο Χαριλάου από τους «πράσινους» και χθες (28/4) έφυγαν με νίκη από τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, ωστόσο οι μεταξύ τους διαφορές τακτοποιήθηκαν μόνο σε ό,τι έχει να κάνει με το πρωτάθλημα.
Απομένει ο τελικός Κυπέλλου, όπου τα πράγματα, θα είναι διαφορετικά και για τους δύο.
Οι «ιδέες» περί «πρόβας τελικού» δεν έχουν καμία νοηματική αξία, μηδενική ουσία και όσοι τα «διαβάζουν» τοιουτοτρόπως μάλλον το κάνουν μονόπλευρα.
Δηλαδή, στο εύκολο συμπέρασμα -βάσει του χθεσινού αποτελέσματος- ο Άρης «έχει» τον Παναθηναϊκό, επειδή κέρδισε με 0-1 στην Αθήνα;
Ας υποθέσουμε ότι η ομάδα του Μάντζιου δεν... βλεπόταν και έχανε με 3-0.
Οι... μονόπλευροι τι θα έβγαινα να πουν;
«Χαμένος από χέρι» στον τελικό κόντρα στον Παναθηναϊκό του Τερίμ και «καλύτερα να μην πάει Βόλο;».
Λίγο... ταβάνι δεν βλάπτει στην αμετροέπεια.
Ο Άρης ξέρει τον Παναθηναϊκό, όπως συμβαίνει και το αντίστροφο.
Πολλά από τα πρόσωπα, που έπαιξαν χθες στο χορτάρι του «Απ. Νικολαΐδης», θα παίξουν και στον Βόλο αλλά το background δεν θα έχει καμία σύνδεση με ο,τιδήποτε που θυμίζει αγώνα πρωταθλήματος.
Οι καταστάσεις σε ένα τελικό δεν μπορούν να συγκριθούν, ούτε υπό τη μορφή αστείου, με όσα συμβαίνουν μεταξύ ομάδων για ένα τελείως διαφορετικό θεσμό, που τα κίνητρα είναι διαφορετικά.
Στα play off, ο Θεός του Πολέμου δεν έχει αγωνιστικό ή βαθμολογικό κίνητρο, ενώ οι περισσότεροι αντίπαλοί του, πλην Λαμίας, έχουν και μάλιστα υψηλό.
Αντιθέτως, στον τελικό θα έχει το μέγιστο.
Τίθεται θέμα σύγκρισης;
Ακόμη κι αν έβγαινε τακτικά στον Τερίμ η «φουλ επίθεση» στο δεύτερο ημίχρονο και κατάφερνε να πάρει... κάτι, οι πάντες θα έβλεπαν ότι ο Παναθηναϊκός έχει τρωτά σημεία, έχει αδυναμίες, τις οποίες εντόπισε το επιτελείο του Άρη.
Ακόμη κι αν στο παιχνίδι του «Κλ. Βικελίδης», στις 9 Απριλίου, ο Άρης έκανε γκολ κάποιες από τις 22 τελικές, κι ας έχανε πάλι το ματς, πάλι το συμπέρασμα θα ήταν ο πως, φέτος, όταν ο Μάντζιος κάνει καλό διάβασμα του αντιπάλου, τότε ο Άρης μπορεί να γίνει έως και φαβορί, ειδικά σε ντέρμπι. Κι ας μην το λέει... παραέξω. Και χθες, το «Τριφύλλι» 22 τελικές είχε, αλλά γκολ δεν έβαλε.
Ό,τι έγινε μεταξύ των δύο ομάδων, στο επίπεδο, που δεν αφορά τελικό άλλης διοργάνωσης, έχει τελειώσει.
Τα μελλούμενα είναι ασαφή, γιατί ασαφείς είναι -εκ των πραγμάτων- οι συνθήκες.
Άλλο γήπεδο, παρουσία κόσμου ή μη, άλλες συμμετοχές παικτών, αναλόγως επιλογών του κάθε προπονητή, και -συνολικά- άγνωστη η τακτική προσέγγιση των Μάντζιου και Τερίμ.
Και το πολύ βασικό;
Διαφορετική ψυχολογία σε ένα ματς που κρίνεται τίτλος!
Πώς μπορεί να γίνεται κουβεντολόι για «πρόβα τελικού»;
Ο Άρης πήρε «πράγματα» από το χθεσινό ματς, τα οποία έχει όλο το περιθώριο να κρατήσει και να χρησιμοποιήσει σε αγωνιστικό επίπεδο, που εκείνο -σε τελική ανάλυση- ενδιαφέρει τους άμεσα ενδιαφερόμενους.
«Τρόποι» έναντι του Παναθηναϊκού, υπάρχουν και δεν έχουν να κάνουν μόνο με το τελικό αποτέλεσμα στον πίνακα.
