Ασθενές πνεύμα, ασθενής σάρκα. Οσο κι αν ήθελαν το ματς οι παίκτες του Αρη, άλλο τόσο δεν είχαν τον τρόπο να τον πάρουν.
Ο ορισμός της γκέλας στο «Κλ. Βικελίδης» είχε νικητή και ήταν ο Παναιτωλικός. Η ομάδα από το Αγρίνιο κέρδισε έναν πόντο, ενώ ο Αρης έχασε δύο.
Η ιστορία γράφεται από τους παρόντες κι εκείνοι είναι που κρίνονται. Αρα, το να μιλήσουμε για απουσίες είναι άτοπο, διότι η τεχνική ηγεσία έκρινε ότι έπρεπε να δηλώσει δύο ποδοσφαιριστές κόντρα στον Παναιτωλικό (Τζέγκο, Ιωάννου), θεωρώντας ότι το παιχνίδι είναι εύκολο.
Λογική σκέψη, αλλά δεν έπιασε, γιατί ο Αυστραλός κάνει πολλά στο γήπεδο.
Αν εξαιρέσουμε τις αγωνιστικές αδυναμίες, το βασικότερο στοιχείο που δεν είδαμε σε όσους αγωνίστηκαν ήταν η διάθεση σαν να παίζουν το τελευταίο 90λεπτο της καριέρας τους. Αν ο ρυθμός απεικονίζεται σε αριθμούς, τότε ο Θεός του Πολέμου δεν πολέμησε αρκετά.
Τέσσερις τελικές σε όλο το ματς, εκ των οποίων οι τρεις εκτός περιοχής.
Η επιλογή του Μαντσίνι δεν βγήκε στο ελάχιστο. Ο Αργεντινός, σε αντίθεση με άλλα παιχνίδια, δεν έβγαλε ούτε στο ελάχιστο το καλό του πρόσωπο. Οχι μόνο δεν έγινε αισθητός στην περιοχή, δεν έτρεξε προς την μπάλα και δεν άνοιξε -επίσης- διαδρόμους προς τους συμπαίκτες του.
Ο Ματέο Γκαρσία επανήλθε στα μέτρια φετινά του στάνταρ. Επανήλθε μετά τον τραυματισμό του, έπαιξε βασικός, αλλά δεν δικαιολόγησε την παρουσία του.
Μοιραία, τα κάστανα από τη φωτιά κλήθηκε να βγάλει και πάλι ο Γκάμα, έχοντας βοήθειες από τον Μπερτόγλιο.
Οι δυο τους πρωταγωνίστησαν στη φάση που σημάδεψε την αναμέτρηση. Από δική τους συνεργασία προήλθε το ακυρωθέν γκολ του Πορτογάλου, γιατί ο βοηθός Καμπερίδης υπέθεσε ότι κάπου υπάρχει οφ σάιντ. Ανεξαρτήτως, τι λέει το γράμμα του νόμου, σήκωσε το σημαιάκι του όντας σε τελείως λανθασμένη θέση, εξ' ου και το «υπέθεσε».
Η συνέχεια είναι γνωστή. Ο διαιτητής Βάτσιος (υπ)άκουσε στον VAR Μανούχο και κάπως έτσι εξελίχθηκε το ματς.
Ο,τι κι αν συνέβη διαιτητικά, δεν δικαιολογείται η εμφάνιση του Αρη, ο οποίο είχε παραπάνω από 83 λεπτά, για να βάλει το γκολ, που θα του έδινε τη νίκη.
Ο Τραϊανός Δέλλας έκρυψε τα κλειδιά από το πούλμαν στην άμυνα του Παναιτωλικού και οι γηπεδούχοι πάλεψαν με κάποια σουτ να νικήσουν τον Κνετ και το μόνο που έκαναν ήταν να τον αναδείξουν σε MVP.
Μετά το παιχνίδι με τη Λαμία, είπαμε ότι οι διαιτησίες θα παίξουν ρόλο στην κατάταξη της κανονικής διάρκειας. Διακριτικά, γίνεται... δουλίτσα, όμως το timing της κατάστασης των παικτών του Αρη είναι η σημαντικότερη υπόθεση.
Ο Γολγοθάς, όπως είπε και ο Μάντζιος, φτάνει στο τέλος του και, από εδώ και πέρα, ομαλοποιείται η ροή των αγώνων μόνο που, τώρα, ο Αρης πρέπει να σπριντάρει, γιατί έρχεται συνωστισμός στην πεντάδα.
Υ.Γ.1: Η μορφή του παιχνιδιού χρειαζόταν την παρουσία του Μάνου. Από τη στιγμή που ο Μαντσίνι ήταν εκτός κλίματος, ο Έλληνας φορ μπορούσε να δώσει περισσότερα, αν όχι στο σκοράρισμα, τουλάχιστον στο άνοιγμα χώρων. Ο προπονητής του τον άφησε στον πάγκο, αν και στα τελευταία ματς έφτανε στα δίχτυα, έχοντας ανακτήσει και σημαντικό μέρος της ψυχολογίας του.
Υ.Γ.2: Ο Κώστας Μήτρογλου μπορεί να κάνει γκολ, ακόμη κι αν δεν έχει ακουμπήσει μπάλα πιο πριν. Σωστά, πήρε περισσότερο χρόνο από τον Μάντζιο, αλλά οι υπόλοιποι δέκα δεν έβαλαν τον 33χρονο φορ στο παιχνίδι κι έτσι ήταν σαν μην έπαιζε. Ο «Μητρο-γκόλ» θέλει πόδια να τον ταϊσουν, όπερ σημαίνει αλλαγή στον τρόπο που παίζουν οι «κιτρινόμαυροι».
Υ.Γ.3:Δύο μήνες πριν, στις 8 Δεκεμβρίου, η ΠΑΕ εξέδωσε ανακοίνωση στήριξης και εμπιστοσύνης στον Κλάτενμπεργκ. Αντικειμενικά, δεν κέρδισε και πολλά.
