Δύο αγωνιστικές έμεινε γυρισμένος ο διακόπτης, όπως είχε πει ο Άκης Μάντζιος μετά τη νίκη επί του Παναθηναϊκού. Συν 90 λεπτά με αντίπαλο τον Ατρόμητο και ξανά τα ίδια.
Οι έξι βαθμοί στα παιχνίδια -με τις προαναφερθείσες ομάδες- βελτίωσαν τη βαθμολογική θέση του Άρη, αλλά όχι τα δομικά προβλήματα στην ενδεκάδα και κατ' επέκταση τις αγωνιστικές αδυναμίες.
Οι πέντε απουσίες στην αναμέτρηση με τον Απόλλωνα Σμύρνης δεν είναι ο μοναδικός λόγος, για τον οποίο ο διακόπτης από on πήγε off.
Βλέποντας την ενδεκάδα, που παρέταξε ο Μάντζιος, αντιλαμβανόμαστε ότι, επί της ουσίας, όλη η κουβέντα περί απουσιών γίνεται για δύο ποδοσφαιριστές. Τον Φαμπιάνο στο κέντρο της άμυνας και τον Μαντσίνι στη δεξιά πτέρυγα της επίθεσης.
Δηλαδή, ο Άρης παρουσίασε τόσο άσχημη εικόνα, εξαιτίας της έλλειψης δύο παικτών; Γιατί, ακόμη κι αν ο Γκάμα ήταν διαθέσιμος, το πιθανότερο ήταν να ξεκινήσει ο Γκαρσία, ο οποίος ερχόταν με (σχετική) φόρα από το Περιστέρι.
Ο Μπερτόγλιο έπαιξε από ένα 45λεπτο με Ιωνικό και Παναθηναϊκό και αντικαταστάθηκε, γιατί ο προπονητής του έκρινε ότι δεν έπιασε καλή απόδοση, εκτιμώντας ότι ο Ντιαγέ δίνει περισσότερα. Άρα, η απουσία του από το βασικό σχήμα δεν λογίζεται -θεωρητικά- ως πλήγμα. Στην πραγματικότητα, όμως, ήταν και μάλιστα τεράστιο.
Οσον αφορά τον Φαμπιάνο, το κενό του φάνηκε περισσότερο στις στημένες φάσεις και τις προωθήσεις του, παρά στην άμυνα, επειδή ο Άρης δεν θα δεχόταν και μεγάλη πίεση από τη χειρότερη (μαζί με τον Ατρόμητο) επίθεση του Πρωταθλήματος, όπως κι έγινε.
Πρακτικά, το σοβαρότερο πλήγμα αποδείχθηκε το κενό του Μαντσίνι, διότι ο Χαϊροβιτς ήταν ανύπαρκτος, έχασε μεγάλη ευκαιρία να "ακουστεί" και είναι δύσκολο να έχει άλλη στο άμεσο μέλλον. Μήπως ξένισε η εμφάνιση του Βόσνιου; Δύσκολα.
Ακόμη κι έτσι, ο Απόλλων Σμύρνης πέρασε σχετικά εύκολη βραδιά, ερχόμενος στο "Κλ. Βικελίδης". Ταξίδεψε για το Χ, όπως και ο ΟΦΗ, το πήρε και το πήγε στη Ριζούπολη να ξεκουραστεί.
Τα βασικότερα και άλυτα προβλήματα του Άρη, πέρα από το πασιφανές στη δημιουργία και την εκτέλεση, είναι η χημεία και το μονοδιάστατο μεσοεπιθετικό πλάνο, πράγματα που επισημαίνουμε από την αρχή του Πρωταθλήματος, σε βαθμό... παρεξήγησης.
Τα πρόσωπα κάνουν τη χημεία κι αυτή λειτούργησε μόνο σε δύο ματς, στα οποία οι "κιτρινόμαυροι" πήραν έξι βαθμούς.
Όσον αφορά το ένα και μοναδικό πλάνο από τη μέση και μπροστά, είναι απόφαση προπονητή. Εναλλακτικό δεν υπάρχει ούτε για συζήτηση κι έτσι οι ομάδες που έρχονται στο Χαριλάου, για να κλειστούν πίσω, βγαίνουν κερδισμένες.
Ίδια λογική ακολούθησε και ο Απόλλων, διαδεχόμενος ΟΦΗ και Ιωνικό.
Το... τρις εξαμαρτείν είναι too much για τον φετινό Άρη, ο οποίος γκελάρει με υποδεέστερα σύνολα, τη στιγμή που υπολόγιζε να μαζέψει συνολικά 15 βαθμούς. Αντιθέτως, μάζεψε οκτώ.
ΥΓ: Πέντε ημέρες πριν και πάλι στα υστερόγραφα αναφέρθηκα στην παραδοχή σφαλμάτων και τη διάθεση για διόρθωση και αποκατάσταση ανισορροπιών. Προσωρινά κάτι έδειχνε να αλλάζει...
ΥΓ2: Ποια λογική έχει η χρησιμοποίηση του Λούμορ, όταν στον πάγκο υπάρχει ο Ματίγια; Ο Ισπανός δεν έπαιξε ούτε στη Νίκαια, σε ματς που "φώναζε" ότι η ομάδα τον χρειάζεται. Μάθε τέχνη κι άστην.
ΥΓ3: Ποτέ δεν τέθηκαν σε αμφισβήτηση οι μονάδες του ρόστερ, αλλά το ρολάρισμα του συνόλου. Και φτάσαμε Οκτώβρη. Ωμά και ψυχρά, ο Άρης χρειάζεται στην 11άδα τρεις από τις προσθήκες του καλοκαιριού. Μπράμπετς, Φαμπιάνο και Καμαρά.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook
