Το ποδόσφαιρο είναι εικόνα, είναι ήχος είναι και περιεχόμενο. Αν διαθέτεις τα τρία αυτά στοιχεία και ξέρεις να παίζεις σε High Definition, είσαι εντός θέματος και πουλάς. Αν συμβαίνει το αντίθετο, τότε γυρίζεις κανάλια ή τα διαγράφεις τελείως και αλλάζεις το περιεχόμενο.
Στη φάση, που διανύει ο Άρης, δεν μπορεί να αλλάξει πολλά, αλλά ξέρει τι μπορεί να αλλάξει σε μερικούς μήνες από σήμερα.
Στο «Καραϊσκάκης», το περιεχόμενο είχε διαφορετικές λήψεις που σχετιζόταν (ξανά) με επιλογές προσώπων από τον Μαρίνο Ουζουνίδη, σχετιζόταν με τις μυϊκές αδυναμίες, με ποδοσφαιριστές που δεν έχουν λόγο ύπαρξης στο ρόστερ και με Σουηδούς διαιτητές, οι οποίοι στον ελεύθερο χρόνο τους, έρχονται να σφυρίξουν στην Ελλάδα.
Το κομμάτι «διαιτησίας» ο Άρης ούτε μπορεί να το αγγίξει, ούτε μπορεί να το αλλάξει, οπότε ας μείνουμε σε όσα θέλει (;) να αλλάξει «σήμερα» και «αύριο».
Ο Ουζουνίδης έχει στα χέρια του μία μυϊκά καταπονημένη ομάδα, μια ομάδα που βγάζει μονίμως προβλήματα και είναι πολύ πολύ δύσκολο να στρώσει στην πορεία του πρωταθλήματος. Καταπονημένοι και πιεσμένοι οργανισμοί, οι οποίοι, ταλαιπωρούνται στην προσπάθεια να βγάλουν ένταση.
Σε σχέση με το παιχνίδι κόντρα στον ΟΦΗ, οι «κιτρινόμαυροι» είχαν μεγαλύτερη... διάθεση, αλλά βρίσκονται σε δύσκολο timing με απουσίες και έλλειψη εναλλακτικών.
Εναλλακτική δεν είναι ο Κουάισον, που μπήκε αντί του (καλού) Μορόν σε ένα σημείο που ο Άρης έπαιζε με 10, εξαιτίας της αποβολής του Μοντόγια. Ο Ισπανός, αλλού πατά και αλλού βρίσκεται, αλλά είναι μεταξύ εκείνων που παίζουν στον Άρη για το content. Με τον Κουάισον στην 11άδα, ήταν με εννέα.
Στην ίδια κατηγορία -σταθερά- και ο Ροζ. Ο Άρης πληρώνει την παρουσία ενός αμυντικού που το μυαλό του είναι αλλού και που, στα ζόρια, πρώτη επιλογή είναι το λάθος.
Λάθος, που γίνεται, ευκολότερα, στην αμυντική 4άδα, όταν στα «φτερά» υπάρχουν παίκτες, οι οποίοι δεν μαρκάρουν, όπως ο Φετφατζίδης, ο οποίος μπήκε στο ματς... αναγκαστικά, γιατί ο Ντιαντί είναι ένας καταπονημένος οργανισμός 18 ετών.
Ποιοι απέμειναν;
Ο Μόντσου, που το μοντέλο του Άρη, λέει ότι έπρεπε να πληρωθούν 3,5 εκατομμύρια ευρώ στη Βαγιαδολίδ, ο Σιφουέντες που πλέον παίζει και αυτός για το content κι ένας Νταρίντα, ο οποίος προσπαθεί να μπει ξανά στο πλάνο και να δείξει τον δρόμο στην τρέχουσα (;) και επόμενη μεταγραφική περίοδο.
Ο Φρίντεκ, πάλι, έπαιξε ελλείψει Χουάνκαρ, και είναι μια μέση εναλλακτική επιλογή. Όχι ότι ο Χουάνκαρ είναι εντός κλίματος, διαφορετικά ο Άρης δεν θα έψαχνε αριστερό μπακ.
Η μία απουσία, εξαιτίας μυϊκών τραυματισμών, έφερε την άλλη και με τις καραμπόλες ο Ουζουνίδης αναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει ποδοσφαιριστές, που διαφορετικά δεν θα τους έβλεπε.
Εν ολίγοις, το ένα λάθος, φέρνει το άλλο.
Ο Θεός του Πολέμου έχει να επιλέξει μοντέλο ανάπτυξης από εδώ και στο εξής.
Θα επιμείνει στο «combo» ισπανο-λάτιν και πρώην ποδοσφαιριστών ή θα αλλάξει το κουρασμένο και old fashioned αυτό στυλ;
Υ.Γ.1: Στο ρόστερ βρίσκονται ποδοσφαιριστές, οι οποίοι -κανονικά- είναι για λύση συμβολαίου, γιατί παίζουν και προπονούνται μόνο για πάρτη τους και, προφανώς, δεν βοηθούν στα «καλά» αποδυτήρια για τα οποία μίλησε χθες (11/1) ο Ουζουνίδης.
Υ.Γ.2: Ο Κουάισον έχει χάσει ήδη τη φετινή χρονιά, γιατί ο Άρης δεν τον είχε, όταν ο Μορόν ήταν στα κάτω του. Αν το καλοκαίρι μείνει και κάνει κανονική προετοιμασία, το συζητάμε. Η ΠΑΕ τον πληρώνει όμως... επίσης κανονικά. Στο μοντέλο των «ανενεργών».
Υ.Γ.3: Οι μυϊκοί τραυματισμοί δεν είναι ατυχία. Η χρήση της λέξης «ατυχία» είναι η εύκολη κάλυψη πραγμάτων που δεν γίνονται σωστά εκεί που πρέπει, από εκείνους που πρέπει.