Θα είναι αμαρτία να μην πει κανείς για το πόσο σημαντικό ήταν το ελληνικό μπάσκετ με βάση την Θεσσαλονίκη τη δεκαετία του 1980 και του 1990 με κατακτήσεις τίτλων, πρωταθλημάτων και Κυπέλλων.
Από τότε όμως έχουν βυθιστεί στα πολλά οικονομικά προβλήματα και γίνεται μια τεράστια προσπάθεια να απαλλαχθούν από τον βραχνά των οφειλών προς το Δημόσιο και το ΙΚΑ, τους προμηθευτές και όποιον θεώρησε τις ομάδες «τσιφλίκι» του με κακοδιαχείριση και ζημίες χιλιάδων ευρών.
Τα χρόνια που ακολούθησαν μετά το 2000 οι διοικήσεις των ομάδων έκαναν μεγάλο αγώνα, για να εξασφαλίσουν έσοδα και να μειώσουν τις οφειλές. Όλα αυτά είχαν όμως σαν αποτέλεσμα να μειωθεί το αγωνιστικό μπάτζετ και οι ομάδες να είναι ουραγοί στις διακρίσεις. Ναι, η Θεσσαλονίκη έχει μάθει σε καλό και ποιοτικό μπάσκετ, αλλά η φτώχεια δεν μπορεί φέρει μεγάλα ονόματα.
Λοιπόν, οι διοικήσεις της ΚΑΕ Άρης και της ΚΑΕ ΠΑΟΚ ή τούμπαλιν, κάνουν τεράστιο αγώνα για να μειώσουν τα χρέη. Όλο αυτόν τον καιρό σβήνουν μπαν υπερχρεωμένων συμβολαίων, καταχωρούν τηλεοπτικά δικαιώματα, ποντάρουν στη βοήθεια ανώνυμων φιλάθλων που θέλουν να βοηθήσουν και φυσικά στην παρουσία του κόσμου.
Η εικόνα του sold out του Άρη με τον ΠΑΟ και το γεμάτο «Παλατάκι» με τον Άρη είναι θετικά μηνύματα. Ο κόσμος αναγνωρίζει σταδιακά την προσπάθεια που γίνεται και θέλει να είναι κοντά όσο μπορεί.
Ναι, και στις δυο ομάδες τα χρέη έχουν μειωθεί αρκετά και το καλοκαίρι του 2024 θα είναι σε ένα υποφερτό σημείο. Μια προσπάθεια χρόνων και πολλών θυσιών φέρνει χαμόγελα και αισιοδοξία.
Οι δυο ομάδες αρχίζουν και αποκτούν χορηγίες-στηρίγματα με σκοπό να έχουν ακόμη περισσότερες ανάσες. Οπότε, μπορεί να υπάρχει μεγαλύτερο μπάτζετ για το αγωνιστικό και μια ελπίδα για κάτι καλύτερο.
Η συμμετοχή στην Ευρώπη και οι μεγάλες νίκες είναι μονόδρομος. Στηρίξτε τις ομάδες, όσο γίνεται, ίσως να υπάρχει κάτι καλό μπροστά μας.
Τέλος, και για τον μπασκετικό Ηρακλή έχει επανέλθει ένα κλίμα συνέπειας και ηρεμίας με τον ερχομό Μάνσφιλντ. Ο κόσμος στηρίζει όσο μπορεί και στόχος είναι η ομάδα να είναι σα πλέι οφ. Η Ελίτ Λιγκ είναι ένα πολύ απαιτητικό Πρωτάθλημα, έχει δρόμο ακόμη.
*Το σφύριγμα που δεν δόθηκε για τα βήματα στον αγώνα του Άρη με την Ουλμ, θα τα έδιναν και οι διαιτητές που σφυρίζουν σε ερασιτεχνικό. Ας «ξεκαβαλήσουν» οι διαιτητές το «καλάμι» τους και ας ξαναβλέπουν τα λάθη τους, ειδικά σε ευρωπαϊκό ματς!Η υπεροψία δεν βοήθησε ποτέ κανέναν και τα λάθη είναι για να διορθώνονται.
