Στο Metropolis 95.5 και την εκπομπή «Τρίτο Ημίχρονο» φιλοξενήθηκε ο Νίκος Αργυρούλης.
Ο παλαίμαχος Λαρισαίος άσος μίλησε για τις εμπειρίες του με τον Αντώνη Γεωργιάδη που «έφυγε» από τη ζωή σε ηλικά 85 ετών.
Μεταξύ άλλων ο Νίκος Αργυρούλης:
Για τον Αντώνη Γεωργιάδη: «Είχε ταλέντο ο κυρ-Αντώνης, έβρισκε παίκτες, ήταν χαρισματικός. Δημιούργησε πολλούς ποδοσφαιριστές, παίξαμε καλό ποδόσφαιρο. Του οφείλουμε πολλά, ήταν για αυτή τη δουλειά. Ανέλυε κάθε ποδοσφαιρικό σύστημα, μαζί του πήγαμε στον πρώτο τελικό και η ΑΕΛ έπαιξε ένα ποδόσφαιρο διαφορετικό. Με συνεργάτη του τότε τον Γιάννη Μαντζουράκη. Οι βάσεις για την «πολυκατοικία» που λέγεται ΑΕΛ ήταν του κ. Αντώνη. Και του κ. Μαντζουράκη που μετέπειτα μεγαλούργησε σαν προπονητής».
Για τους Έλληνες προπονητές που δέχονται κριτική: «Τότε υπήρχε διαφορετική κοινωνία και άποψη. Δεν υπήρχαν πολλοί ξένοι,. Οι περισσότεροι παίκτες ήταν 8-10 χρόνια μαζί. Σήμερα αλλάζουν 10 παίκτες κάθε σεζόν. Είναι πιο δύσκολα σήμερα. Ο κυρ-Αντώνης ήταν μορφωμένος μιλούσε καλά. Δεν φοβόταν τίποτα, ζητούσε από Μαλουμίδη, Βαλαώρα να μαρκάρουν ψηλά. Οι αντίπαλοι νομίζανε ότι ήμασταν περισσότεροι γιατί ο κ. Γεωργιάδης δεν ήταν της σκοπιμότητας αλλά του θεάματος».
Αν θυμάται κάποιο περιστατικό: «Υπάρχουν πολλά. Ο άνθρωπος αυτός ήταν χάρμα. Καλό ταξίδι να έχει. Τα δυο του παιδιά να τον σκέφτονται να τον αγαπούν και να τον θυμούνται. Με βοήθησε αγωνιστικά όπως και πολλούς άλλους παίκτες. Στον κυρ-Αντώνη θυμάμαι γιατί διάλεξε εμένα στον Πανηλειακό. Μου είπε «σε διάλεξα γιατί διαφέντευες τα αποδυτήρια» και πίστευε ότι θα μπορούσα να επιβληθώ στα νέα παιδιά που είχε ο Πανηλειακός τότε, τον Τζόρτζεβιτς τον Γιαννακόπουλο και άλλους. Ήταν άτυχος με το σοβαρό ατύχημα, αυτά είναι στη ζωή. Όλοι θα φύγουμε κάποτε αλλά να ξέρουμε να εκτιμούμε ανθρώπους που άξιζαν. Αυτό μετράει, ότι έδωσε στο ποδόσφαιρο καλά πράγματα, βοήθησε παίκτες που έκαναν καριέρα. Οι ποδοσφαιριστές εκείνης της εποχής είχαν περισσότερη ποδοσφαιρική αλητεία, ήταν δύσκολο να επιβληθείς. Οι καιροί άλλαξαν και το ποδόσφαιρό μας έχει λοξοδρομήσει. Να εκτιμήσουμε ό,τι μας έδωσε».
