Θα είναι κυριολεκτικά χάσιμο χρόνου να μπούμε στη διαδικασία να αναλύσουμε και το τελευταίο μαρτυρικό παιχνίδι του ΠΑΟΚ στα πλέι οφ. Θα επαναλάβουμε τα ίδια πράγματα που γράφουμε εδώ και αρκετές εβδομάδες για τα κουρασμένα παλικάρια και τους παίκτες χωρίς ταλέντο και προσωπικότητα. Και δεν έχει κανένα νόημα αυτό.
Καλύτερα να ασχοληθούμε με το τι μπορεί να κρατήσει ο ΠΑΟΚ από αυτή τη σεζόν. Επειδή δεν θέλω να μπω στη διαδικασία να κάνω τον ειδικό και να υπογραμμίσω «αυτός ο παίκτης κάνει για τον νέο ΠΑΟΚ και αυτός όχι»-αυτή άλλωστε είναι η κυρίως δουλειά του Φρανκ Άρνεσεν-θα πάω σε κάτι άλλο που δεν χρειάζεται να διαθέτεις δίπλωμα προπονητή για να το αναδείξεις.
Το κέρδος, λοιπόν, του ΠΑΟΚ είναι που αναγκάζεται να χτίσει από την αρχή. Από το μηδένα, χωρίς «ναι μεν και αλλά» που αποτελούσαν την δικαιολογία του τα προηγούμενα χρόνια.
Φέτος, δεν υπάρχουν ούτε οι μείον τρεις του Κυπέλλου, ούτε ο τουρίστας Στεφενς, ούτε ΜΟΝΟ ο κακός Άγγελος ή ο επίσης ΚΑΚΟΣ Βρύζας. ¨η ο αγέλαστος Λιθουανος μάνατζερ του μπάσκετ, Τσιστιακόφ που ήρθε και έκανε μπάχαλο τον ΠΑΟΚ.
Η ευθύνη αγγίζει όλους και πρώτα απ’ όλα τον μεγαλομέτοχο που επί τρεις σεζόν πορευόταν μόνο με την κυκλοθυμία του και ανάλογα με το ποιον σύμβλυλο είχε κάθε φορά δίπλα του να τον επηρεάζει (τις περισσότερες φορές άσχετο με το ποδόσφαιρο).
Δικαιολογίες τέλος, καθώς ο τρόπος με τον οποίο ολοκληρώθηκε η σεζόν αποτελεί το απόλυτο ξεγύμνωμα για τον ΠΑΟΚ και το περιβάλλον του. Τον τρόπο που λειτουργούσε και την νοοτροπία «τον μισθό μας να πάρουμε και έχει ο… Ιβάν» που επικρατούσε.
Ο μεγαλομέτοχος του Δικεφάλου μοιάζει πιο συνειδητοποιημένος από ποτέ άλλοτε για την άγνοιά του. Παρέδωσε τα κλειδιά του αγωνιστικού τμήματος (μέσα σε οικονομικά πλαίσια που ορίζει ο ίδιος) στον Φρανκ Άρνεσεν και κάνει τα πράγματα με την σωστή σειρά. Πρώτα αθλητικός διευθυντής, εντός ωρών προπονητή και μετά προσθαφαιρέσεις στο ρόστερ. Ας ελπίσουμε να μην αλλάξουν οι σκέψεις στην πορεία.
