Αν θέλεις να μάθεις πως σκέπτονται και πως νιώθουν εκεί στην παροικία των επιστημόνων του Σαλιαρέλη και των διαδόχων του Κοσκωτά, δεν έχεις παρά να διαβάσεις του διαπιστευμένους ερυθρόλευκους ινστρούχτορες και συγκεκριμένα τους έμπιστους του αφεντικού.
Παίρνεις τα «ΝΕΑ» και αφαιρείς το μικρό αθλητικό τους ένθετο με τον τίτλο της αλήστου μνήμης σοβαρής εβδομαδιάτικης εφημερίδας «ΟΜΑΔΑ» (θα τρίζουν σίγουρα τα κόκαλα του αείμνηστου Βανδώρου) και χωρίς μεγάλη προσπάθεια σε σύντομο χρονικό διάστημα θα έχεις μια πλήρη εικόνα του ερυθρόλευκου ψυχισμού όχι μόνο του δημοσιογραφικού, αλλά και του οπαδικού.
Κι αυτό γιατί το σύνολο, πλην απειροελάχιστων εξαιρέσεων που προσπαθούν να περισώσουν την «αυτονομία» τους, οι υπόλοιποι προθύμως έχουν ενταχθεί σε μια επιχείρηση που δεν αφορά την υπεύθυνη και αντικειμενική ενημέρωση όπως αυτό επιβάλλει το λειτούργημα της δημοσιογραφίας, αλλά ένα είδος πληροφόρησης υποχρεωμένης να φορέσει συγκεκριμένα καλούπια τα οποία τους επιβάλλει η επαγγελματική τους δραστηριότητα και η σχέση τους με το αφεντικό τους. Είναι ένας αθέλητος καταναγκασμός; Ίσως!
Αυτό το τελευταίο διάστημα που συμβαίνουν εξαιρετικής σημασίας γεγονότα, τα ΜΜΕ του συγκροτήματος Λαμπράκη τα οποία έχουν πέσει στα χέρια του Βαγγέλη Μαρινάκη κατά γενική ομολογία παρουσιάζουν μια ιδιαίτερα μυστηριώδη και περίεργη συμπεριφορά (έστω και νομότυπη) η οποία δείχνει μια μετάλλαξη της ενημέρωσης που στρατεύεται στην εξυπηρέτηση συγκεκριμένων επιχειρηματικών και όχι μόνο συμφερόντων.
Ας το κλείσουμε όμως το θέμα εδώ για να προχωρήσουμε στις πρώτες αντιδράσεις, στην αντεπίθεση δηλαδή του παρακράτους όπως αυτή αποτυπώθηκε σε όλα τα ελεγχόμενα Μέσα από την ερυθρόλευκη προπαγάνδα. Μετά το «σιωπητήριο»… η «επανάσταση».
Η εισήγηση της κυρίας Σπανού που προβλέπει την εφαρμογή του άρθρου 29 οδηγεί στον υποβιβασμό του δαφνοστεφανομένου αλλά και στον ισόβιο αποκλεισμό του μεγάλου αφεντικού. Στην πρώτη γραμμή ο θεωρητικός (Σουζλώφ των ερυθρολεύκων) Καρπετό ο οποίος με μια ολοσέλιδη έκθεση ιδεών που την διακοσμεί για ευνόητους λόγους μια μεγάλη φωτογραφία του Υπουργού Επικρατείας Γιώργου Γεραπετρίτη και με τίτλο «αν ήταν αναγκαίο, έγινε απαραίτητο» γράφει: «Θα υποβιβαστούν ο Ολυμπιακός και Ατρόμητος από την Επιτροπή της Δεοντολογίας της ΕΠΟ όπως έγραφαν χθες εφημερίδες και ιστοσελίδες που χρόνια τώρα ονειρεύονται τέτοιες καταστροφές; Αυτό είναι το μόνο που αποκλείεται: η Επιτροπή Δεοντολογίας δεν βγάζει καμία τελεσίδικη απόφαση. Ό
τι και αν η συγκεκριμένη Επιτροπή αποφάσιζε (αν ασχοληθεί με τη συγκεκριμένη υπόθεση χωρίς να περιμένει την απόφαση του ποινικού δικαστηρίου που είναι σε εξέλιξη, πράγμα μάλλον δύσκολο) την απόφαση θα την πάρει η Επιτροπή Εφέσεων της ΕΠΟ και φυσικά μετά υπάρχει και το CAS. Αν οι παράγοντες του Ολυμπιακού και του Ατρομήτου καταδικαστούν από το ποινικό δικαστήριο, προφανώς οι ομάδες θα έχουν πρόβλημα, αλλά αν αθωωθούν θα είναι απίθανο να υπάρξει αθλητική ποινή.
Οι ποινές για τα στημένα ματς απαιτούν αποδείξεις και σοβαρά στοιχεία: για το Ολυμπιακός – Ατρόμητος υπάρχει μια μαρτυρία του Τάκη Φύσσα που ισχυρίστηκε και στο δικαστήριο ότι κάτι άκουσε και ότι κάποιος κάτι του είπε - μου μοιάζει δύσκολο κάτι τέτοιο να προκαλέσει τιμωρία ομάδων».
Είναι ο ίδιος βέβαια που υποστήριζε μετά πάθους ότι η εισήγηση της ΕΕΑ για την πολυιδιοκτησία είχε δεσμευτικό χαρακτήρα, παρά το γεγονός ότι ακόμη και ο Πρωθυπουργός και ο Υπουργός Επικρατείας με δηλώσεις τους είχαν πει το αντίθετο. Τώρα, ανταγωνιζόμενος στις κυβιστήσεις τον Αλέξη Κούγια, μας λέει ακριβώς το αντίθετο ότι ισχύει για την Επιτροπή Δεοντολογίας.
Ότι δεν έχει δεσμευτικό χαρακτήρα. Παρά το γεγονός ότι ο ίδιος το γνωρίζει πολύ καλά πως όχι μόνο έχει δεσμευτικό χαρακτήρα, αλλά κι επιπρόσθετα ότι έχει τη δυνατότητα αυτή η Επιτροπή να προτείνει ποινές βάση του άρθρου 29 για τα «στημένα», οι οποίες οδηγούν σε υποβιβασμούς συλλόγων και ισόβιους αποκλεισμούς παραγόντων. Και αυτό μπορεί να το κάνει ακόμη και με απλές ενδείξεις και πιθανολογήσεις. Προφανώς ο βαθυστόχαστος «Magic» λησμόνησε την περίπτωση της Φενέρ που πριν από την απόφαση ποινικού δικαστηρίου με βάση τις ενδείξεις και τις πιθανολογήσεις, αποκλείστηκε από την ΟΥΕΦΑ στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Όσο για τη μαρτυρία του Φύσσα, ξέχασε να προσθέσει δίπλα τη μαρτυρία και τα όσα συγκλονιστικά αποκάλυψε ο Σα Πίντο. Όσο για την υπενθύμιση που μας έκανε ότι υπάρχει και η Επιτροπή Εφέσεων της ΕΠΟ, τον ευχαριστούμε γιατί μας προϊδεάζει και μας προετοιμάζει να υποστούμε άλλη μια από τις πολλές δοκιμασίες του παρελθόντος με τα μυστηριώδη αναποδογυρίσματα αποφάσεων που ευνοούσαν μονίμως την ομάδα του λιμανιού. Εδώ κάπου ανταμώνουν δυστυχώς οι σκέψεις μας και οι ανησυχίες μας με τις αντίστοιχες προσδοκίες τις δικές του.
Άρχισε λοιπόν η αντεπίθεση του παρακράτους με τη γνωστή συνταγή που εφαρμόστηκε στην περίπτωση του ΠΑΟΚ, μια συνταγή που αποδείχθηκε πετυχημένη, με απειλές, προειδοποιήσεις και ψυχολογικούς εκβιασμούς προς πάσα κατεύθυνση. Θέλετε πολιτική; Θέλετε δικαστική; Θέλετε οποιαδήποτε άλλη; Για να είστε μέσα υπολογίστε τες όλες. Στο περιθώριο όμως όλων αυτών των σημαντικών γεγονότων του πρόσφατου παρελθόντος, αλλά και των νωπών εξελίξεων, μένουμε με κάποιες επιφυλάξεις αλλά και πολλά ερωτηματικά για την περίεργη και απαθή συμπεριφορά του προέδρου της ΕΠΟ κ. Βαγγέλη Γραμμένου.
Ο οποίος όπως αποδείχθηκε όχι απλά δεν κατάφερε να αφήσει το στίγμα του τόσο στην ομοσπονδία όσο και στο ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά επιπρόσθετα απογοήτευσε όλους όσους περίμεναν από αυτόν να δικαιώσει τον άνθρωπο που του έδωσε την χρυσή ευκαιρία και το δικαίωμα να θρονιαστεί την κορυφαία θεσμική θέση του προέδρου της ΕΠΟ (Ιβάν Σαββίδη).
Δυστυχώς αφομοιώθηκε πολύ γρήγορα από το αθηνοκεντρικό κατεστημένο. Δεν ενοχλήθηκε από αυτό που συνάντησε, αλλά ούτε και ενόχλησε αυτό το στρεβλό που συνάντησε. Δεν χτύπησε το χέρι του στο τραπέζι. Δεν άγγιξε ούτε και την αμαρτωλή ΚΕΔ με τα λαμόγια που την απαρτίζουν. Απογοήτευσε γενικά και υπάρχει και το ενδεχόμενο να απογοητεύτηκε και ο ίδιος. Έκανε το μεγάλο λάθος να μην εμπιστευτεί τους ανθρώπους τους δικούς του. Πήγε στην Αθήνα αθωράκιστος και το πλήρωσε.
Θα μπορούσαν τα πράγματα να είναι διαφορετικά αν αντί για τις αποσκευές του στο ταξίδι του για την Αθήνα, τον συνόδευαν συνεργάτες του που χρόνια ήταν τα στηρίγματα του. Από παράγοντες Βορειοελλαδίτες διαμάντια (περίπτωση Φιλιππιάδη). Δεν το έκανε και έδωσε το δικαίωμα σε κάποιους να χαρακτηρίσουν την θητεία του στην κορυφαία θέση της ομοσπονδίας συνοπτικά: «ήρθε, είδε και… απέρχεται χωρίς να αλλάξει τίποτα». Κρίμα.
ΥΓ1: Ο Καρπετό στη χθεσινή έκθεση ιδεών με την οποία επιχείρησε να αποδομήσει την εισήγηση της κυρίας Σπανού, επικαλέστηκε και δηλώσεις του κ. Κούγια οι οποίες αφορούσαν τον δημοσιογράφο που είχε την γενναιότητα αλλά και την ικανότητα να βγάλει πρώτος την είδηση για τα «στημένα». Εδώ ταιριάζει απόλυτα το: «όμοιος ομοίω και η κοπριά στα λάχανα». Άλλωστε η συμπόρευση έχει εδώ και πολύ καιρό αρχίσει. Τα περί «σκουπιδιών» που έλεγε όμως το αφεντικό του όταν αναφερόταν στον ιδιοκτήτη της ΑΕΛ την εποχή που αλληλοσιχτιριζόντουσαν, ασφαλώς δεν τα έχει ξεχάσει η κοινή γνώμη.
ΥΓ2: Όπως θα διαβάσετε η εισήγηση της κυρίας Σπανού περιλαμβάνει κι άλλα παιχνίδια τα οποία δυστυχώς λαμπρύνονται και αυτά με την συμμετοχή και την παρουσία της δαφνοστεφανομένης ομάδας του λιμανιού και των παραγόντων της.
