Είχε πάθος, είχε επιμονή, ήταν αρκετά καλός στο δεύτερο ημίχρονο ο ΠΑΟΚ, αλλά ήταν άστοχος και δεν είχε την τύχη μαζί του, απέναντι στη... μισή Ριέκα, που ταμπουρώθηκε αμυντικά και λίγο έλειψε να “κλέψει” μία νίκη που σίγουρα δεν θα την άξιζε.
Ο ΠΑΟΚ πλήρωσε το μετριότατο πρώτο ημίχρονο, την αδυναμία του να δημιουργήσει ευκαιρίες σ' αυτό το διάστημα, αλλά και την αναποτελεσματικότητά του στο δεύτερο, όταν και έγινε ο απόλυτος κυρίαρχος του παιχνιδιού. Πάντως, είναι ξεκάθαρο ότι μπορεί να πάρει την πρόκριση στη ρεβάνς, γιατί, λογικά, στην έδρα της η Ριέκα δεν θα παίξει τόσο κλειστά.
Σε όλο το πρώτο ημίχρονο, το μόνο που είδαμε επιθετικά από τον ΠΑΟΚ ήταν οι δύο φορές που απείλησε τη Ριέκα ο Σφιντέρσκι. Την πρώτη με ευκαιρία που δημιούργησε ο ίδιος στον εαυτό του και με ένα σουτ που μόνο από ατυχία δεν πήγε στα δίχτυα και τη δεύτερη με μια στριφτή κεφαλιά που έστειλε όμως την μπάλα στην αγκαλιά του τερματοφύλακα. Κατά τα άλλα, ούτε καν υποψία φάσης υπήρξε κι αυτό γιατί οι παίκτες του ΠΑΟΚ δεν βρήκαν τρόπο να διασπάσουν την πολυπρόσωπη άμυνα της κροατικής ομάδας.
Και όχι μόνο γιατί είχαν μπροστά τους πέντε αμυντικούς και τρεις χαφ να τους ενισχύουν, αλλά και γιατί οι ίδιοι ήταν αργοί και στην κίνηση και στη σκέψη, χωρίς εμπνεύσεις και χωρίς αυτοματισμούς.
Ο Μπίσεσβαρ, ο Ελ Καντουρί, ακόμη και ο Ζίβκοβιτς, που δεν βρήκε ακόμη τον καλό εαυτό του, προσπάθησαν να δημιουργήσουν, αλλά σχεδόν σε όλες τις ενέργειές τους είτε καθυστερούσαν, είτε έχαναν το κοντρόλ, είτε έκαναν λανθασμένες πάσες.
Στο ίδιο μοτίβο και όλοι οι υπόλοιποι, ακόμη και οι αμυντικοί, που έβγαζαν την μπάλα από την περιοχή τους με μεγάλη δσκολία. Κι όλα αυτά γιατί αποδείχτηκε ότι δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν στο ασφυκτικό πρέσινγκ των αντιπάλων τους. Και ακριβώς αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο ο ΠΑΟΚ δέχτηκε το γκολ, πάλι από το πουθενά. Επί ένα λεπτό η μπάλα δεν έβγαινε από δικό του μισό του γηπέδου, τελικά ο Μπίσεσβαρ την πούλησε και ήρθε το ωραίο σουτ του Λεπινίτσα για να γίνει το 0-1.
Πάλι καλά, γιατί θα μπορούσε να είναι το 0-2 αν πιο νωρίς ο Πασχαλάκης δεν έκανε την εκπληκτική απόκρουση μετά την καραμπόλα που άλλαξε την τελευταία στιγμή την πορεία της μπάλας.
Η εικόνα στο δεύτερο ημίχρονο ήταν διαφορετική. Ο ΠΑΟΚ έπαιξε μονότερμα τη Ριέκα, έφτασε τις 20 τελικές, εκτέλεσε 16 κόρνερ και όμως είτε δεν δυσκόλευε τον τερματοφύλακά της (εκτός από μία περίπτωση), είτε δεν έβρισκε στόχο με τα σουτ και τις κεφαλιές που έγιναν και από κοντινή και από μακρινή απόσταση από Σφιντέρσκι, Κούρτιτς, Ζίβκοβιτς, Κούτσια και Σβαμπ.
Αλλά, επειδή θα ήταν άδικο να λήξει αυτό το ματς με ήττα του ΠΑΟΚ, μετά το σφυροκόπημα του δεύτερου ημιχρόνου, ήρθε το αυτογκόλ από τον 20άχρονο Γκάλεσιτς για να διαμορφώσει το 1-1 στο τελευταίο, στην κυριολεξία, δευτερόλεπτο του αγώνα και να αποτρέψει τουλάχιστον την ήττα, αφήνοντας τα πάντα ανοιχτά για τη ρεβάνς στην Κροατία.
Ο ΠΑΟΚ λειτούργησε πολύ καλύτερα στο δεύτερο ημίχρονο με κορυφαίο τον Σβαμπ, που τα έκανε όλα, αλλά και χάρη στην αλλαγή ρόλων μεταξύ Μπίσεσβαρ και Ελ Καντουρί.
Η μπάλα κυκλοφόρησε καλύτερα και έγιναν αρκετοί ουσιαστικοί συνδυασμοί με τον Μπίσεβαρ αριστερά και τον Ελ Καντουρί “10άρι”. Ο Σφιντέρσκι παρέμεινε επικίνδυνος αλλά στάθηκε άτυχος σε δύο ακόμη περιπτώσεις, ο Κούτσιας έδωσε κι άλλη ζωντάνια επιθετικά και ο Βιειρίνια βοήθησε πολύ περισσότερο από το πρώτο ημίχρονο. Σημαντική ήταν η συμβολή και των άλλων αμυντικών, που άρχιζαν τις επιθέσεις από πίσω με μεγαλύτερη άνεση και επέτρεψαν στον Πασχαλάκη να μείνει απλός θεατής του αγώνα σε όλο το δεύτερο ημίχρονο.
ΥΓ 1. Γιατί, άραγε, άφησε δύο αλλαγές για το 90' ο Λουτσέσκου; Αυτό, ειλικρινά, δεν το κατάλαβα.
ΥΓ 2. Ο Γάλλος διαιτητής όχι μόνο σφύριξε όλες τις αμφισβητούμενες διεκδικήσεις υπέρ της Ριέκα, αλλά καταλόγισε και πολλά ανύπαρκτα φάουλ σε βάρος του ΠΑΟΚ.
