Ο τραγικός σχεδιασμός, ένα ακόμη απελπιστικό πρώτο μέρος (σ.σ. μετά από εκείνα με αντιπάλους τη Βοσνία και την Τουρκία) και η ήττα από την Ιταλία, που θα μπορούσε να είναι πολύ πιο βαριά, αποτελούν κοινές παραδοχές, ωστόσο αποτελούν πλέον (αναγκαστικά) παρελθόν στο στρατόπεδο της εθνικής.
Ο ίδιος ο Αγγελος Αναστασιάδης ανέλαβε ξανά την ευθύνη για το στήσιμο και την εικόνα στις δηλώσεις του μετά το τέλος της αναμέτρησης, όμως είναι γεγονός ότι η εν λόγω εικόνα (σ.σ. έλλειψη αγωνιστικού σχεδίου και λανθασμένη διάταξη) τείνει να γίνει συνήθεια, αν και τα αποτελέσματα με Λιχτενστάιν και Βοσνία «καμούφλαραν» κάπως την κατάσταση. Αυτή δεν είναι, όμως, η κατάλληλη στιγμή για αλλαγές.
Ετσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα, η εθνική είναι υποχρεωμένη να στραφεί στο αυριανό παιχνίδι με την Αρμενία. Μπορεί απέναντι στην Ιταλία να υπήρχε θεωρητικά δυνατότητα για δύο αποτελέσματα, ωστόσο απέναντι στους Αρμένιους κάτι τέτοιο δεν υφίσταται, με την αναμέτρηση να θεωρείται «must win».
Δεδομένη, από κει και πέρα, θα πρέπει να θεωρείται και η πρόθεση του ομοσπονδιακού προπονητή να προχωρήσει σε αλλαγές στην ενδεκάδα, αναγνωρίζοντας τα λάθη που έγιναν στο αρχικό σχήμα. Οι μόνοι που θεωρούνται «σίγουροι» -αν και με τον Αγγελο Αναστασιάδη κάτι τέτοιο δεν υφίσταται- είναι οι Μπάρκας, Μανωλάς, Παπασταθόπουλος και Ζέκα. Ολες οι άλλες θέσεις είναι ανοικτές προς διεκδίκηση, ενώ ουδεμία πρόβλεψη μπορεί να γίνει για τον σχηματισμό που θα επιλεγεί...
Αυτός που διεκδικεί θέση βασικού -βάσει λογικής- περισσότερο από κάθε άλλον ποδοσφαιριστή, δεν είναι άλλος από τον Ευθύμη Κουλούρη, τον πρώτο σκόρερ του Πρωταθλήματος, αρκεί, βέβαια, ο Αναστασιάδης να επιλέξει αυτή τη φορά διάταξη με... κανονικό επιθετικό και όχι με «ψευτοεννιάρι» όπως έκανε απέναντι στην Ιταλία, με τον Φορτούνη να αναλαμβάνει τον εν λόγω παντελώς... άχαρο ρόλο.