Στο... μη περαιτέρω πλησιάζει η κατάσταση με τον κορωνοϊό. Τα κρούσματα αυξάνονται, οι διασωληνωμένοι, επίσης, δραματικά μεγαλώνει και ο αριθμός των συνανθρώπων μας που καταλήγουν καθημερινά.
Δεν είναι απλώς άσχημα τα πράγματα. Είναι πάρα πολύ άσχημα. Κι όποιος δεν θέλει να το δει και να το παραδεχθεί, εθελοτυφλεί.
Οι προβλέψεις των επιστημόνων είναι για να σε πιάνει κρύος ιδρώτας. Εκτιμούν ότι από τα τέλη Νοεμβρίου θα έχουμε 100 νεκρούς ημερησίως. Αυτό σημαίνει ότι τα νοσοκομεία, που ήδη έχουν φτάσει στα όριά τους, δεν θα μπορούν να ανταποκριθούν και να προσφέρουν τη φροντίδα που θα χρειάζονται τα σοβαρά περιστατικά, οι ΜΕΘ δεν θα έχουν ούτε μία κλίνη για να διαθέσουν, οι γιατροί θα επιλέγουν με ποιον ασθενή θα δώσουν τη μάχη για να τον σώσουν και για ποιον οι ελπίδες να εναποτίθενται μόνο στον... Θεό.
Ναι, είναι κι αλλού έτσι δύσκολα τα πράγματα. Υπάρχουν και άλλες χώρες στην Ευρώπη που η κατάσταση ξεφεύγει πάλι. Όμως, καλό είναι πρώτα να κοιτάζουμε τα του οίκου μας. Όπου, δυστυχώς, είναι ολοφάνερο ότι πολλά πράγματα δεν πήγαν καλά.
Δεν φτάσαμε τυχαία εδώ. Υποτίθεται ότι μήνες τώρα προετοιμαζόμασταν ώστε αυτή η φάση της πανδημίας να μας βρει τόσο καλά οπλισμένους που να μην ανησυχούμε ούτε για το σύστημα υγείας, ούτε για την οικονομία, ούτε για την ανάγκη επιβολής μέτρων και για τους εμβολιασμένους.
Παρόλα αυτά, το σύστημα υγείας είναι λίγο πριν την κατάρρευση, η αγορά βρίσκεται σε πτώση που, λέγεται πως, σε μία μόνο εβδομάδα μετριέται κοντά στο 40%, ειδικοί εκτιμούν ότι είναι κοντά το κλείσιμο των σχολείων κι ακόμη πιο κοντά να... βουλιάξουν οι τζίροι των καταστημάτων, καθώς τα μέτρα από τη μια η κακή ψυχολογία από την άλλη θα κλείσουν, ούτως ή άλλως, τον κόσμο στα σπίτια τους.
Κι όλα αυτά ενώ τα εμβόλια είναι διαθέσιμα εδώ και 10 μήνες, ο χρόνος για να καταστεί σαφές πως δεν υπάρχει άλλος τρόπος προστασίας -της μεγαλύτερης δυνατής- εκτός από τον εμβολιασμό ήταν πολύς, μεγάλο ήταν και το διάστημα που θα μπορούσε να ενισχυθεί ακόμη περισσότερο το σύστημα υγείας.
Έγιναν όσα έπρεπε, τελικά, ή όχι; Μήπως η διαχείριση, από κάποια στιγμή και μετά, δεν ήταν η ενδεδειγμένη; Μήπως το μίγμα της πολιτικής και των μέτρων, όπως εν τοις πράγμασι φαίνεται, απέτυχε σε μεγάλο βαθμό;
Διότι αυτό που (ξανα) ζούμε και μοιάζει να είναι, ειδικά για εμάς εδώ στην Θεσσαλονίκη, πολύ χειρότερο από πέρσι τέτοια εποχή, δεν προέκυψε στα καλά καθούμενα...