Νάτο το “ξενέρωμα” μετά τις δύο μεγάλες νίκες. Ενα ολοστρόγγυλο 0-0 με τον Παναθηναικό στην Τούμπα, πάνω που ήρθε η ευκαιρία να γίνει ο ΠΑΟΚ φαβορί για την κατάκτηση της δεύτερης θέσης. Αλλά συνηθίσαμε πια στο σκοσέζικο ντους. ΠΑΟΚ είσαι...
Να όμως και η επιβεβαίωση της διαπίστωσης (για όσους μπορούν να την κάνουν) ότι τις νίκες δεν τις παίρνουν τα συστήματα και οι διατάξεις, αλλά οι παίκτες με την αγωνιστική συμπεριφορά τους, ανεξάρτητα από συστήματα και διατάξεις. Δεν ήταν το περιβόητο 3-4-3 αυτό που απέκρουσε την μπάλα στην πιο κλασική ευκαιρία του αγώνα, αποτρέποντας την ήττα του ΠΑΟΚ, ούτε κράτησε ανέπαφη την εστία του Παναθηναικού, στερώντας από τον ΠΑΟΚ δύο βαθμούς. Ο Πασχαλάκης ήταν που απέκρουσε εντυπωσιακά στο σουτ από πολύ κοντά του Καρλίτος, στη μοναδική φάση που ο Παναθηναικός “πάτησε” περιοχή (!) και οι υπόλοιποι παίκτες του ΠΑΟΚ ήταν που δεν βρήκαν τον τρόπο να γίνουν απειλητικοί για τον Διούδη, παρά μόνο σε δύο περιπτώσεις κι εκείνες στο τελευταίο 10λεπτο και τις καθυστερήσεις, με την κεφαλιά άουτ του Σβαμπ και το επίσης άστοχο σουτ του Κρμέντισκ.
Ο ΠΑΟΚ κράτησε το μηδέν παθητικό για τρίτο ματς στη σειρά και αυτό αποτελεί βέβαια είδηση, όπως, όμως, είδηση είναι και ότι απέναντι στον μικρό αγωνιστικά Παναθηναικό δεν σκόραρε για πρώτη φορά φέτος στην Τούμπα.
Η μετριότατη απόδοση του πρώτου ημιχρόνου έγινε κακή στο δεύτερο και... ανυπόφορη όταν ο Γκαρσία απέσυρε πρώτα τον Σφιντέρσκι και ύστερα τους Τζόλη, Ελ Καντουρί, χωρίς να είναι αυτοί οι τρεις που άξιζαν να αντικατασταθούν περισσότερο από άλλους. Ο ΠΑΟΚ έδειχνε ότι... 27 ημίχρονα να έπαιζε δεν επρόκειτο να σκοράρει. Και το έδειχνε αυτό γιατί ούτε ένας παίκτης του, εκτός από τους τρεις πίσω, είχε καλή απόδοση. Ο Μπα δεν βοήθησε καθόλου μπροστά, ούτε ο Τσιγγάρας. Ο Λύρατζης ήταν σα να μην υπάρχει. Ο Αουγκούστο και ο Ελ Καντουρί φλυαρούσαν και, μάλιστα, σε ρυθμό ρελαντί, ο Σφιντέρσκι πάλευε τσαπατσούλικα μόνος του ανάμεσα στους μπακ του Παναθηναικού, όπως και ο Τζόλης, που ήταν όμως ο μοναδικός από τον οποίο, με βάση τις συνθήκες του αγώνα-παρωδία, είχες κάτι να περιμένεις.
Ούτε ο Γκαρσία βρέθηκε χθες σε καλή μέρα, ή υποχρεώθηκε σε ακατανοήτες επιλογές στην προσπάθειά του να παρουσιάσει μια ομάδα “φρέσκια” στον αγώνα ρεβάνς με την ΑΕΚ. Προφανώς, για την ισχνή επιθετική παρουσία του ΠΑΟΚ “μέτρησε” η απουσία του Αντγρίγια Ζίβκοβιτς, αλλά έχοντας έξω Ζίβκοβιτς, Τζόλη, Σφιντέρσκι, είναι δυνατόν να περιμένεις να πάρεις τη νίκη με Λάμπρου, Μουργκ και Κρμέντσικ; Είναι ένα ερώτημα. Το οποίο έχει δύο απαντήσεις: Φοβήθηκε υπερβολικά τη ρεβανς με την ΑΕΚ ο Γκαρσία, η πρώτη. Παίκτες του ΠΑΟΚ είναι κι αυτοί, ας δείξουν την αξία τους, η δεύτερη. Δέχομαι και τις δύο. Τις βρίσκω λογικές. Μόνο που η δεύτερη έχει ανταπάντηση: Δεν υπάρχει τόση ποιότητα, δυστυχώς, που να μπορεί να υποστηρίζει βαθύ ροτέισον.
ΥΓ. Οι κυριότεροι λόγοι για τους οποίους ο ΠΑΟΚ δεν “έπνιξε” τον Παναθηναικό, ήταν οι πολλές χαμένες μονομαχίες από τους παίκτες του, η έλλειψη έμπνευσης στις επιθέσεις που επιχειρούσαν και η έλλειψη κινητικότητας. Αν δείτε το βίντεο του αγώνα, θα βαρεθείτε να μετράτε περιπτώσεις με την μπάλα στα πόδια ενός παίκτη και τους υπόλοιπους απλά να τον κοιτάζουν χωρίς να κινείται κανείς. Ετσι δεν κερδίζονται αγώνες.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook