Είναι μόλις 27 ετών. Κι όμως, έχει να λέει ότι έπαιξε στον ΠΑΟΚ, πήγε στον Ολυμπιακό, αγωνίστηκε με τη φανέλα του Παναθηναϊκού, ενώ πέρασε παράλληλα και από τον ιστορικό Πανιώνιο.
Ο Φάνης Τζανδάρης είχε επίσης την ευκαιρία να πάρει γεύση εξωτερικού, ωστόσο αποφάσισε να επιστρέψει εντέλει στην Ελλάδα για λογαριασμό της Λαμίας.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΠΑΣΜΠΑΡΕΛΑ
Ο 27χρονος αμυντικός μέσος γυρίζει τον
χρόνο πίσω και μοιράζεται στη “Μetrosport”, αλλά και στο metrosport.gr τις
εντυπώσεις του απ’ όσα έζησε μέχρι
τώρα.
“Ο ΠΑΟΚ ήταν το σπίτι μου”
- Πέρασαν τα χρόνια, αλλά Φάνη, γιατί έφυγες εντέλει από τον ΠΑΟΚ;
“Πέρασαν όντως τα χρόνια, αλλά πάντα θα έχω στην καρδιά μου τον ΠΑΟΚ, γιατί εκεί μεγάλωσα ποδοσφαιρικά, αλλά και ως άνθρωπος βελτιώθηκα επίσης. Ημουν από τις ακαδημίες εκεί και όταν έπαιξα για την πρώτη ομάδα ήταν σαν όνειρο για μένα. Γνώρισα σπουδαίους ανθρώπους και με μερικούς θέλω να πιστεύω πως έχουμε μείνει φίλοι. Δεν θέλω να πω γιατί έφυγα, διότι πλέον αυτό ανήκει στο παρελθόν και έχω μάθει ως άνθρωπος να προχωράω”.
- Τί δεν θα ξεχάσεις ποτέ από το πέρασμά σου;
“Δεν θα ξεχάσω τίποτα, γιατί όπως είπα ήταν το σπίτι μου για πολλά χρόνια. Ολες τις στιγμές κρατώ. Τόσο τις καλές, όσο τις κακές, καθώς και τους ανθρώπους, με τους οποίους ήρθα σε επαφή όλο αυτό το διάστημα, που ήμουν εκεί”.
- Εχεις παράπονο από τη στάση συγκεκριμένων ανθρώπων στον ΠΑΟΚ;
“Οχι, ειλικρινά δεν έχω κανένα παράπονο από τους ανθρώπους του ΠΑΟΚ και ειδικά από την οικογένεια Σαββίδη”.
- Με τι συναισθήματα έφυγες για να πας στον Ολυμπιακό; Πήγες, αλλά δεν πήρες χρόνο…
“Εφυγα με καλά συναισθήματα για τον Ολυμπιακό, γιατί πίστευα στις δυνατότητες μου και χάρηκα παρά πολύ που συνέβη αυτό. Εκεί είδα πολύ ωραία πράγματα και είχα συμπαίκτες μεγάλης κλάσης και αξίας όπως οι Καμπιάσο, Μιλιβόγεβιτς, Τσόρι Ντομίνγκες, αλλά και Ελληνες, όπως για παράδειγμα ο Φορτούνης. Απ’ όλους πήρα πράγματα και εξελίχθηκα…”.
- Μετάνιωσες για την επιλογή σου;
“Δεν το μετάνιωσα ποτέ, παρότι δεν μου δόθηκε η ευκαιρία να παίξω στο Πρωτάθλημα. Εκανα μία μόλις επίσημη συμμετοχή στο Κύπελλο. Αν και βρέθηκα μόνο έξι μήνες στην ομάδα, γιατί μετά πήγα δανεικός στον Πανιώνιο”.
“Παρεάκι και καλό κλίμα”
- Πανιώνιος. Τί έχεις να θυμάσαι; Τί σου έμεινε;
“Στον Πανιώνιο ήταν τελείως διαφορετικά. Εκανα πιο στενούς φίλους, όπως είναι οι Μπακασέτας, Σιώπης, Καθάριος, Ποζατζίδης, Ανσαριφάρντ και πολλούς άλλους. Κι όχι μόνο παίκτες. Μάλιστα, όταν χτύπησα στο γόνατο, εκεί είδα την αγάπη και τη φιλία τους.
Τους έχω όλους στην καρδιά μου γι’ αυτό και όταν έφυγα από τον Παναθηναϊκό πήγα ξανά στον Πανιώνιο. Απλά υπήρχε θέμα με τις μεταγραφές. Ειλικρινά, από τον Πανιώνιο έχω να κρατήσω το παρεάκι και το καλό κλίμα, που υπήρχε τότε εκείνη την περίοδο, αλλά θα μου μείνει και η λύπη για τον τραυματισμό μου, ωστόσο, Δόξα τον Θεό τον ξεπέρασα”.
- Πώς ήταν στη Σλοβενία με την Κόπερ;
“Στη Σλοβενία πήγα δανεικός από τον Ολυμπιακό ως μεταβατική περίοδο μετά τον τραυματισμό μου. Εκεί γνώρισα και τον Ντάνιελ Πράνιτς, ο οποίος ήταν παλιότερα στον Παναθηναϊκό. Τρομερό παιδί και τρομερός ποδοσφαιριστής, ο οποίος με βοήθησε αρκετά μπορώ να πω. Μιλούσαμε τακτικά και μέναμε δίπλα-δίπλα”.
“Του εύχομαι τα καλύτερα”
- Σήμερα, παίζουν ΠΑΟΚ-Παναθηναϊκός. Θέλεις να κάνεις ένα σχόλιο;
“Αμφότεροι, έχουν αλλάξει προπονητές. Ας κερδίσει ο καλύτερος. Πιστεύω, πάντως, ότι ο ΠΑΟΚ θα πάει καλά με τον Πάμπλο Γκαρσία στον πάγκο. Τον είχα, άλλωστε, συμπαίκτη και τον γνωρίζω. Είχε πάντα το πνεύμα του νικητή, τη νοοτροπία, ότι του ‘τα δίνουμε όλα μέσα στο γήπεδο’. Το ίδιο θα θέλει τώρα και από τους ποδοσφαιριστές του. Ημασταν καλά φιλαράκια, γι’ αυτό και του εύχομαι τα καλύτερα”.
“Τρομερή εμπειρία”
- Εγκαταστάσεις, οργάνωση στη Σλοβενία. Γίνονται συγκρίσεις τα όσα είδες εκεί με την Ελλάδα;
“Είχαν καλές εγκαταστάσεις, αλλά συγκρίσεις δεν μπορούν να γίνουν. Στην Ελλάδα υπάρχουν πολύ καλύτερες”.
- Θα συμβούλευες νέα παιδιά να βγουν εκτός συνόρων;
“Και βέβαια. Θα συμβούλευα να βγουν έξω τα παιδιά, αν έχουν αυτή τη δυνατότητα. Είναι τρομερή εμπειρία. Βλέπεις και πως το ζουν το ποδόσφαιρο άλλοι οπαδοί, άλλοι πολιτισμοί και αλλά κράτη. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα”.
- Κεφάλαιο Παναθηναϊκός. Τί κρατάς; Τί ξεχνάς;
“Ο Παναθηναϊκός όταν μου έκανε πρόταση δεν μπορούσα να πω όχι... Εχουν περάσει τεράστιοι ποδοσφαιριστές και η ιστορία του είναι ακόμη πιο μεγάλη. Τί να πω για τον Παναθηναϊκό; Να σκεφτώ το δωμάτιο μου με τον Διούδη; Ολα τα παιδιά ήταν εξαιρετικά. Πολύ ωραίες στιγμές! Ωραίες αναμνήσεις. Στεναχωριέμαι μόνο, γιατί δεν έπαιξα όσο θα ήθελα. Το ήθελα πολύ, αλλά δεν πειράζει προχωράμε!”.
“Αψογη προσέγγιση”
- Επαιξες και στη Σλοβακία με τη Σπάρτακ Τρνάβα. Πάλι εκτός Ελλάδας. Εντυπώσεις;
“Εφυγα για τη Σλοβακία και τη Σπάρτακ Τρνάβα. Με υποδέχτηκαν με πολύ ωραίο τρόπο από τη διοίκηση, αλλά και ο προπονητής πίστευε πολύ σε μένα.
Κάναμε καλή πορεία από τη στιγμή, που πήγα. Δυστυχώς χάσαμε στο τελευταίο παιχνίδι, στην έδρα μας, από τη Ρουζομπέροκ για μία θέση, η οποία οδηγούσε στο Europa League.
Hταν, πάντως, πολύ καλύτερα, σε σχέση με τη Σλοβενία. Είχαμε γήπεδο πραγματικά επιπέδου Τούμπας και Καραϊσκάκη και η ομάδα έχει από τους πιο φανατικούς στη χώρα”.
- Πώς ήταν η ζωή;
“H ζωή εκεί ήταν ήσυχη πολύ, αλλά επηρέασε πολύ και ο κορωνοϊός. Το σίγουρο είναι πως έχει όμορφα μέρη η Σλοβακία, αξίζει κάποιος να την επισκεφθεί”.
- Γιατί αποφάσισες να επιστρέψεις;
“Δεν είχα στο μυαλό μου να γυρίσω Ελλάδα. Το καλοκαίρι απέρριψα προτάσεις από το εξωτερικό, οι οποίες δεν με κάλυπταν, κυρίως ποδοσφαιρικά, όπως και από ελληνικές ομάδες. Με τη Λαμία είχαμε μιλήσει και το καλοκαίρι.
Τόσο ο πρόεδρος, όσο και ο προπονητής με ήθελαν πολύ, απλά εγώ περίμενα κάτι άλλο, το οποίο άλλαξε εντέλει στο φινάλε και έτσι έμεινα, χωρίς ομάδα. Η προσέγγιση της Λαμίας ήταν άψογη και είμαι χαρούμενος, που είμαι εδώ να αγωνιστώ και πάλι στο ελληνικό Πρωτάθλημα”.
Premier League, Κακά, Τσάβι και Κρόος
- Αγαπημένο Πρωτάθλημα;
“Είναι με διαφορά η Premier League. Εχει τα πάντα. Τρέξιμο, τεχνική, τακτική, οργάνωση και γηπεδάρες βέβαια…”.
- Ποιον θαυμάζεις και γιατί;
“Θαυμάζω από μικρό παιδί τον Κακά για τα όσα έκανε στο γήπεδο. Αέρινος πολύ. Οπως και τον Τσάβι φυσικά, αλλά και τον Μακελελέ. Ηγετικές φυσιογνωμίες. Τους μελετώ συχνά για να μαθαίνω πράγματα”.
- Καλύτερος αμυντικός χαφ του κόσμου, είναι ο…;
“Τώρα, θα έλεγα τον Τόνι Κρόος. Τρομερό μυαλό. Καλύτερος αμυντικός χαφ... Εχει πολλούς, βεβαίως, αλλά θα πω τον Γερμανό. Μου αρέσει βεβαίως παρά πολύ και ο Ντε Γιονγκ της Μπαρτσελόνα”.
“Ολα για κάποιο λόγο γίνονται”
- Ποια θεωρείς πως ήταν η καλύτερη στιγμή στην ποδοσφαιρική σου καριέρα;
“Η καλύτερη στιγμή μου ποδοσφαιρικά είναι με τον ΠΑΟΚ πρώτα, αλλά και με τον Παναθηναϊκό, με τον Ουζουνίδη…”.
- Η μεγαλύτερη απογοήτευση, την οποία βίωσες πάντα ποδοσφαιρικά;
“Ηταν ο τραυματισμός μου, όταν ήμουν στον Πανιώνιο, γιατί τότε ήμουν σε ανοδική πορεία. Ωστόσο, όλα για κάποιο λόγο γίνονται. Τον ξεπέρασα και είμαι καλά, κι αυτό χάρη στη βοήθεια του Θεού, των δικών μου ανθρώπων, της σχέσης μου, αλλά και της οικογένειας μου φυσικά, η οποία πάντα ήταν εκεί. Οπως και των φίλων μου”.
- Τί σημαίνει για σένα το ποδόσφαιρο;
“Το αγαπώ. Εχω κάνει πολλές θυσίες. Εχω αφιερώσει χρόνο. Σημαίνει πολλά”.
Ο σβούρας Πισάρο, ο Ινσίνιε και η συμβουλή στους γονείς
- Φάνη, ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα στο ελληνικό ποδόσφαιρο;
“Ηταν και είναι η απαξίωση του Ελληνα ποδοσφαιριστή. Βλέπεις στο εξωτερικό από τα 19 τους παίζουν στο Champions League. Bλέπω, πάντως, πως αλλάζουν τα πράγματα σιγά-σιγά. Oλο και περισσότερες ομάδες βάζουν νέα παιδιά και τους βοηθούν και τους στηρίζουν και είμαι πραγματικά χαρούμενος γι’ αυτό γιατί θα βοηθήσει σε μεγάλο βαθμό και την εθνική μας ομάδα”.
- Πιο δύσκολος αντίπαλος;
“Ο Νταβίντ Πισάρο, όταν παίξαμε με τον ΠΑΟΚ στο Europa League κόντρα στη Φιορεντίνα, γιατί έπρεπε να τον μαρκάρω, αλλά πάντα έβρισκε τρόπο να γυρίζει. Σβούρας, που λέμε…”.
- Ποιοτικότερος αντίπαλος;
“Ο Ινσίνιε της Νάπολι, σε φιλικό, το οποίο είχαμε κάνει με τον ΠΑΟΚ. Ποιοτικός ποδοσφαιριστής, με όλη τη σημασία της λέξης”.
- Καλύτερος προπονητής;
“Θα πω δύο. Αναστασιάδης και Ουζουνίδης, γιατί βρήκαν τα κουμπιά μου και με ‘ξεκλείδωσαν’ γι’ αυτό και έβγαλα πράγματα στο γήπεδο”.
- Αξίζει να γίνεις ποδοσφαιριστής στην Ελλάδα; Τί θα συμβούλευες σε γονείς;
“Αξίζει. Πρέπει να έχεις και πολύ υπομονή, γιατί έχει πολλές δύσκολες στιγμές. Οσο για τους γονείς; Θα έλεγα ότι πρέπει να αφήνουν τα παιδιά τους να επιλέξουν τι θα γίνουν, ανεξαρτήτως επαγγέλματος, γιατί έτσι θα είναι ευτυχισμένα κι αυτά, αλλά και οι ίδιοι. Θα πρέπει να τους στηρίζουν στα πρώτα στάδια της καριέρας τους”.
- Πώς διαχειρίζεσαι τη νίκη, αλλά και την ήττα;
“Δεν τα πάω καλά με τις ήττες. Δεν μου αρέσει χάνω. Την επόμενη μέρα του αγώνα, αν χάσουμε, θα είμαι πολύ στεναχωρημένος. Μετά, όμως, το ξεπερνώ με επιμονή και πολλή δουλειά, σκεπτόμενος τον επόμενο αγώνα. Κοιτώ τα λάθη μου και βελτιώνομαι μέσα απ’ αυτά. Με τις νίκες είμαι ταπεινός. Χαίρομαι παρά πολύ και μου δίνουν αυτοπεποίθηση για τη συνέχεια”.
- Τώρα, που το σκέφτεσαι, θα άλλαζες κάτι στη μέχρι τώρα πορεία σου;
“Δεν ξέρω, αν θα άλλαζα κάτι. Δεν το έχω σκεφτεί ποτέ. Είμαι περήφανος, που έχω φτάσει ως εδώ και συνεχίζω... Δεν ξέρω ακόμη που μπορώ να φτάσω. Δουλεύω σκληρά και ονειρεύομαι ακόμη”.
- Επίλογος. Πώς θα ήθελες να κλείσεις;
“Θέλω να έχουμε καλή χρόνια με τη Λαμία και να σωθεί η ομάδα”.