Ήταν η πιο όμορφη στιγμή του τελικού του Σούπερ Καπ Ισπανίας Γυναικών. Οι παίκτριες της Μπαρτσελόνα σήκωσαν στον αέρα την αντίπαλο τους, Βιρχίνια Τορεσίγια, η οποία επέστρεψε νικήτρια μετά από αγώνα 686 ημερών κόντρα στον καρκίνο.
Η Ισπανίδα πέρασε ως αλλαγή στο 85ο λεπτό της αναμέτρησης πατώντας ξανά χορτάρι μετά από σχεδόν δύο χρόνια και μετά την επέμβαση αφαίρεσης όγκου στον εγκέφαλο.
La Supercopa no ha estat l’única victòria d’avui ❤️
— FC Barcelona Femení (@FCBfemeni) January 23, 2022
🙌 @virginiiiaTr pic.twitter.com/fJf8CJIiWS
«Είμαι πολύ χαρούμενη που βρίσκομαι εδώ και μοιράζομαι τα πάντα. Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα. Έχει περάσει αρκετός χρόνος με προσπάθεια, πολλές θυσίες και προπόνηση. Πρέπει να ευχαριστήσω τον σύλλογο καθώς ήταν πάντα μαζί μου. Αυτό είναι. Ναι αυτό είναι. Η ανταμοιβή μου. Το να βρίσκομαι εδώ στα αποδυτήρια και στον αγωνιστικό χώρο, είναι πολύ ξεχωριστό», δήλωσε μετά το παιχνίδι.
Με τη συμβολή της μαμάς
Η Βιρχίνια γεννήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1994 και από τα πρώτα της βήματα έδειξε μια τάση προς τη στρογγυλή θεά. Άρχισε να παίζει ποδόσφαιρο στο δρόμο με τους φίλους της και με την υποστήριξη της μητέρας της και κρυφά από τον πατέρα της προσπάθησε να βρει ένα τρόπο να ενταχθεί στις ακαδημίες κάποιου συλλόγου.
Η μαμά της βλέποντας το πάθος της μικρής, κατάφερε να πείσει τον σύζυγό της και την έστειλαν στην ομάδα της Ντεπορτίβο Σερβερένσε σε ηλικία 11 ετών.
Τέσσερα χρόνια έμεινε στο σύλλογο των Βαλεαρίδων Νήσων και ανέπτυξε το ταλέντο και τις ικανότητες της. Ο επόμενος σταθμός ήταν η Κογιερένσε. Εκεί, αμέσως, εντάχθηκε στην πρώτη ομάδα και έγινε μια από τις νεότερες παίκτριες που κάνουν το ντεμπούτο τους στο γυναικείο πρωτάθλημα.
Μετά από δύο σεζόν, η Τορεσίγια άλλαξε χρώματα και εντάχθηκε στο δυναμικό της Sporting Atlético Ciutat de Palma. Εκεί, έμεινε μόλις ένα χρόνο αφού οι ικανότητες της εντυπωσίασαν τους ανθρώπους της Μπαρτσελόνα και η πρόταση ήρθε.
Η τριετία στην Μπαρτσελόνα
Πώς να αρνηθεί κανείς στους Καταλανούς; Την πρώτη της χρονιά με τα χρώματα της Μπάρτσα πανηγύρισε την κατάκτηση του πρωταθλήματος και του Κυπέλλου.
Τον Σεπτέμβριο του 2012 έκανε το ντεμπούτο της και στο Champions League στο παιχνίδι με την Άρσεναλ. Η βραδιά δεν κύλησε, όπως θα ήθελε, καθώς ήρθε μια βαριά ήττα με 7-0. Την ίδια σεζόν επιλέχθηκε στο Ideal Eleven Soccer Draft.
Την επόμενη, ο τίτλος ήρθε με έναν εντυπωσιακό τρόπο καθώς η Μπαρτσελόνα έμεινε αήττητη για 55 παιχνίδια και δύο στροφές πριν το τέλος τον κλείδωσε και μαθηματικά ενώ έφτασε μέχρι τα προημιτελικά στην Ευρώπη.
Ήταν βασική και μάλιστα, βρήκε δίχτυα μια φορά. Επιλέχθηκε ξανά στο Ideal Eleven of Soccer Draft και έλαβε το Χρυσό Παπούτσι από την Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία Βαλεαρίδων Νήσων.
Η τρίτη και τελευταία της σεζόν με τα χρώματα των Καταλανών συνδυάστηκε ξανά με τον εγχώριο τίτλο ενώ στο Champions League η ομάδα έφτασε μέχρι τη φάση των «16». . Επιλέχθηκε ξανά στο Ideal Soccer Draft Eleven.
Η έξοδος στη Γαλλία
Όντας ο εγκέφαλος της μεσαίας γραμμής της Μπαρτσελόνα, το όνομα της μπήκε στα μπλοκάκια αρκετών μάνατζερ. Η ίδια θέλησε να αποκτήσει νέες εμπειρίες και να εξελιχθεί περισσότερο. Για αυτό αποφάσισε να δοκιμάσει και εκτός Ισπανίας.
Αφού απέρριψε την πρόταση της Μπάγερν Μονάχου, ετοίμασε τις βαλίτσες της και έφυγε για τη Γαλλία. Η Μονπελιέ άνοιξε την αγκαλιά της και υποδέχθηκε τη Βιρχίνια, η οποία έβλεπε σαν πρόκληση το πρωτάθλημα καθώς θα ανταγωνιζόταν τις καλύτερες παίκτριες στον κόσμο. Δε φοβήθηκε τον ανταγωνισμό, δούλεψε σκληρά και κέρδισε φανέλα βασικού. Μάλιστα, χάρισε ένα εξαιρετικό τέρμα σε αγώνα Champions League σκοράροντας από τα 40 μέτρα.
Επιστροφή στην Ισπανία
Μετά από τέσσερα χρόνια στη Γαλλία, η Ατλέτικο Μαδρίτης κινήθηκε για την απόκτηση της και κατάφερε να την πείσει να επιστρέψει. Αγωνίστηκε σε 20 παιχνίδι και μοίρασε δύο ασίστ πριν ο κορωνοϊός βάλει λουκέτα στα γήπεδα.
Η διάγνωση έφερε τα πάνω κάτω
Το Μάιο του 2020, λίγο μετά την εκπροσώπηση της Ισπανίας στο SheBelieves Cup στο Τέξας, διαγνώσθηκε με όγκο στον εγκέφαλο. Υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση, ακολούθησε τις οδηγίες των γιατρών και έκανε χημειοθεραπείες και τον Μάρτιο του 2021 μπήκε ξανά στις προπονήσεις.
«Ήταν όλα πολύ γρήγορα. Την τελευταία εβδομάδα του covid πονούσε το κεφάλι μου. Πήγα στον γιατρό. Έκανα κάποιες εξετάσεις και εκείνος μου είπε τι είχα. Έκανα την επέμβαση. Όλα πήγαν καλά. Υποβάλλομαι σε ακτινοθεραπεία από Δευτέρα έως Παρασκευή και μετά θα ακολουθήσω χημειοθεραπείες κάθε ενάμιση μήνα.
Ο όγκος δεν ήταν τόσο μικρός και μπορεί να τον είχα για αρκετό καιρό. Μπορώ να σας πω ότι ποτέ, ποτέ δεν φανταζόμουν ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί σε μένα, αλλά συνέβη. Όταν οι γιατροί είδαν την τομογραφία νόμιζαν ότι ήταν καλοήθης, αλλά μπορείτε να φανταστείτε τι σήμαινε για μένα να το έχω αυτό. Υπήρχε μόνο ένας δρόμος».
Μετά τη διάγνωση, βρέθηκε τυχαία με το Ντιέγκο Κόστα. Όταν τη ρώτησε πώς νιώθει, έσκυψε το κεφάλι και απλά σκέφτηκε «Αν ήξερες…». Ήταν μια από τις στιγμές που τα έβλεπε όλα εναντίον της και είχε χάσει τις ελπίδες της.
Ωστόσο, οι άνθρωποι του στενού της περιβάλλοντος, οι συμπαίκτριες και οι άνθρωποι της ομάδας στάθηκαν στο πλευρό της και τη βοήθησαν να αντιμετωπίσει την κατάσταση με πιο θετική ματιά.
Η μητέρα, βράχος δίπλα της
Φυσικά, σε μια τόσο δύσκολη κατάσταση, χρειάζεσαι έναν άνθρωπο να στηριχθείς πάνω του και να σου δώσει ξανά κίνητρο για ζωή. Η μητέρα της Βιρχίνια ήταν ένα από τα καλύτερα ερείσματα που θα μπορούσε να έχει.
Στάθηκε στο πλευρό της κόρης της σε όλη αυτήν την περιπέτεια. Όταν την άκουσε να εκφράζει τους φόβους της για το αν θα μπορούσε να παίξει ξανά ποδόσφαιρο και ότι, ίσως, θα έπρεπε να σταματήσει, της φώναξε και της θύμισε ότι μπορεί να πετύχει τα πάντα αρκεί να έχει θέληση και πίστη.
Η Τορεσίγια την άκουσε και η σκέψη ότι θα πατούσε εκ νέου χορτάρι έγινε η κινητήριος δύναμη της. «Το ποδόσφαιρο ήταν τα πάντα. Όταν διαγνώστηκα με καρκίνο και μου είπαν ότι δεν μπορώ να παίξω, ήταν δύσκολο, αλλά εκείνη τη στιγμή ήθελα απλώς να ζήσω.
Έπειτα, το ποδόσφαιρο μου έσωσε τη ζωή κατά τη διάρκεια του καρκίνου σε συνδυασμό, βέβαια, με τη στήριξη του του συλλόγου, των συμπαικτριών και της οικογένειας μου. Μου έδωσαν ζωή.
Η μόνη μέρα που έφυγα από το σπίτι ήταν όταν έπαιζε η ομάδα μου. Επίσης, με τη χημειοθεραπεία μου είπαν ότι με επηρέασε λιγότερο γιατί ήμουν αθλητής. Φοβόμουν μήπως χάσω την ποιότητα στο πράσινο. Δόξα τω Θεώ, δεν έχω συνέπειες από την ασθένεια. Όπως βλέπω τον εαυτό μου, νομίζω ότι την ποιότητα στην αφή και τους άλλους δεν έχω χάσει».
Όταν οι γιατροί έδωσαν το πράσινο φως για να μπει στις προπονήσεις, δεν το πίστευε. Είχε παλέψει τόσο πολύ για να τα καταφέρει και όπως, ήταν λογικό, τα δάκρυα ήρθαν.
Πέρασε την πόρτα των αποδυτηρίων, είδε παλιές και νέες συμπαίκτριες και απλά ζήτησε μια μπάλα. Σταδιακά και με τη βοήθεια του ιατρικού επιτελείου βελτίωσε τη φυσική της κατάσταση, δυνάμωσε και το όνομα της βρέθηκε στην αποστολή.
Θεωρείται ένα από τα καλύτερα χαφ στην Ευρώπη. Διακρίνεται για την εξυπνάδα, τη δουλειά και τον καλό χειρισμό της μπάλας. Η σωματική της διάπλαση, η ικανότητα να προβλέπει την κίνηση του αντιπάλου και η οργανωτική της ικανότητα εντυπωσιάζουν κάθε προπονητή. Η Τορεσίγια επέστρεψε και είναι έτοιμη να ανέβει στην κορυφή. Την παραχώρησε για λίγο αλλά είναι εδώ για να την κατακτήσει ξανά.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news.