Στις τάξεις της Μπλάκμπερν περίμεναν 81 χρόνια για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Και ήρθε σαν σήμερα, 14 Μαΐου, το 1995. Τα πράγματα μπορεί να μην κύλησαν ομαλά την τελευταία αγωνιστική της σεζόν 1994-95, καθώς οι Ρόβερς έχασαν στο Άνφιλντ με 2-1 από την Λίβερπουλ και εξαρτώταν αποκλειστικά από το αποτέλεσμα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κόντρα στην Γουέστ Χαμ που θα τελείωνε λίγο αργότερα. Εκεί που θα κρινόταν αν θα διατηρούσε το προβάδισμα των δύο βαθμών που είχε.
Τελικά, το παιχνίδι στο «Άπτον Παρκ» ολοκληρώθηκε ισόπαλο και οι Ρόβερς στέφθηκαν πρωταθλητές Αγγλίας, σε ένα από τα πιο δραματικά φινάλε στην κορυφαία κατηγορία της Αγγλίας. Ο θρίαμβος, με επικεφαλής τον Τζακ Γουόκερ - έναν επιχειρηματία της τοπικής κοινωνίας που δαπάνησε πολλά χρήματα για τον σύλλογο - και προπονητή τον Κένι Νταγκλίς, ο οποίος πριν από μερικά χρόνια είχε αποχωρήσει από την Λίβερπουλ, επανέφερε την ομάδα της μικρής πόλης για τα καλά στο προσκήνιο.
25 χρόνια μετά από τον ιστορικό θρίαμβο μίλησαν στον Guardian μερικοί από τους πρωταγωνιστές εκείνης της ανεπανάληπτης επιτυχίας.
Τιμ Φλάουερς (τερματοφύλακας Μπλάκμπερν)
«Ο Κένι Νταγκλίς ήταν σχολαστικός σε ό, τι έκανε, μεταγραφές, τακτική, σε όλα. Παράδειγμα, για εμένα τηλεφώνησε περίπου σε δέκα διαφορετικά άτομα για να μάθει για τον χαρακτήρα και την ιδιοσυγκρασία μου πριν με υπογράψει. Μερικές φορές συμμετείχε στην προπόνηση και στα 44 ήταν μερικές φορές ο καλύτερος παίκτης που είχαμε!. Στο Άνφιλντ ήταν περίεργη η ατμόσφαιρα. Θυμάμαι ότι όταν ο Σίρερ σκόραρε στο πρώτο ημίχρονο όλοι οι οπαδοί της Λίβερπουλ πανηγύριζαν καθώς δεν ήθελαν να κερδίσει το πρωτάθλημα η Μάντσεστερ.
Όταν τα πράγματα άλλαξαν στο δεύτερο ημίχρονο το γήπεδο ήταν σιωπηλό, νόμιζα ότι το είχαμε «ανατινάξει». Όταν ο Τζέιμι Ρέντναπ σημείωσε το νικητήριο γκολ της Λίβερπουλ σκέφτηκα ότι το είχαμε χάσει. Αλλά μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα οι οπαδοί μας έλαβαν ευχάριστα νέα από την Γουέστ Χαμ. Ο Κένι ήταν τόσο προληπτικός που δεν διοργάνωσε πάρτι».
* Οι Τιμ Φλάουερς (κέντρο), Τιμ Σέργουντ (αριστερά) και Κόλιν Χέντρι
Τζέισον Γουίλκοξ (εξτρέμ Μπλάκμπερν)
«Αυτή η ομάδα ήταν γεμάτη ηγέτες. Οι προπονήσεις ήταν εξαιρετικά σκληρές και δεν χώρος να... κρυφτείς. Μερικές φορές ήταν πιο δύσκολες και από τα παιχνίδια, ακόμη και την Παρασκευή. Επικρατούσε η νοοτροπία του νικητή. Ο μου τραυματισμός τον Απρίλιο ήταν καταστροφικός. Τώρα η ανάρρωση είναι ρουτίνα, αλλά τότε οι τραυματισμοί τελείωναν καριέρες. Ήμουν 23 ετών. Είχα ταξιδέψει με την αποστολή στο Άνφιλντ και ήμουν στα αποδυτήρια. Παρακολούθησα το παιχνίδι από τον πάγκο, με το πόδι μου σπασμένο. Όλοι οι οπαδοί της Λίβερπουλ μας ενημέρωναν για το σκορ στο παιχνίδι της Μάντσεστερ».
* Ο ιδιοκτήτης της Μπλάκμπερν, Τζακ Γουόκερ, με το τρόπαιο