Γράφει ο Θάνος Μπούζας
Από χθες γράψαμε για την συμπλήρωση 10 ετών στο τιμόνι του ΠΑΟΚ του Ιβάν Σαββίδη. Ένας άνθρωπος από του πουθενά, ένα άγνωστο όνομα ήρθε και άλλαξε το ρου της ιστορίας της ομάδος.
Το να αναφέρουμε ότι έβαλε 160 εκατομμύρια, έκανε 110 μεταγραφές, πλήρωσε τα χρέη της ομάδος, δημιούργησε ακαδημίες ζηλευτές και έφερε πέντε τίτλους στη Θεσσαλονίκη είναι μια επιγραμματική αναφορά σ’ ένα τεράστιο έργο. Αρκετοί θα ισχυριστούν ότι για τα χρήματα που δαπάνησε δεν πέτυχε ανάλογα πράγματα. Δεν έγινε πρώτη δύναμη στην Ελλάδα ούτε καθιέρωσε τον ΠΑΟΚ μέσα στις 20 πρώτες ομάδες της Ευρώπης όπως είχε υποσχεθεί.
Για μας η αλήθεια είναι μία και διατυπώνεται εύκολα: ο κ. Σαββίδης είναι ένας από τους σύγχρονους ευεργέτες του ΠΑΟΚ. Μπορεί να ξόδεψε υπερβολικά και άστοχα ακόμη. Όμως δε χρέωσε τον ΠΑΟΚ ούτε τον έφερε ποτέ σε δύσκολη θέση. Το αντίθετο μάλιστα.
Όταν δεν τα κατάφερνε για τον ΠΑΟΚ ο ίδιος υπέφερε και δεν υπέφερε επειδή έχανε χρήματα. Όμως όλα τα παραπάνω παρά το γεγονός ότι καταλαμβάνουν αξιοσέβαστο χώρο στον τομέα της υπόληψης στη μνήμη των φιλάθλων, αυτή την στιγμή αποτελούν ένα ιστορικό γεγονός.
Με μια κουβέντα είναι το παρελθόν. Ο κ. Σαββίδης όμως υπάρχει στο παρόν και θα υφίσταται στο μέλλον απ’ ότι έχει πει ο ίδιος. Άλλωστε η κίνησή του να καταθέσει πρόταση αγοράς για το λιμάνι της Ηγουμενίτσας δείχνει ότι δεν πρόκειται να φύγει από την Ελλάδα. Επειδή ο κ. Σαββίδης, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου θα παραμείνει στην Ελλάδα, είναι απαραίτητο να αναφέρουμε τα εξής:
σε κανένα χρονικό σημείο από δω και πέρα δεν πρέπει ναι «μπερδευτεί» το έργο ανέγερσης του γηπέδου με το αγωνιστικό. Το πρώτο είναι έργο πνοής και επένδυσης. Αν το διαχειριστείς σωστά θα εισπράξεις, όπως και σε κάθε λιμάνι που αγοράζει ο κ. Σαββίδης. Αν δε το διαχειριστείς σωστά μπορεί να χάσεις όπως έχει χάσει ο κ. Σαββίδης από το ΟΠΕΝ. Το αγωνιστικό τούτη την στιγμή δεν είναι επένδυση.
Για τον κόσμο αποτελεί αγωνία λαχτάρα, ενθουσιασμό και απογοήτευση. Ανάλογα με το αποτέλεσμα. Για τον κ. Σαββίδη θέλουμε να πιστεύουμε ότι ως ένα σημείο παραμένει σφόδρα συναισθηματικά δεμένος με την ομάδα. Όμως ό ΠΑΟΚ δεν είναι επένδυση. Δεν χωράν σε αυτόν σήμερα λέξεις και έννοιες όπως αυτάρκεια και υπερβάλλον υλικό. Ο ΠΑΟΚ πρέπει να είναι έτοιμος και δυνατός.
Κι αν υπήρχαν δικαιολογίες επί Μπατατούδη, Ζαγοράκη, Βρύζα, σήμερα δεν υπάρχει καμία. Όχι δεν κάνουμε κουμάντο στα χρήματα του κ. Σαββίδη. Ποιοι είμαστε εμείς άλλωστε. Όμως μαζί με εκατοντάδες χιλιάδες άλλους αποτελούμε τον πυρήνα της ύπαρξης της ομάδος. Αυτόν τον πυρήνα που μεταλαμπαδεύεται από γενιά σε γενιά. Που μπορείς να τον αντιληφθείς και να τον νιώσεις όταν η ενσυναίσθησή σου είναι ασπρόμαυρη. Από κει αντλούμε το δικαίωμα και την υποχρέωση να θέλουμε τον ΠΑΟΚ πρωταγωνιστή. Μπορείς κ. Σαββίδη να το κάνεις με ένα ευρώ καν’ το.
Δεν μπορείς και χρειάζεσαι πολλά εκατομμύρια; Πάλι πρέπει να το κάνεις. Γιατί ο ΠΑΟΚ, το ξέρεις καλά, είναι μια ιδέα όπου το χρήμα παίζει μικρό ρόλο και η πίστη με το συναίσθημα το μεγαλύτερο. Γι’ αυτό κύριε Σαββίδη πράξε με το συναίσθημα, όπως σε ορίζει η καταγωγή σου. Τότε να είσαι βέβαιος ότι θα πετύχεις.