Ο κάθε προπονητής μετά από μια ήττα θέλει το επόμενο ματς της ομάδας του να είναι χρονικά πολύ κοντά. Ανεξάρτητα του αν ο ΠΑΟΚ την Πέμπτη έκανε κατάθεση ψυχής, κοίταξε στα μάτια την Μαρσέιγ και αποχαιρέτισε τη φάση των «8» στο Conference με ψηλά το κεφάλι και κερδίζοντας το χειροκρότημα του κόσμου του η στεναχώρια υπήρξε στα αποδυτήρια της ομάδας όχι όμως και η απογοήτευση.
Αυτή λοιπόν την στεναχώρια μαζί με τις απουσίες και την κούραση καλείται να διαχειριστεί σήμερα ο Ραζβάν Λουτσέσκου απέναντι σε μια ομάδα που είναι από τις ελάχιστες που δεν έχουν γνωρίσει φέτος την ήττα από τον ΠΑΟΚ.
Σε κάθε περίπτωση είναι αφελής η προσέγγιση πως ο ΠΑΟΚ σήμερα θα κατέβει να παίξει το παιχνίδι σκεφτόμενος πως την Μεγάλη Πέμπτη στην κατάμεστη Τούμπα θα υποδεχθεί τον Ολυμπιακό στον πρώτο ημιτελικό όπου θα θελήσει να βάλει βάσεις πρόκρισης για τον τελικό της 21ης Μαϊου.
Μπορεί ημερολογιακά το ματς αυτό να είναι πολύ κοντά αλλά φαντάζει πολύ μακρινό για τους παίκτες και το προπονητικό επιτελείο. Σήμερα ο ΠΑΟΚ θέλει τη νίκη και για λόγους ουσίας και για λόγους ψυχολογίας.
Θα σταθώ στην ουσία όμως. Σήμερα ο Ολυμπιακός παίζει στην Λεωφόρο απέναντι στον Παναθηναϊκό που και τεράστιο βαθμολογικό κίνητρο έχει αλλά και δεν έχει χάσει από τους ερυθρόλευκους φέτος.
Αν ο ΠΑΟΚ λοιπόν φύγει με το διπλό από το Κλεάνθης Βικελίδης και ο Ολυμπιακός δεν κερδίσει στην Λεωφόρο η διαφορά θα πάει σε μονοψήφιο αριθμό και δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο Δικέφαλος έχει να υποδεχθεί σε εξ αναβολής αγώνα τον Ολυμπιακό στην Τούμπα.
Θέλει να τον πιέσει ως το τέλος, θέλει να αποδείξει πως είναι καλύτερος και επομένως η σημερινή νίκη επί του Αρη είναι πολύ σημαντική. Για αυτό και το Κύπελλο... αργεί για τον Δικέφαλο.